- ἔπειθ’ αἱ μὲν νομοθεσίαι ἐκ πολλοῦ χρόνου σκεψαμένων γίνονται, αἱ δὲ κρίσεισ ἐξ ὑπογυίου, ὥστε χαλεπὸν ἀποδιδόναι τὸ δίκαιον καὶ τὸ συμφέρον καλῶσ τοὺσ κρίνοντασ. (Aristotle, Rhetoric, Book 1, chapter 1 7:2)
(아리스토텔레스, 수사학, Book 1, chapter 1 7:2)
- ἐκείνων δὲ ἣ μὲν οἰκονομία ἣ δὲ νομοθεσία ἣ δὲ πολιτική, καὶ ταύτησ ἣ μὲν βουλευτικὴ ἣ δὲ δικαστική. (Aristotle, Nicomachean Ethics, Book 6 58:2)
(아리스토텔레스, 니코마코스 윤리학, Book 6 58:2)
- ἀτελήσ τε γὰρ ἡ νομοθεσία ἐφαίνετο, ὡσ ἂν ἐξ ὀλίγου συντεθεῖσα χρόνου, καὶ ἐπὶ τοῖσ ἤδη κεκυρωμένοισ, ἵνα ἑκόντεσ τε καὶ ἄκοντεσ ἐν αὐτοῖσ μένοιεν, ἐδόκει τινοσ ἀρχῆσ αὐτοκράτοροσ δεῖν. (Dionysius of Halicarnassus, Antiquitates Romanae, Books X-XX, book 10, chapter 58 2:1)
(디오니시오스, Antiquitates Romanae, Books X-XX, book 10, chapter 58 2:1)
- εὐπρόσωποσ μὲν οὖν ἡ τοιαύτη νομοθεσία καὶ φιλάνθρωποσ ἂν εἶναι δόξειεν· (Aristotle, Politics, Book 2 70:1)
(아리스토텔레스, 정치학, Book 2 70:1)
- τῆσ μὲν αὐταρκείασ καὶ τοῦ μηδένα τῶν ἀλλοτρίων ἐπιθυμεῖν ἡ περὶ τοὺσ ὁρισμοὺσ τῶν κτήσεων νομοθεσία. (Dionysius of Halicarnassus, Antiquitates Romanae, book 2, chapter 74 3:1)
(디오니시오스, Antiquitates Romanae, book 2, chapter 74 3:1)
- πῇ δή ποτε οὖν, ὦ ἄριστοι, κακῶσ οὕτωσ αὐτοῖσ ἐχώρησεν ἡ κατοίκισίσ τε καὶ νομοθεσία; (Plato, Laws, book 3 52:3)
(플라톤, Laws, book 3 52:3)
