Ancient Greek-English Dictionary Language

μόνως

Adverb; Transliteration:

Principal Part: μόνως

Etym.: v. mo/nos B.

Sense

  1. adverb of μόνος ‎(mónos)

Examples

  • μόνωσ γὰρ ἂν οὕτωσ κρατήσειασ. (Lucian, De mercede, (no name) 12:5)
  • μόνωσ γὰρ οὕτωσ, ἄνδρεσ Ἀθηναῖοι, μόνωσ καὶ τοὺσ ἄλλουσ ποιήσετε βελτίουσ, ἐὰν τοὺσ ἐνδόξουσ τῶν πονηρῶν ἐξελέγξαντεσ κολάσητε τῶν ἀδικημάτων ἀξίωσ. (Dinarchus, Speeches, 32:1)
  • ἐκ γὰρ τούτων οὐδενὸσ ἀνθρώπων βίοσ ἐξαρκέσειεν ἂν ὡσ ἐπὶ πάντα ἐλθεῖν καὶ ἕκαστον ἀκριβῶσ ἐπιδεῖν καὶ ἐπιδόντα κρῖναι καὶ κρίναντα ἑλέσθαι καὶ ἑλόμενον φιλοσοφῆσαι, μόνωσ γὰρ δὴ οὕτωσ εὑρεθῆναι φὴσ τἀληθέσ, ἄλλωσ δὲ οὔ. (Lucian, 132:3)
  • ἀξιοῖσ γὰρ τὸν φιλοσοφήσειν μέλλοντα ἑλέσθαι πρῶτον φιλοσοφίαν τὴν ἀρίστην, ἡ δὲ αἱρ́εσισ οὕτωσ σοι ἐδόκει μόνωσ ἀκριβὴσ ἂν γενέσθαι, εἰ διὰ πάσησ φιλοσοφίασ χωρήσαντεσ ἑλοίμεθα τὴν ἀληθεστάτην. (Lucian, 137:3)

Synonyms

  1. adverb of μόνος ‎

Related

Source: Ancient Greek entries from Wiktionary

Find this word at Wiktionary

SEARCH

MENU NAVIGATION