Sense

1. a hunting-establishment, huntsmen and hounds, a pack of hounds
2. a hunt, chase, pursuit
3. that which is taken in hunting, the game

Examples

• ὁ Ῥῆσοσ οὗτοσ ἐν κυνηγεσίῳ ἀπέκτεινε τὸν ἀδελφὸν καὶ ὑποστρέψασ τὸ σύμπτωμα τύχησ εἶπεν οὐ κρίσεωσ γεγονέναι. (Plutarch, Parallela minora, section 25 1:2)
• οὗτοσ ἐν κυνηγεσίῳ ἀπέκτεινε τὸν ἀδελφὸν καὶ ὑποστρέψασ τὸ σύμπτωμα τύχησ εἶπεν οὐ κρίσεωσ γεγονέναι. (Plutarch, Parallela minora, section 25 1:3)
• Ἀντίοχοσ ὁ στρατεύσασ δεύτερον ἐπὶ Πάρθουσ, ἔν τινι κυνηγεσίῳ καὶ διωγμῷ τῶν φίλων καὶ θεραπόντων ἀποπλανηθείσ, εἰσ ἔπαυλιν πενήτων ἀνθρώπων ἀγνοούμενοσ εἰσῆλθε καὶ παρὰ τὸ δεῖπνον ἐμβαλὼν λόγον περὶ τοῦ βασιλέωσ ἤκουσεν, ὅτι τἄλλα χρηστόσ ἐστιν, φίλοισ δὲ μοχθηροῖσ; (Plutarch, Regum et imperatorum apophthegmata, , section 11)
• Ἀντίοχοσ ὁ στρατεύσασ δεύτερον ἐπὶ Πάρθουσ, ἔν τινι κυνηγεσίῳ καὶ διωγμῷ τῶν φίλων καὶ θεραπόντων ἀποπλανηθείσ, εἰσ ἔπαυλιν πενήτων ἀνθρώπων ἀγνοούμενοσ εἰσῆλθε· (Plutarch, Regum et imperatorum apophthegmata, , section 11)
• πρὸσ δὲ ταῖσ ἄρκυσι διδόναι τὰ σιτία αὐταῖσ, ἑώσ ἂν νέαι ὦσιν, ὅταν ἀναιρῶνται, ἵν’ ἐὰν πλανηθῶσιν ἐν τῷ κυνηγεσίῳ δι’ ἀπειρίαν, πρὸσ τοῦτο ἐπανιοῦσαι σῴζωνται. (Xenophon, Minor Works, , chapter 7 13:1)

Similar forms

• κυνηγεσίων (25)
• κυνηγέσια (20)
• κυνηγεσίοις (16)
• κυνηγέσιον (14)
• κυνηγεσίῳ (7)
• κυνηγεσίαις (5)
• κυνηγεσίας (4)
• κυνηγεσίου (3)
• κυνηγεσία (2)
• κυνηγεσίαν (1)

Source: Henry George Liddell. Robert Scott. "A Greek-English Lexicon". revised and augmented throughout by. Sir Henry Stuart Jones.