- ὡσ κιννάμωμον καὶ ἀσπάλαθοσ ἀρωμάτων δέδωκα ὀσμὴν καὶ ὡσ σμύρνα ἐκλεκτὴ διέδωκα εὐωδίαν, ὡσ χαλβάνη καὶ ὄνυξ καὶ στακτὴ καὶ ὡσ λιβάνου ἀτμὶσ ἐν σκηνῇ. (Septuagint, Liber Sirach 24:15)
(70인역 성경, Liber Sirach 24:15)
- καὶ ἐρεῖσ. τάδε λέγει Κύριοσ. ὁ ἀετὸσ ὁ μέγασ ὁ μεγαλοπτέρυγοσ, ὁ μακρὸσ τῇ ἐκτάσει, πλήρησ ὀνύχων, ὃσ ἔχει τὸ ἥγημα εἰσελθεῖν εἰσ τὸν Λίβανον καὶ ἔλαβε τὰ ἐπίλεκτα τῆσ κέδρου, (Septuagint, Prophetia Ezechielis 17:3)
(70인역 성경, 에제키엘서 17:3)
- Στρατόνικοσ εἰσ Ἄβδηρ’ ἀποδημήσασ ποτὲ ἐπὶ τὸν ἀγῶνα τὸν τιθέμενον αὐτόθι, ὁρῶν ἕκαστον τῶν πολιτῶν κατ’ ἰδίαν κεκτημένον κήρυκα κηρύττοντά τε ἕκαστον αὐτῶν, ὅτε θέλοι, νουμηνίαν, σχεδόν τε τοὺσ κήρυκασ ἐν τῷ χωρίῳ ὄντασ πολὺ πλείουσ κατὰ λόγον τῶν δημοτῶν, ἐπ’ ἄκρων ἐβάδιζε τῶν ὀνύχων ἐν τῇ πόλει σχέδην, δεδορκὼσ ἀτενὲσ εἰσ τὴν γῆν κάτω. (Athenaeus, The Deipnosophists, Book 8, book 8, chapter 41 5:1)
(아테나이오스, The Deipnosophists, Book 8, book 8, chapter 41 5:1)
- ἡ δὲ πολλοὺσ ἤδη νέουσ ἐκτραχηλίσασα καὶ μυρίουσ ἔρωτασ ὑποκριναμένη καὶ οἴκουσ πολυταλάντουσ ἀνατρέψασα, ποικίλον τι καὶ πολυγύμναστον κακόν, παραλαβοῦσα εἰσ τὰσ χεῖρασ ἁπλοϊκὸν καὶ ἄπειρον τῶν τοιούτων μηχανημάτων νεανίσκον οὐκ ἀνῆκεν ἐκ τῶν ὀνύχων, ἀλλὰ περιέχουσα πανταχόθεν καὶ διαπείρασα, ὅτε ἤδη παντάπασιν ἐκράτει, αὐτή τε ἀπώλετο ὑπὸ τῆσ ἄγρασ καὶ τῷ κακοδαίμονι Δεινίᾳ μυρίων κακῶν αἰτία ἐγένετο. (Lucian, Toxaris vel amicitia, (no name) 14:2)
(루키아노스, Toxaris vel amicitia, (no name) 14:2)
- καθόλου ἐπὶ τῶν εἰσ ξ ληγόντων ὀνομάτων ἐζήτηται τί δή ποτε τῷ αὐτῷ οὐ χρῶνται ἐπὶ γενικῆσ συμφώνῳ τῆσ τελευταίασ συλλαβῆσ τυπωτικῷ λέγω δὲ ὄνυξ καὶ ὄρτυξ, τὰ δὲ εἰσ ξ ἀρσενικὰ ἁπλᾶ δισσύλλαβα ὅταν τῷ ῡ παρεδρεύηται, ἔχῃ δὲ τῆσ τελευταίασ συλλαβῆσ ἄρχον ἕν τι τῶν ἀμεταβόλων ἢ δι’ ὧν ἡ πρώτη συζυγία τῶν βαρυτόνων λέγεται, διὰ τοῦ κ ἐπὶ γενικῆσ κλίνεται, κήρυκοσ, πέλυκοσ, Ἔρυκοσ, Βέβρυκοσ, ὅσα δὲ μὴ τοῦτον ἔχει· (Athenaeus, The Deipnosophists, Book 9, book 9, chapter 472)
(아테나이오스, The Deipnosophists, Book 9, book 9, chapter 472)
- αὐταὶ ποιμαίνοντα μεσημβρινὰ μῆλά σε Μοῦσαι ἔδρακον ἐν κραναοῖσ οὔρεσιν, Ἡσίοδε, καί σοι καλλιπέτηλον, ἐρυσσάμεναι περὶ πᾶσαι, ὤρεξαν δάφνασ ἱερὸν ἀκρεμόνα, δῶκαν δὲ κράνασ Ἑλικωνίδοσ ἔνθεον ὕδωρ, τὸ πτανοῦ πώλου πρόσθεν ἔκοψεν ὄνυξ· (Unknown, Greek Anthology, Volume III, book 9, chapter 641)
(작자 미상, Greek Anthology, Volume III, book 9, chapter 641)
- τρηχὺσ ὄνυξ ὑπ’ Ἔρωτοσ ἀνέτραφεσ Ἡλιοδώρασ· (Unknown, Greek Anthology, book 5, chapter 1571)
(작자 미상, Greek Anthology, book 5, chapter 1571)
- κατὰ δὲ θάτερον ἄλλοι προσήρτηντο λίθοι δώδεκα, κατὰ τρεῖσ εἰσ τέσσαρα μέρη διῃρημένοι, σάρδιον τόπαζοσ σμάραγδοσ, ἄνθραξ ἰάσπισ σάπφειροσ, ἀχάτησ ἀμέθυστοσ λιγύριον, ὄνυξ βήρυλλοσ χρυσόλιθοσ, ὧν ἐφ’ ἑκάστου πάλιν εἷσ τῶν ἐπωνύμων ἐγέγραπτο. (Flavius Josephus, De bello Judaico libri vii, 266:1)
(플라비우스 요세푸스, De bello Judaico libri vii, 266:1)