Ancient Greek-English Dictionary Language

Δελφός

Second declension Noun; Masculine Transliteration:

Principal Part: Δελφός Δελφοῦ

Structure: Δελφ (Stem) + ος (Ending)

Sense

  1. an inhabitant of Delphi; a Delphian

Declension

Second declension

The inflection forms above were generated by rules and some usages of them were not attested.

Due to a bug of system, some forms may display wrong accents.

Examples

  • μετὰ δὲ νειμάμενοι κατὰ ἔθνη σέβουσι καὶ πολίτασ αὐτῶν ἀποφαίνουσιν, ὁ μὲν Δελφὸσ τὸν Ἀπόλλω καὶ ὁ Δήλιοσ, ὁ δὲ Ἀθηναῖοσ τὴν Ἀθηνᾶν ‐ μαρτυρεῖται γοῦν τὴν οἰκειότητα τῷ ὀνόματι ‐ καὶ τὴν Ἥραν ὁ Ἀργεῖοσ καὶ ὁ Μυγδόνιοσ τὴν Ῥέαν καὶ τὴν Ἀφροδίτην ὁ Πάφιοσ. (Lucian, De sacrificiis, (no name) 10:4)
  • καὶ γὰρ δὴ τὰ μαντήια αὐτέοισι οὐκ ἔξω ἀστρολογίησ ἦν, ἀλλὰ παρὰ μὲν Δελφοῖσ παρθένοσ ἔχει τὴν προφητείην σύμβολον τῆσ παρθένου τῆσ οὐρανίησ, καὶ δράκων ὑπὸ τῷ τρίποδι φθέγγεται ὅτι καὶ ἐν τοῖσιν ἄστροισι δράκων φαίνεται, καὶ ἐν Διδύμοισ δὲ μαντήιον τοῦ Ἀπόλλωνοσ, ἐμοὶ δοκέει, καὶ τοῦτο ἐκ τῶν ἠερίων Διδύμων ὀνομάζεται. (Lucian, De astrologia, (no name) 23:2)
  • ἧκεν οὖν εἰσ τοὺσ Δελφοὺσ τοῖσ τε ἄλλοισ λαμπρὸσ καὶ δὴ καὶ ἐσθῆτα χρυσόπαστον ποιησάμενοσ καὶ στέφανον δάφνησ χρυσῆσ κάλλιστον, ὡσ ἀντὶ καρποῦ τῆσ δάφνησ σμαράγδουσ εἶναι ἰσομεγέθεισ τῷ καρπῷ· (Lucian, Adversus indoctum et libros multos ementem, (no name) 8:4)
  • οὐ γάρ ἐστιν αὐτῷ ἐν Δελφοῖσ ἀνάθημα οὐδὲν τοιοῦτον. (Lucian, Contemplantes, (no name) 12:3)
  • οὐδὲ σιδήρου ἐκεῖνόσ γε δεήσεται, ἀλλ’ ἤν, τε χαλκὸν ἤν τε χρυσὸν ἀναθῇσ, ἄλλοισ μέν ποτε κτῆμα καὶ ἑρ́μαιον ἔσῃ ἀνατεθεικώσ, Φωκεῦσιν ἢ Βοιωτοῖσ ἢ Δελφοῖσ αὐτοῖσ ἤ τινι τυράννῳ ἢ λῃστῇ, τῷ δὲ θεῷ ὀλίγον μέλει τῶν σῶν χρυσοποιιῶν. (Lucian, Contemplantes, (no name) 12:24)
  • δέομαι δὲ ὑμῶν Δελφὸσ καὶ αὐτὸσ ὢν καὶ τὸ ἴσον μετέχων τῆσ τε δημοσίασ εὐκλείασ, εἰ φυλάττοιτο, καὶ τῆσ ἐναντίασ δόξησ, εἰ ἐκ τῶν παρόντων προσγένοιτο, μήτ’ ἀποκλείειν τὸ ἱερὸν τοῖσ εὐσεβοῦσι μήτε τὴν πόλιν πρὸσ ἅπαντασ ἀνθρώπουσ διαβάλλειν ὡσ τὰ πεμπόμενα τῷ θεῷ συκοφαντοῦσαν καὶ ψήφῳ καὶ δικαστηρίῳ δοκιμάζουσαν τοὺσ ἀνατιθέντασ· (Lucian, Phalaris, book 2 3:1)
  • ὅστισ καὶ ὑπὸ Πλάτωνόσ ποτε ὀνειδιζόμενοσ ἐπὶ τῇ ὀψοφαγίᾳ, ὥσ φησι Σωτίων καὶ Ἡγήσανδροσ, γράφει δὲ οὕτωσ ὁ Δελφόσ· (Athenaeus, The Deipnosophists, Book 8, book 8, chapter 306)
  • Ἡγήσανδροσ δ’ ὁ Δελφὸσ Ἀγχίμολον καὶ Μόσχον φησὶ τοὺσ ἐν Ἤλιδι σοφιστεύσαντασ ὑδροποτῆσαι πάντα τὸν βίον καὶ μόνα σῦκα προσφερομένουσ οὐδενὸσ ἧττον διακεῖσθαι σώμασιν ἐρρωμενεστέρουσ τὸν δ’ ἱδρῶτα αὐτῶν δυσώδη οὕτωσ ἔχειν ὡσ πάντασ αὐτοὺσ ἐκκλίνειν ἐν τοῖσ βαλανείοισ. (Athenaeus, The Deipnosophists, Book 2, book 2, chapter 21 1:2)
  • "Ἡγήσανδροσ δ’ ὁ Δελφὸσ ἐν Ἑλλησπόντῳ φησὶν οὔτε ὕδνον γίνεσθαι οὔτε γλαυκίσκον οὔτε θύμον διὸ Ναυσικλείδην εἰρηκέναι μήτε ἐάρ μήτε φίλουσ, ὑδνόφυλλον δέ φησι Πάμφιλοσ ἐν Γλώσσαισ τὴν φυομένην τῶν ὕδνων ὕπερθε πόαν, ἀφ’ ἧσ τὸ ὕδνον γινώσκεσθαι. (Athenaeus, The Deipnosophists, Book 2, book 2, chapter 52125)

Synonyms

  1. an inhabitant of Delphi

Related

Derived

Similar forms

Source: Ancient Greek entries from Wiktionary

Find this word at Wiktionary

SEARCH

MENU NAVIGATION