Etym.: Conjunct., properly neut. pl. of ἄλλος (with changed accent)

Sense

1. but

Examples

• Καὶ εἶπεν ὁ Θεὸς τῷ Ἁβραάμ. Σάρα ἡ γυνή σου οὐ κληθήσεται τὸ ὄνομα αὐτῆς Σάρα, ἀλλὰ Σάρρα ἔσται τὸ ὄνομα αὐτῆς. (Septuagint, Liber Genesis 17:15)
• ἠρνήσατο δὲ Σάρρα λέγουσα. οὐκ ἐγέλασα. ἐφοβήθη γάρ. καὶ εἶπεν αὐτῇ. οὐχί, ἀλλὰ ἐγέλασας. (Septuagint, Liber Genesis 18:15)
• νῦν οὖν ὄμοσόν μοι τὸν Θεόν, μὴ ἀδικήσειν με μηδὲ τὸ σπέρμα μου, μηδὲ τὸ ὄνομά μου. ἀλλὰ κατὰ τὴν δικαιοσύνην, ἣν ἐποίησα μετὰ σοῦ, ποιήσεις μετ᾿ ἐμοῦ, καὶ τῇ γῇ, ᾗ σὺ παρῴκησας ἐν αὐτῇ. (Septuagint, Liber Genesis 21:23)
• οὐχὶ κύριε, ἀκήκοα γάρ, γῆ τετρακοσίων διδράχμων ἀργυρίου, ἀλλὰ τί ἂν εἴη τοῦτο ἀνὰ μέσον ἐμοῦ καὶ σοῦ; σὺ δὲ τὸν νεκρόν σου θάψον. (Septuagint, Liber Genesis 23:15)
• εἶπε δὲ Ἰούδας. ἐχέτω αὐτά, ἀλλὰ μή ποτε καταγελασθῶμεν. ἐγὼ μὲν ἀπέσταλκα τὸν ἔριφον τοῦτον, σὺ δὲ οὐχ εὕρηκας. (Septuagint, Liber Genesis 38:23)

Source: Ancient Greek entries from Wiktionary

Find this word at Wiktionary