- ἐχρῆν μὲν οὖν ἴσως τότε φυγεῖν εὐθὺς καὶ μηκέτι ἀνέχεσθαι τὴν συνουσίαν αὐτῶν νῦν δὲ Ἀντισθένης με καὶ Διογένης καὶ μετὰ μικρὸν Κράτης καὶ Μένιππος οὗτος ἔπεισαν ὀλίγον ὅσον ἐπιμετρῆσαι τῆς μονῆς, ὡς μήποτε ὤφελον οὐ γὰρ ἂν τοσαῦτα ἐπεπόνθειν ὕστερον. (Lucian, Fugitivi, (no name) 11:2)
(루키아노스, Fugitivi, (no name) 11:2)
- οὗ θᾶσσον οὕνεκ, ἢ χάριν μονῆς ἔχων, φροῦδος, μετ αὐτοῦ δ Ἀνδρομάχη, πολλῶν ἐμοὶ δακρύων ἀγωγός, ἡνίκ ἐξώρμα χθονός, πάτραν τ ἀναστένουσα καὶ τὸν Ἕκτορος τύμβον προσεννέπουσα. (Euripides, The Trojan Women, episode, anapests 1:3)
(에우리피데스, The Trojan Women, episode, anapests 1:3)
- διὸ τὴν ψυχὴν ἠρεμεῖν οὐκ ἐῶσιν, ἀλλ ὅτε μάλιστα δεῖται μονῆς καὶ σιωπῆς καὶ ὑποστολῆς ὁ ἄνθρωπος, τότ αὐτὸν εἰς ὕπαιθρον ἕλκουσι, τότ ἀποκαλύπτουσιν οἱ θυμοὶ, αἱ φιλονεικίαι, οἱ ἔρωτες, αἱ λῦπαι, πολλὰ καὶ δρᾶν ἄνομα καὶ λαλεῖν ἀνάρμοστα τοῖς καιροῖς ἀναγκαζόμενον. (Plutarch, Animine an corporis affectiones sint peiores, section 3 3:2)
(플루타르코스, Animine an corporis affectiones sint peiores, section 3 3:2)
- διελθὼν δ ὡς βραχὺν χρόνον μονῆς Ἰσθμοῦ ναπαίας ἔλεγε προσβαίνειν πλάκας. (Euripides, Heracles, episode, lyric 2:6)
(에우리피데스, Heracles, episode, lyric 2:6)
- ὁρᾷ τι κέρδος ἐνθάδ ἄξιον μονῆς, ὅτῳ πέποιθ ἐμοὶ ξυνὼν κρατεῖν ἂν ἢ τὸν ἐχθρὸν ἢ φίλοισιν ὠφελεῖν ἔχειν· (Aristophanes, Birds, Choral, lyric9)
(아리스토파네스, Birds, Choral, lyric9)
- τὸ ἐάρ ἀϊ´διον καὶ λειμὼν ἀμάραντος καὶ ἄνθος ἀθάνατον, ἅτε μόνης τῆς ὄψεως ἐφαπτομένης καὶ δρεπομένης τὸ ἡδὺ τῶν βλεπομένων. (Lucian, De Domo, (no name) 9:4)
(루키아노스, De Domo, (no name) 9:4)
- εἶτ ἔνδοθεν αὐτὸς κεκραγώς, ἑαυτὸν ἀνακλῶν καὶ κατακλῶν, ἐνίοτε καὶ περιᾴδων τὰ ἰαμβεῖα καί, τὸ δὴ αἴσχιστον, μελῳδῶν τὰς συμφοράς, καὶ μόνης τῆς φωνῆς ὑπεύθυνον παρέχων ἑαυτόν: (Lucian, De saltatione, (no name) 27:3)
(루키아노스, De saltatione, (no name) 27:3)
- τὸ δὲ λιμῷ συνόντα παρεστῶτα ἄλλῳ τοῦ λωτοῦ ἐμφορουμένῳ μηδὲν μεταδιδόντι ὑπὸ ἐλπίδος μόνης τοῦ κἂν αὐτὸν παραγεύσασθαί ποτε δεδέσθαι, τῶν καλῶς καὶ ὀρθῶς ἐχόντων ἐπιλελησμένον,Ἡράκλεις ὡς καταγέλαστον καὶ πληγῶν τινων Ὁμηρικῶν ὡς ἀληθῶς δεόμενον. (Lucian, De mercede, (no name) 8:6)
(루키아노스, De mercede, (no name) 8:6)
- "ἰδὼν ^ δὲ πολλοὺς τῶν εὐδοκίμων ἐθελήσαντας ἄν, εἰ καὶ προσδιδόναι δέοι, μόνης τῆς δόξης ἕνεκα συνεῖναι τούτῳ καὶ ὁρᾶσθαι περὶ αὐτὸν ἑταίρους καὶ φίλους εἶναι δοκοῦντας, οὐκ ἔχω ὅπως σε τῆς εὐποτμίας μακαρίσω, ὃς καὶ προσλήψῃ μισθὸν τῆς τοιαύτης εὐδαιμονίας. (Lucian, De mercede, (no name) 20:7)
(루키아노스, De mercede, (no name) 20:7)
