Ancient Greek-English Dictionary Language

παίω

Non-contract Verb; 자동번역 Transliteration:

Principal Part: παίω παίσω ἔπαισα πέπαικα πέπαισμαι ἐπαίσθην

Structure: παί (Stem) + ω (Ending)

Sense

  1. I strike, hit
  2. I strike one thing against another
  3. I drive away
  4. (sexual intercourse)
  5. (figuratively) I quench my thirst

Conjugation

Present tense

Active
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular παίω παίεις παίει
Dual παίετον παίετον
Plural παίομεν παίετε παίουσιν*
SubjunctiveSingular παίω παίῃς παίῃ
Dual παίητον παίητον
Plural παίωμεν παίητε παίωσιν*
OptativeSingular παίοιμι παίοις παίοι
Dual παίοιτον παιοίτην
Plural παίοιμεν παίοιτε παίοιεν
ImperativeSingular παίε παιέτω
Dual παίετον παιέτων
Plural παίετε παιόντων, παιέτωσαν
Infinitive παίειν
Participle MasculineFeminineNeuter
παιων παιοντος παιουσα παιουσης παιον παιοντος
Middle/Passive
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular παίομαι παίει, παίῃ παίεται
Dual παίεσθον παίεσθον
Plural παιόμεθα παίεσθε παίονται
SubjunctiveSingular παίωμαι παίῃ παίηται
Dual παίησθον παίησθον
Plural παιώμεθα παίησθε παίωνται
OptativeSingular παιοίμην παίοιο παίοιτο
Dual παίοισθον παιοίσθην
Plural παιοίμεθα παίοισθε παίοιντο
ImperativeSingular παίου παιέσθω
Dual παίεσθον παιέσθων
Plural παίεσθε παιέσθων, παιέσθωσαν
Infinitive παίεσθαι
Participle MasculineFeminineNeuter
παιομενος παιομενου παιομενη παιομενης παιομενον παιομενου

Future tense

Active
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular παίσω παίσεις παίσει
Dual παίσετον παίσετον
Plural παίσομεν παίσετε παίσουσιν*
OptativeSingular παίσοιμι παίσοις παίσοι
Dual παίσοιτον παισοίτην
Plural παίσοιμεν παίσοιτε παίσοιεν
Infinitive παίσειν
Participle MasculineFeminineNeuter
παισων παισοντος παισουσα παισουσης παισον παισοντος
Middle
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular παίσομαι παίσει, παίσῃ παίσεται
Dual παίσεσθον παίσεσθον
Plural παισόμεθα παίσεσθε παίσονται
OptativeSingular παισοίμην παίσοιο παίσοιτο
Dual παίσοισθον παισοίσθην
Plural παισοίμεθα παίσοισθε παίσοιντο
Infinitive παίσεσθαι
Participle MasculineFeminineNeuter
παισομενος παισομενου παισομενη παισομενης παισομενον παισομενου
Passive
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular παισθήσομαι παισθήσῃ παισθήσεται
Dual παισθήσεσθον παισθήσεσθον
Plural παισθησόμεθα παισθήσεσθε παισθήσονται
OptativeSingular παισθησοίμην παισθήσοιο παισθήσοιτο
Dual παισθήσοισθον παισθησοίσθην
Plural παισθησοίμεθα παισθήσοισθε παισθήσοιντο
Infinitive παισθήσεσθαι
Participle MasculineFeminineNeuter
παισθησομενος παισθησομενου παισθησομενη παισθησομενης παισθησομενον παισθησομενου

Imperfect tense

Aorist tense

Active
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular έ̓παισα έ̓παισας έ̓παισεν*
Dual ἐπαίσατον ἐπαισάτην
Plural ἐπαίσαμεν ἐπαίσατε έ̓παισαν
SubjunctiveSingular παίσω παίσῃς παίσῃ
Dual παίσητον παίσητον
Plural παίσωμεν παίσητε παίσωσιν*
OptativeSingular παίσαιμι παίσαις παίσαι
Dual παίσαιτον παισαίτην
Plural παίσαιμεν παίσαιτε παίσαιεν
ImperativeSingular παίσον παισάτω
Dual παίσατον παισάτων
Plural παίσατε παισάντων
Infinitive παίσαι
Participle MasculineFeminineNeuter
παισᾱς παισαντος παισᾱσα παισᾱσης παισαν παισαντος
Middle
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular ἐπαισάμην ἐπαίσω ἐπαίσατο
Dual ἐπαίσασθον ἐπαισάσθην
Plural ἐπαισάμεθα ἐπαίσασθε ἐπαίσαντο
SubjunctiveSingular παίσωμαι παίσῃ παίσηται
Dual παίσησθον παίσησθον
Plural παισώμεθα παίσησθε παίσωνται
OptativeSingular παισαίμην παίσαιο παίσαιτο
Dual παίσαισθον παισαίσθην
Plural παισαίμεθα παίσαισθε παίσαιντο
ImperativeSingular παίσαι παισάσθω
Dual παίσασθον παισάσθων
Plural παίσασθε παισάσθων
Infinitive παίσεσθαι
Participle MasculineFeminineNeuter
παισαμενος παισαμενου παισαμενη παισαμενης παισαμενον παισαμενου
Passive
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular ἐπαίσθην ἐπαίσθης ἐπαίσθη
Dual ἐπαίσθητον ἐπαισθήτην
Plural ἐπαίσθημεν ἐπαίσθητε ἐπαίσθησαν
SubjunctiveSingular παίσθω παίσθῃς παίσθῃ
Dual παίσθητον παίσθητον
Plural παίσθωμεν παίσθητε παίσθωσιν*
OptativeSingular παισθείην παισθείης παισθείη
Dual παισθείητον παισθειήτην
Plural παισθείημεν παισθείητε παισθείησαν
ImperativeSingular παίσθητι παισθήτω
Dual παίσθητον παισθήτων
Plural παίσθητε παισθέντων
Infinitive παισθῆναι
Participle MasculineFeminineNeuter
παισθεις παισθεντος παισθεισα παισθεισης παισθεν παισθεντος

Perfect tense

Active
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular πέπαικα πέπαικας πέπαικεν*
Dual πεπαίκατον πεπαίκατον
Plural πεπαίκαμεν πεπαίκατε πεπαίκᾱσιν*
SubjunctiveSingular πεπαίκω πεπαίκῃς πεπαίκῃ
Dual πεπαίκητον πεπαίκητον
Plural πεπαίκωμεν πεπαίκητε πεπαίκωσιν*
OptativeSingular πεπαίκοιμι πεπαίκοις πεπαίκοι
Dual πεπαίκοιτον πεπαικοίτην
Plural πεπαίκοιμεν πεπαίκοιτε πεπαίκοιεν
ImperativeSingular πέπαικε πεπαικέτω
Dual πεπαίκετον πεπαικέτων
Plural πεπαίκετε πεπαικόντων
Infinitive πεπαικέναι
Participle MasculineFeminineNeuter
πεπαικως πεπαικοντος πεπαικυῑα πεπαικυῑᾱς πεπαικον πεπαικοντος
Middle/Passive
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular πέπαισμαι πέπαισαι πέπαισται
Dual πέπαισθον πέπαισθον
Plural πεπαίσμεθα πέπαισθε πεπαίσαται
ImperativeSingular πέπαισο πεπαίσθω
Dual πέπαισθον πεπαίσθων
Plural πέπαισθε πεπαίσθων
Infinitive πέπαισθαι
Participle MasculineFeminineNeuter
πεπαισμενος πεπαισμενου πεπαισμενη πεπαισμενης πεπαισμενον πεπαισμενου

The inflection forms above were generated by rules and some usages of them were not attested.

Due to a bug of system, some forms may display wrong accents.

Examples

  • μὴ εὐφρανθείητε οἱ ἀλλόφυλοι πάντεσ, συνετρίβη γὰρ ὁ ζυγὸσ τοῦ παίοντοσ ὑμᾶσ. ἐκ γὰρ σπέρματοσ ὄφεωσ ἐξελεύσεται ἔκγονα ἀσπίδων, καὶ τὰ ἔκγονα αὐτῶν ἐξελεύσονται ὄφεισ πετόμενοι (Septuagint, Liber Isaiae 14:29)
  • ὑπαγορεύεται ἐπιμελεῖσθαι, παραχωρεῖν ἁπάντων, ἀνέχεσθαι λοιδοροῦντοσ, παίοντοσ. (Epictetus, Works, chapter 30 1:3)

Synonyms

  1. I strike

  2. I strike one thing against another

  3. I drive away

  4. I quench my thirst

Related

Derived

Source: Ancient Greek entries from Wiktionary

Find this word at Wiktionary

SEARCH

MENU NAVIGATION