λυσίμαχος
First/Second declension Adjective;
Transliteration:
Principal Part:
λυσίμαχος
λυσίμαχον
Structure:
λυσιμαχ
(Stem)
+
ος
(Ending)
Declension
First/Second declension
The inflection forms above were generated by rules and some usages of them were not attested.
Due to a bug of system, some forms may display wrong accents.
- καὶ ὁ μὲν Μενέλαοσ ἀπέλιπε τῆσ ἀρχιερωσύνησ διάδοχον Λυσίμαχον τὸν ἑαυτοῦ ἀδελφόν, Σώστρατοσ δὲ Κράτητα τὸν ἐπὶ τῶν Κυπρίων. (Septuagint, Liber Maccabees II 4:29)
- γενομένων δὲ πολλῶν ἱεροσυλυμάτων κατὰ τὴν πόλιν ὑπὸ τοῦ Λυσιμάχου μετὰ τῆσ Μενελάου γνώμησ καὶ διαδοθείσησ ἔξω τῆσ φήμησ, ἐπισυνήχθη τὸ πλῆθοσ ἐπὶ τὸν Λυσίμαχον, χρυσωμάτων ἤδη πολλῶν διενηνεγμένων. (Septuagint, Liber Maccabees II 4:39)
- ἐπεγειρομένων δὲ τῶν ὄχλων καὶ ταῖσ ὀργαῖσ διεμπιπλαμένων, καθοπλίσασ ὁ Λυσίμαχοσ πρὸσ τρισχιλίουσ, κατήρξατο χειρῶν ἀδίκων, προηγησαμένου τινὸσ τυράννου προβεβηκότοσ τὴν ἡλικίαν, οὐδὲν δὲ ἧττον καὶ τὴν ἄνοιαν. (Septuagint, Liber Maccabees II 4:40)
- συνιδόντεσ δὲ καὶ τὴν ἐπίθεσιν τοῦ Λυσιμάχου, συναρπάσαντεσ οἱ μὲν πέτρουσ, οἱ δὲ ξύλων πάχη, τινὲσ δὲ ἐκ τῆσ παρακειμένησ σποδοῦ δρασσόμενοι, φύρδην ἐνετίνασσον εἰσ τοὺσ περὶ τὸν Λυσίμαχον. (Septuagint, Liber Maccabees II 4:41)
- Λυσίμαχοσ ἐκαλεῖτο, Βοιώτιοσ μέν, ὡσ ἐφαίνετο, τὸ γένοσ ἀνέκαθεν, ἀπὸ μέσησ δὲ ἀξιῶν λέγεσθαι τῆσ Ἀττικῆσ· (Lucian, Judicium vocalium, (no name) 7:1)
- καὶ Λυσίμαχοσ δὲ Μακεδόνων βασιλεὺσ ἐν τῇ πρὸσ, Σέλευκον ἀπώλετο μάχῃ ἔτοσ ὀγδοηκοστὸν τελῶν, ὡσ ὁ αὐτόσ φησιν Ιἑρώνυμοσ. (Lucian, Macrobii, (no name) 11:2)
- ἔτι Δημήτριοσ μέν, οὐ κεκωλυμένον, ἀλλ’ ἀπὸ Φιλίππου καὶ Ἀλεξάνδρου γεγονὸσ ἐν ἔθει τοῖσ Μακεδόνων βασιλεῦσιν, ἐγάνει γάνουσ πλείονασ, ὥσπερ Λυσίμαχοσ καὶ Πτολεμαῖοσ, ἔσχε δὲ διὰ τιμῆσ ὅσασ ἔγημεν· (Plutarch, Comparison of Demetrius and Antony, chapter 4 1:1)
- τριήραρχοι δὲ αὐτοῖσιν ἐπεστάθησαν ἐκ Μακεδόνων μὲν Ἡφαιστίων τε ὁ Ἀμύντοροσ, καὶ Λεόννατοσ ὁ Ἀντέου, καὶ Λυσίμαχοσ ὁ Ἀγαθοκλέοσ, καὶ Ἀσκληπιόδωροσ ὁ Τιμάνδρου, καὶ Ἄρχων ὁ Κλεινίεω, καὶ Δημόνικοσ ὁ Ἀθηναίου, καὶ Ἀρχίησ ὁ Ἀναξιδότεω, καὶ Ὀφέλασ ὁ Σειληνοῦ, καὶ Τιμάνθησ ὁ Παντιάδεω. (Arrian, Indica, chapter 18 3:1)
