Dio, Chrysostom, Orationes, περὶ ΒΑΣΙΛΕΙΑΣ γ. 156:

(디오, 크리소토모스, 연설, περὶ ΒΑΣΙΛΕΙΑΣ γ. 156:)

ὁ δὲ ἀγαθὸσ βασιλεὺσ τῶν μὲν τοιούτων οὐδέποτε ἀκροᾶται συνεχῶσ· κάλλιστον δὲ εὑρ́εμα ἡγεῖται κυνηγεσίαν, καὶ τούτῳ μάλιστα χαίρει· δἰ οὗ τὸ μὲν σῶμα γίγνεται ῥωμαλεώτερον, ἡ ψυχὴ δὲ ἀνδρειοτέρα, τὰ πολεμικὰ δὲ ἅπαντα ἀσκεῖται.