뜻

1. a prose-writer, chroniclers
2. a speech-writer, one who lived by writing speeches

예문

• πολλῷ γ’ ἀμείνων, ὡσ ἐοίκασ, ἦσθ’ ἄρα λογογράφοσ ἢ μάγειροσ, ὃ λέγεισ οὐ λέγεισ· (Athenaeus, The Deipnosophists, Book 9, book 9, chapter 30 3:5)

  (아테나이오스, The Deipnosophists, Book 9, book 9, chapter 30 3:5)

• βαστάζονται δὲ οἱ ἀναγνωστικοί, οἱο͂ν Χαιρήμων ἀκριβὴσ γὰρ ὥσπερ λογογράφοσ, καὶ Λικύμνιοσ τῶν διθυραμβοποιῶν. (Aristotle, Rhetoric, Book 3, chapter 12 2:4)

  (아리스토텔레스, 수사학, Book 3, chapter 12 2:4)

• παλαιὸσ μὲν οὖν οὔτε συγγραφεὺσ οὔτε λογογράφοσ ἐστὶ Ῥωμαίων οὐδὲ εἷσ· (Dionysius of Halicarnassus, Antiquitates Romanae, book 1, chapter 73 1:2)

  (디오니시오스, Antiquitates Romanae, book 1, chapter 73 1:2)

• οὐ σὺ λογογράφοσ; (Demosthenes, Speeches 11-20, 328:4)

  (데모스테네스, Speeches 11-20, 328:4)

• καίτοι λογογράφοσ γέ τισ φησίν, ὁ μηχανώμενοσ αὐτῷ τὴν ἀπολογίαν, ἐναντία με λέγειν ἐμαυτῷ. (Aeschines, Speeches, , section 941)

  (아이스키네스, 연설, , section 941)

유사 형태

• λογογράφος (9)
• λογογράφον (5)
• λογογράφοι (3)
• λογογράφων (3)
• λογογραφίας (3)
• λογογράφους (2)
• λογογραφεῖν (1)
• λογογραφικὴν (1)
• λογογραφῶν (1)
• λογογράφου (1)
• λογογράφοις (1)
• λογογράφῳ (1)

출처: Henry George Liddell. Robert Scott. "A Greek-English Lexicon". revised and augmented throughout by. Sir Henry Stuart Jones.