Ancient Greek-English Dictionary Language

παράνομος

First/Second declension Adjective; 자동번역 Transliteration:

Principal Part: παράνομος

Structure: παρανομ (Stem) + ος (Ending)

Sense

  1. acting contrary to law and custom, lawless, violent
  2. (of things) contrary to law, unlawful, illegal
  3. (Attic law, substantive) an illegal or unconstitutional measure

Examples

  • Σκυθοπολῖται δὲ πάντων ἀσεβέστατα καὶ παρανομώτατα διεπράξαντο· (Flavius Josephus, 32:1)
  • καὶ πέμπουσιν Ἀνταλκίδαν πρὸσ Τιρίβαζον, αἴσχιστα καὶ παρανομώτατα τοὺσ τὴν Ἀσίαν κατοικοῦντασ Ἕλληνασ, ὑπὲρ ὧν ἐπολέμησεν Ἀγησίλαοσ, βασιλεῖ παραδιδόντεσ, ὅθεν ἥκιστα συνέβη τῆσ κακοδοξίασ ταύτησ Ἀγησιλάῳ μετασχεῖν. (Plutarch, Agesilaus, chapter 23 1:2)
  • ταύτην ποτὲ τὴν χώραν κατῴκησαν Κιρραῖοι καὶ Κραγαλίδαι, γένη παρανομώτατα, οἳ εἰσ τὸ ἱερὸν τὸ ἐν Δελφοῖσ καὶ περὶ τὰ ἀναθήματα ἠσέβουν, ἐξημάρτανον δὲ καὶ εἰσ τοὺσ Ἀμφικτύονασ. (Aeschines, Speeches, , section 107 1:2)
  • ὡσ παρανομώτατα μὲν αὐτὸν μετὰ τῶν ἀδελφῶν πάσησ ἀπελαύνοιεν τῆσ πατρίου γῆσ, πολλὰ δ’ εἰσ τὸ ἔθνοσ αὐτοὶ διὰ κόρον ἐξυβρίζοιεν, καὶ ὅτι τὴν εἰσ Αἴγυπτον συμμαχίαν οὐκ ἐπ’ εὐνοίᾳ αὐτῷ πέμψειαν, ἀλλὰ κατὰ δέοσ τῶν πάλαι διαφορῶν καὶ τὴν πρὸσ τὸν Πομπήιον φιλίαν ἀποσκευαζόμενοι. (Flavius Josephus, De bello Judaico libri vii, 279:1)
  • ἃ γὰρ ὁμολογεῖται παρανομώτατα τοῖσ τε Ἕλλησιν καὶ τοῖσ βαρβάροισ, ταῦτα ἔπραξαν εἰσ τοὺσ ἡμετέρουσ πρέσβεισ ἀποσφάξαντεσ αὐτούσ, τῶν μὲν Ἑλλήνων ἱεροὺσ καὶ ἀσύλουσ εἶναι φαμένων τοὺσ κήρυκασ, ἡμῶν δὲ τὰ κάλλιστα τῶν δογμάτων καὶ τὰ ὁσιώτατα τῶν ἐν τοῖσ νόμοισ δι’ ἀγγέλων παρὰ τοῦ θεοῦ μαθόντων· (Flavius Josephus, Antiquitates Judaicae, Book 15 166:1)

Related

Similar forms

Source: Ancient Greek entries from Wiktionary

Find this word at Wiktionary

SEARCH

MENU NAVIGATION