Ancient Greek Dictionary

Ancient Greek Dictionary

Ancient Greek-English Dictionary Language

μόνος

First/Second declension Adjective; 자동번역 Transliteration:

Principal Part: μόνος

Structure: μον (Stem) + ος (Ending)

Sense

  1. alone, forsaken, solitary
  2. only
  3. unique

Declension

First/Second declension
Masculine Feminine Neuter
SingularNominative μόνος μόνη μόνον
Genitive μόνου μόνης μόνου
Dative μόνῳ μόνῃ μόνῳ
Accusative μόνον μόνην μόνον
Vocative μόνε μόνη μόνον
DualN/A/V μόνω μόνᾱ μόνω
G/D μόνοιν μόναιν μόνοιν
PluralNominative μόνοι μόναι μόνα
Genitive μόνων μονῶν μόνων
Dative μόνοις μόναις μόνοις
Accusative μόνους μόνᾱς μόνα
Vocative μόνοι μόναι μόνα
Positive Comparative Superlative
Adjective μόνος μόνου μονώτερος μονωτέρου μονώτατος μονωτάτου
Adverb μόνως μονώτερον μονώτατα

The inflection forms above were generated by rules and some usages of them were not attested.

Due to a bug of system, some forms may display wrong accents.

Examples

  • ἄχρι δὴ συνελθόντασ τοὺσ κύνασ πρὸσ τὸν ἦχον ‐ πολλοὶ δὲ ἦσαν αὐτόθι ‐ διασπάσασθαι αὐτόν, ὡσ τοῦτο γοῦν ὅμοιον τῷ Ὀρφεῖ παθεῖν καὶ μόνουσ ἐφ’ ἑαυτὸν συγκαλέσαι τοὺσ κύνασ. (Lucian, Adversus indoctum et libros multos ementem, (no name) 12:2)
  • "καίτοι δυνατὸν ἔστω ἐσ τοῦτο μόνουσ ἀπαντήσεσθαι τοὺσ πρὸσ τὸ ὠφέλιμον ὀψομένουσ τὸ πρᾶγμα. (Lucian, De morte Peregrini, (no name) 9:63)
  • διὰ μὲν δὴ ταύτασ τὰσ αἰτίασ τούσδε τοὺσ ἄνδρασ μόνουσ παρέλαβον. (Dionysius of Halicarnassus, chapter 20 1:3)
  • ὥστε ἡδέωσ ἂν ἐροίμην τοὺσ φιλοσόφουσ, οἳ μόνουσ τοὺσ θεοὺσ εὐδαιμονίζουσιν, πότε καὶ σχολάζειν ἡμᾶσ τῷ νέκταρι καὶ τῇ ἀμβροσίᾳ νομίζουσι μυρία ὅσα ἔχοντασ πράγματα. (Lucian, Bis accusatus sive tribunalia, (no name) 3:1)
  • τρεῖσ ἀποκλήρου μόνουσ. (Lucian, Bis accusatus sive tribunalia, (no name) 13:21)

Synonyms

  1. alone

  2. only

Related

Similar forms

Source: Ancient Greek entries from Wiktionary

Find this word at Wiktionary

SEARCH

MENU NAVIGATION