Ancient Greek Dictionary

Ancient Greek Dictionary

Ancient Greek-English Dictionary Language

μόνος

First/Second declension Adjective; 자동번역 Transliteration:

Principal Part: μόνος

Structure: μον (Stem) + ος (Ending)

Sense

  1. alone, forsaken, solitary
  2. only
  3. unique

Declension

First/Second declension
Masculine Feminine Neuter
SingularNominative μόνος μόνη μόνον
Genitive μόνου μόνης μόνου
Dative μόνῳ μόνῃ μόνῳ
Accusative μόνον μόνην μόνον
Vocative μόνε μόνη μόνον
DualN/A/V μόνω μόνᾱ μόνω
G/D μόνοιν μόναιν μόνοιν
PluralNominative μόνοι μόναι μόνα
Genitive μόνων μονῶν μόνων
Dative μόνοις μόναις μόνοις
Accusative μόνους μόνᾱς μόνα
Vocative μόνοι μόναι μόνα
Positive Comparative Superlative
Adjective μόνος μόνου μονώτερος μονωτέρου μονώτατος μονωτάτου
Adverb μόνως μονώτερον μονώτατα

The inflection forms above were generated by rules and some usages of them were not attested.

Due to a bug of system, some forms may display wrong accents.

Examples

  • πλὴν τό γε κεφάλαιον, οὐδεὶσ ὅστισ οὐκ ἀπραγμονέστεροσ τῶν βίων ἔδοξέ μοι τοῦ ἀνθρωπείου, μόναισ ταῖσ φυσικαῖσ ἐπιθυμίαισ καὶ ’χρείαισ συμμεμετρημένοσ· (Lucian, Gallus, (no name) 27:2)
  • ἐγὼ δὲ ᾤμην ταῖσ γυναιξὶ μόναισ χαλεπήν σε εἶναι, ὁπόσαι ἂν ὁμιλήσωσί μοι. (Lucian, Dialogi deorum, 2:3)
  • ἔπειτα συμβάλλειν πρὸσ ἀλλήλασ ἔφη ἱμάτια χρυσί’ ἀργύριον ἐκπώματα μόνασ μόναισ, οὐ μαρτύρων ἐναντίον, καὶ ταῦτ’ ἀποφέρειν πάντα κοὐκ ἀποστερεῖν, ἡμῶν δὲ τοὺσ πολλοὺσ ἔφασκε τοῦτο δρᾶν. (Aristophanes, Ecclesiazusae, Episode 3:16)
  • πλεῖστα γὰρ θεῶν ἁπάντων ὠφελούσαισ τὴν πόλιν, δαιμόνων ἡμῖν μόναισ οὐ θύετ’ οὐδὲ σπένδετε, αἵτινεσ τηροῦμεν ὑμᾶσ. (Aristophanes, Clouds, Parabasis, epirrheme3)
  • ἀλλ’ ἡ πολιτεία καλλίστασ μὲν ἡδονὰσ ἔχει καὶ μεγίστασ, αἷσ καὶ τοὺσ θεοὺσ εἰκόσ ἐστιν ἢ μόναισ ἢ μάλιστα χαίρειν· (Plutarch, An seni respublica gerenda sit, chapter, section 5 3:1)

Synonyms

  1. alone

  2. only

Related

Similar forms

Source: Ancient Greek entries from Wiktionary

Find this word at Wiktionary

SEARCH

MENU NAVIGATION