Ancient Greek Dictionary

Ancient Greek Dictionary

Ancient Greek-English Dictionary Language

παιδικός

First/Second declension Adjective; 자동번역 Transliteration:

Principal Part: παιδικός

Structure: παιδικ (Stem) + ος (Ending)

Etym.: pai=s

Sense

  1. Belonging to a child
  2. having to do with children: childish

Declension

First/Second declension
Masculine Feminine Neuter
SingularNominative παιδικός παιδική παίδικον
Genitive παιδικοῦ παιδικῆς παιδίκου
Dative παιδικῷ παιδικῇ παιδίκῳ
Accusative παιδικόν παιδικήν παίδικον
Vocative παιδικέ παιδική παίδικον
DualN/A/V παιδικώ παιδικᾱ́ παιδίκω
G/D παιδικοῖν παιδικαῖν παιδίκοιν
PluralNominative παιδικοί παιδικαί παίδικα
Genitive παιδικῶν παιδικῶν παιδίκων
Dative παιδικοῖς παιδικαῖς παιδίκοις
Accusative παιδικούς παιδικᾱ́ς παίδικα
Vocative παιδικοί παιδικαί παίδικα
Positive Comparative Superlative
Adjective παιδικός παιδικοῦ παιδικότερος παιδικοτεροῦ παιδικότατος παιδικοτατοῦ
Adverb παιδίκως παιδικότερον παιδικότατα

The inflection forms above were generated by rules and some usages of them were not attested.

Due to a bug of system, some forms may display wrong accents.

Examples

  • "τί δ’ οὖν ἐπῆλθεν αὐτῷ ληρῆσαι ταῦτα πρὸσ ἡμᾶσ καὶ μνησθῆναι παιδικῆσ νυκτὸσ καὶ ὀνείρων παλαιῶν καὶ γεγηρακότων; (Lucian, Somnium sive vita Luciani, (no name) 13:3)
  • μειράκιον ἐκ τῆσ παιδικῆσ ὡρ́ασ ἑταιροῦν ἀνειληφὼσ ὁ Λεύκιοσ ἀεὶ Περὶ αὑτὸν εἶχε καὶ συνεπήγετο στρατηγῶν ἐπὶ τιμῆσ καὶ δυνάμεωσ τοσαύτησ ὅσην οὐδεὶσ εἶχε τῶν πρώτων παρ’ αὐτῷ φίλων καὶ οἰκείων, ἐτύγχανε μὲν οὖν ἡγούμενοσ ὑπατικῆσ ἐπαρχίασ· (Plutarch, Marcus Cato, chapter 17 2:2)
  • ταχύ γε μὴν ἐπιλαβὸν γῆρασ ὁντινοῦν ποιήσει’ ἂν μήποτ’ ἐθελῆσαι πάλιν ἀναβιῶναι, λογισάμενον τὸν βεβιωμένον ἑαυτῷ βίον, ὅστισ μὴ τυγχάνει παιδικῆσ δόξησ μεστὸσ ὤν. (Plato, Hippias Major, Hippias Minor, Ion, Menexenus, Cleitophon, Timaeus, Critias, Minos, Epinomis, 7:3)
  • ἔνιοι δὲ τὴν παροιμίαν οἰόνται τοῖσ παρὰ πότον λεγομένοισ καὶ πραττομένοισ ἀμνηστίαν ἐπάγειν διὸ τήν τε λήθην οἱ πάτριοι λόγοι καὶ τὸν νάρθηκα τῷ θεῷ συγκαθιεροῦσιν, ὡσ ἢ μηδενὸσ δέον μνημονεύειν τῶν ἐν οἴνῳ πλημμεληθέντων ἢ παντελῶσ ἐλαφρᾶσ καὶ παιδικῆσ νουθεσίασ δεομένων. (Plutarch, Quaestiones Convivales, book 1, chapter 0 4:2)
  • δῆλον οὖν, φησίν, ἐκ τῆσ παιδικῆσ μετρήσεωσ, ὅτι ἡ σύμπασα παραλία ἡ ἀπὸ τοῦ πορθμοῦ ἐπὶ στήλασ ἔγγιστα ὑπερέχει τῆσ διὰ τοῦ πελάγουσ εὐθείασ πεντακοσίοισ σταδίοισ. (Strabo, Geography, book 2, chapter 4 4:16)

Synonyms

  1. Belonging to a child

  2. having to do with children

Related

Similar forms

Source: Ancient Greek entries from Wiktionary

Find this word at Wiktionary

SEARCH

MENU NAVIGATION