Ancient Greek Dictionary

Ancient Greek Dictionary

Ancient Greek-English Dictionary Language

μείων

Third declension Adjective; Transliteration:

Principal Part: μείων μεῖον

Structure: μει (Stem) + ων (Comparative Ending)

Etym.: μικρός, μικρά̄, μικρόν 혹은 ὀλίγος, ὀλίγη, ὀλίγον의 불규칙 비교급

Sense

  1. less
  2. smaller

Declension

Third declension
M/F Neuter
Singular Dual Plural Singular Dual Plural
Nominative μείων μείονε μείονες μεῖον μείονε μείονα
Genitive μείονος μειόνοιν μειόνων μείονος μειόνοιν μειόνων
Dative μείονι μειόνοιν μείοσιν* μείονι μειόνοιν μείοσιν*
Accusative μείονα μείονε μείονας μεῖον μείονε μείονα
Vocative μεῖον μείονε μείονες μεῖον μείονε μείονα
Comparative
Adjective μείων μείονος
Adverb μεῖον

The inflection forms above were generated by rules and some usages of them were not attested.

Due to a bug of system, some forms may display wrong accents.

Examples

  • ὑπερφαλαγγῆσαι δὲ ἐν ἴσῳ τῷ πλήθει ἢ καὶ μείονι, μὴ ἐπὶ λεπτὸν ἐπεκτείναντα, οὐχ οἱο͂́ν τε. (Arrian, chapter 29 17:2)
  • ἀνάγκη γὰρ ὑπερέχειν καὶ τοῦ μείονι. (Aristotle, Rhetoric, Book 1, chapter 7 6:2)
  • καὶ γὰρ ἰδίῃ τῶν μὲν ἀμφὶ τὰσ λαγόνασ, ἀσκίτου τυμπανίασ χερείων, τῶν δὲ ὅλου τοῦ σκήνεοσ ὁ λευκοφλ εγματίασ τοῦ ἀνὰ σάρκα μείων· ἐπιεικὴσ μὲν ὦν, ἐν ἀπελπίστοισι, ἢν ὁ μείων ξυστῇ τῷ μείονι· κακίων δὲ εἴ τισ τῶν μειόνων ἑνὶ τῶν μεζόνων ἐσ τὠυτὸ ξυμβῇ· ἢν δὲ ἐσ ἄκρασ ἡ μίξισ ἅμ’ ἥκηται δυοῖν μεγάλοιν, μέζον κακὸν τὸ ἔκγονον. (Aretaeus, The Extant Works of Aretaeus, The Cappadocian., , 15)

Synonyms

  1. smaller

Related

Similar forms

Source: Ancient Greek entries from Wiktionary

Find this word at Wiktionary

SEARCH

MENU NAVIGATION