- Greek-English Dictionary

Ancient Greek-English Dictionary Language

σωρεύω?

Non-contract Verb; Transliteration: sōreuō

Principal Part: σωρεύω σωρεύσω

Structure: σωρεύ (Stem) + ω (Ending)

Etym.: σωρός

Sense

  1. to heap one thing on another
  2. (with genitive) to heap with something

Conjugation

Present tense

Active
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular σωρεύω σωρεύεις σωρεύει
Dual σωρεύετον σωρεύετον
Plural σωρεύομεν σωρεύετε σωρεύουσι(ν)
SubjunctiveSingular σωρεύω σωρεύῃς σωρεύῃ
Dual σωρεύητον σωρεύητον
Plural σωρεύωμεν σωρεύητε σωρεύωσι(ν)
OptativeSingular σωρεύοιμι σωρεύοις σωρεύοι
Dual σωρεύοιτον σωρευοίτην
Plural σωρεύοιμεν σωρεύοιτε σωρεύοιεν
ImperativeSingular σώρευε σωρευέτω
Dual σωρεύετον σωρευέτων
Plural σωρεύετε σωρευόντων, σωρευέτωσαν
Infinitive σωρεύειν
Participle MasculineFeminineNeuter
σωρευων σωρευοντος σωρευουσα σωρευουσης σωρευον σωρευοντος
Middle/Passive
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular σωρεύομαι σωρεύει, σωρεύῃ σωρεύεται
Dual σωρεύεσθον σωρεύεσθον
Plural σωρευόμεθα σωρεύεσθε σωρεύονται
SubjunctiveSingular σωρεύωμαι σωρεύῃ σωρεύηται
Dual σωρεύησθον σωρεύησθον
Plural σωρευώμεθα σωρεύησθε σωρεύωνται
OptativeSingular σωρευοίμην σωρεύοιο σωρεύοιτο
Dual σωρεύοισθον σωρευοίσθην
Plural σωρευοίμεθα σωρεύοισθε σωρεύοιντο
ImperativeSingular σωρεύου σωρευέσθω
Dual σωρεύεσθον σωρευέσθων
Plural σωρεύεσθε σωρευέσθων, σωρευέσθωσαν
Infinitive σωρεύεσθαι
Participle MasculineFeminineNeuter
σωρευομενος σωρευομενου σωρευομενη σωρευομενης σωρευομενον σωρευομενου

Future tense

Imperfect tense

The inflection forms above were generated by rules and some usages of them were not attested.

Due to a bug of system, some forms may display wrong accents.

Examples

  • τοῦτο γὰρ ποιῶν ἄνθρακας πυρὸς σωρεύσεις ἐπὶ τὴν κεφαλὴν αὐτοῦ, ὁ δὲ Κύριος ἀνταποδώσει σοι ἀγαθά. (Septuagint, Liber Proverbiorum 25:24)
  • τοὺς μὲν γὰρ παραγεγονότας τῷ ἔργῳ λέγουσι μήτε θώρακα θέσθαι μήτε ἵππον ἐκχαλινῶσαι μήτε τραῦμα δήσασθαι πρότερον, ὡς ἐπύθοντο τὴν ἐκείνου τελευτήν, ἀλλὰ μετὰ τῶν ὅπλων θερμοὺς ἰόντας ἐπὶ τὸν νεκρόν ὥσπερ αἰσθανόμενον, τὰ τῶν πολεμίων κύκλῳ περὶ τὸ σῶμα σωρεύειν λάφυρα, κεῖραι δὲ ἵππους, κείρασθαι δὲ καὶ αὐτούς. (Plutarch, Pelopidas, chapter 33 2:1)
  • ἅπαντες γάρ, ὅταν ὑπάρχῃ τι, πρὸς τοῦτο σωρεύειν εἰώθασιν, ἡ δ εὐγένεια ἐντιμότης προγόνων ἐστίν. (Aristotle, Rhetoric, Book 2, chapter 15 2:2)
  • εἰ δέ τις ἐν ψήφοις κατατήκεται, ἄλλον ἐπ ἄλλῳ σωρεύειν αἰεὶ πλοῦτον ἐπειγόμενος, οὗτος ὁποῖα μέλισσα πολυτρήτοις ἐνὶ σίμβλοις μοχθήσει, ἑτέρων δρεπτομένων τὸ μέλι. (Unknown, Greek Anthology, Volume IV, book 10, chapter 41 1:1)
  • ἄλλους δὲ ἀπλήστους τε καὶ ἀθλίους ὄντας, φοβουμένους μήποτε αὐτοῖς ἐλλίπῃ, πρὸς αὑτοὺς συνάγειν καὶ σωρεύειν ὅς᾿ ἂν δύνωνται. (Dio, Chrysostom, Orationes, 56:1)

Synonyms

  1. to heap one thing on another

    • παίω (I strike one thing against another)
  2. to heap with something

Derived

Source: Ancient Greek entries from Wiktionary

Find this word at Wiktionary

SEARCH

MENU NAVIGATION