Ancient Greek Dictionary

Ancient Greek Dictionary

Ancient Greek-English Dictionary Language

μαντεῖος

First/Second declension Adjective; 자동번역 Transliteration:

Principal Part: μαντεῖος μαντεῖη μαντεῖον

Structure: μαντει (Stem) + ος (Ending)

Etym.: poet. for mantiko/s

Sense

  1. oracular, prophetic

Declension

First/Second declension
Masculine Feminine Neuter
SingularNominative μαντεῖος μαντείᾱ μαντεῖον
Genitive μαντείου μαντείᾱς μαντείου
Dative μαντείῳ μαντείᾱͅ μαντείῳ
Accusative μαντεῖον μαντείᾱν μαντεῖον
Vocative μαντεῖε μαντείᾱ μαντεῖον
DualN/A/V μαντείω μαντείᾱ μαντείω
G/D μαντείοιν μαντείαιν μαντείοιν
PluralNominative μαντεῖοι μαντεῖαι μαντεῖα
Genitive μαντείων μαντειῶν μαντείων
Dative μαντείοις μαντείαις μαντείοις
Accusative μαντείους μαντείᾱς μαντεῖα
Vocative μαντεῖοι μαντεῖαι μαντεῖα
Positive Comparative Superlative
Adjective μαντεῖος μαντείου μαντειώτερος μαντειωτέρου μαντειώτατος μαντειωτάτου
Adverb μαντείως μαντειώτερον μαντειώτατα

The inflection forms above were generated by rules and some usages of them were not attested.

Due to a bug of system, some forms may display wrong accents.

Examples

  • καὶ ἐπορεύθη ἡ γερουσία Μωὰβ καὶ ἡ γερουσία Μαδιάμ, καὶ τὰ μαντεῖα ἐν ταῖσ χερσὶν αὐτῶν, καὶ ἦλθον πρὸσ Βαλαὰμ καὶ εἶπαν αὐτῷ τὰ ρήματα Βαλάκ. (Septuagint, Liber Numeri 22:7)
  • τὰ γὰρ ἔθνη ταῦτα, οὓσ σὺ κατακληρονομεῖσ αὐτούσ, οὗτοι κληδόνων καὶ μαντειῶν ἀκούσονται, σοὶ δὲ οὐχ οὕτωσ ἔδωκε Κύριοσ ὁ Θεόσ σου. (Septuagint, Liber Deuteronomii 18:14)
  • μαντεῖον ἐπὶ χείλεσι βασιλέωσ, ἐν δὲ κρίσει οὐ μὴ πλανηθῇ τὸ στόμα αὐτοῦ. (Septuagint, Liber Proverbiorum 16:6)
  • μαντεῖαι καὶ οἰωνισμοὶ καὶ ἐνύπνια μάταιά ἐστι, καὶ ὡσ ὠδινούσησ φαντάζεται καρδία. (Septuagint, Liber Sirach 34:5)
  • διὰ τοῦτο εἰπόν. τάδε λέγει Κύριοσ. ἀνθ̓ ὧν οἱ λόγοι ὑμῶν ψευδεῖσ καὶ αἱ μαντεῖαι ὑμῶν μάταιαι, διὰ τοῦτο ἰδοὺ ἐγὼ ἐφ̓ ὑμᾶσ, λέγει Κύριοσ, (Septuagint, Prophetia Ezechielis 13:8)
  • ἆρ’ οὐ φανερῶσ ἡμεῖσ ὑμῖν ἐσμὲν μαντεῖοσ Ἀπόλλων; (Aristophanes, Birds, Parabasis, parabasis11)
  • καίτοι καὶ τῶν θεῶν ἄλλοσ ἄλλην ἔχων δύναμιν, ὁ μὲν ἐνυάλιοσ, ὁ δὲ μαντεῖοσ, ὁ δὲ κερδῷοσ ἐπονομάζεται· (Plutarch, De tranquilitate animi, section 12 3:3)
  • καίτοι καὶ τῶν θεῶν ἄλλοσ ἄλλην ἔχων δύναμιν, ὁ μὲν ἐνυάλιοσ ὁ δὲ μαντεῖοσ ὁ δὲ κερδῷοσ; (Plutarch, De tranquilitate animi, section 12 12:1)

Synonyms

  1. oracular

Related

Similar forms

Source: Henry George Liddell. Robert Scott. "A Greek-English Lexicon". revised and augmented throughout by. Sir Henry Stuart Jones.

Find this word at Perseus Greek Word Study Tool

SEARCH

MENU NAVIGATION