Ancient Greek Dictionary

Ancient Greek Dictionary

Ancient Greek-English Dictionary Language

μείων

Third declension Adjective; Transliteration:

Principal Part: μείων μεῖον

Structure: μει (Stem) + ων (Comparative Ending)

Etym.: μικρός, μικρά̄, μικρόν 혹은 ὀλίγος, ὀλίγη, ὀλίγον의 불규칙 비교급

Sense

  1. less
  2. smaller

Declension

Third declension
M/F Neuter
Singular Dual Plural Singular Dual Plural
Nominative μείων μείονε μείονες μεῖον μείονε μείονα
Genitive μείονος μειόνοιν μειόνων μείονος μειόνοιν μειόνων
Dative μείονι μειόνοιν μείοσιν* μείονι μειόνοιν μείοσιν*
Accusative μείονα μείονε μείονας μεῖον μείονε μείονα
Vocative μεῖον μείονε μείονες μεῖον μείονε μείονα
Comparative
Adjective μείων μείονος
Adverb μεῖον

The inflection forms above were generated by rules and some usages of them were not attested.

Due to a bug of system, some forms may display wrong accents.

Examples

  • "κάμηλοσ, εἶτα ἵπποσ, εἶτ’ ἀνὴρ σοφὸσ καὶ προφήτησ οὐ μείων Ἀλεξάνδρου. (Lucian, Alexander, (no name) 43:17)
  • ἶσον ὅ τ’ ἀφνεὸσ ἱ‐ μείρει μεγάλων ὅ τε μείων παυροτέρων· (Bacchylides, , epinicians, ode 1 16:1)
  • γεγραμμένων δὲ τῶν νόμων ὅ τ’ ἀσθενὴσ ὁ πλούσιόσ τε τὴν δίκην ἴσην ἔχει, ἔστιν δ’ ἐνισπεῖν τοῖσιν ἀσθενεστέροισ τὸν εὐτυχοῦντα ταὔθ’, ὅταν κλύῃ κακῶσ, νικᾷ δ’ ὁ μείων τὸν μέγαν δίκαι’ ἔχων. (Euripides, Suppliants, episode 2:6)
  • ἐπέπλεεν δὲ ἡ ἀλκυὼν τὰ ᾠὰ θάλπουσα οὐ πολὺ μείων τῆσ καλιᾶσ. (Lucian, Verae Historiae, book 2 40:3)
  • ἡ Μεγάλη πόλισ ἦν μὲν τότε καὶ καθ’ ἑαυτὴν οὐδέν τι μείων οὐδὲ ἀσθενεστέρα τῆσ Λακεδαίμονοσ, εἶχε δὲ τὴν ἀπὸ τῶν Ἀχαιῶν καὶ τοῦ Ἀντιγόνου βοήθειαν, ἐν πλευραῖσ καθεζομένου καὶ δοκοῦντοσ ὑπὸ τῶν Ἀχαιῶν ἐπικεκλῆσθαι μάλιστα τῶν Μεγαλο πολιτῶν σπουδασάντων. (Plutarch, Cleomenes, chapter 23 2:1)

Synonyms

  1. smaller

Related

Similar forms

Source: Ancient Greek entries from Wiktionary

Find this word at Wiktionary

SEARCH

MENU NAVIGATION