Ancient Greek-English Dictionary Language

κρόκος

Second declension Noun; Masculine 자동번역 Transliteration:

Principal Part: κρόκος κρόκου

Structure: κροκ (Stem) + ος (Ending)

Sense

  1. saffron, Crocus sativus
  2. saffron (dye)
  3. yolk (of an egg)

Declension

Second declension

The inflection forms above were generated by rules and some usages of them were not attested.

Due to a bug of system, some forms may display wrong accents.

Examples

  • νάρδοσ καὶ κρόκοσ, κάλαμοσ καὶ κιννάμωμον μετὰ πάντων ξύλων τοῦ Λιβάνου, σμύρνα ἀλὼθ μετὰ πάντων πρώτων μύρων. (Septuagint, Canticum Canticorum 4:14)
  • τίνα γὰρ ἐλπίδα καὶ αὐτὸσ ἔχων εἰσ ^ τὰ βιβλία καὶ ἀνατυλίττεισ ἀεὶ καὶ διακολλᾷσ καὶ περικόπτεισ καὶ ἀλείφεισ τῷ κρόκῳ καὶ τῇ κέδρῳ καὶ διφθέρασ περιβάλλεισ καὶ ὀμφαλοὺσ ἐντίθησ, ὡσ δή τι ἀπολαύσων αὐτῶν ; (Lucian, Adversus indoctum et libros multos ementem, (no name) 16:1)
  • πολυτελὲσ ὄψον ὠνουμένουσ καὶ τὸν οἶνον ἐν τοῖσ συμποσίοισ μετὰ κρόκων τε καὶ ἀρομάτων ἐκχέοντασ, τοὺσ μέσου χειμῶνοσ ἐμπιπλαμένουσ ῥόδων καὶ τὸ σπάνιον αὐτῶν καὶ παρὰ καιρὸν ἀγαπῶντοσ, τῶν δ’ ἐν καιρῷ καὶ κατὰ φύσιν ὡσ εὐτελῶν ὑπερηφανοῦντασ, τούτουσ εἶναι τοὺσ καὶ τὰ μύρα πίνοντασ· (Lucian, Nigrinus, Nigrinou Fiaosofia 31:4)
  • ταύτην ὅτ’ ἐγάμουν, συγκατεκλινόμην ἐγὼ ὄζων τρυγὸσ τρασιᾶσ ἐρίων περιουσίασ, ἡ δ’ αὖ μύρου κρόκου καταγλωττισμάτων, δαπάνησ λαφυγμοῦ Κωλιάδοσ Γενετυλλίδοσ. (Aristophanes, Clouds, Prologue 2:20)
  • Κρατῖνοσ δὲ ἐν Μαλθακοῖσ φησιν ἑρπύλλῳ, κρόκοισ, ὑακίνθοισ, ἑλιχρύσου κλάδοισ. (Athenaeus, The Deipnosophists, Book 15, book 15, chapter 27 2:4)
  • ἦ γὰρ καὶ λεπταὶ πτερίδεσ καὶ παιδὸσ ἔρωτεσ λεύκῃ ἰσαιόμενοι, ἐν καὶ κρόκοσ εἰάρι μύων,16 κύπροσ τ’ ὀσμηρὸν τε σισύμβριον ὅσσα τε κοίλοισ ἄσπορα ναιομένοισι τόποισ ἀνεθρέψατο λειμὼν κάλλεα, βουφθαλμόν τε καὶ εὐῶδεσ Διὸσ ἄνθοσ, χάλκασ, σὺν δ’ ὑάκινθον ἰωνιάδασ τε χαμηλὰσ ὀρφνοτέρασ, ἃσ στύξε μετ’ ἄνθεσι Φερσεφόνεια. (Athenaeus, The Deipnosophists, Book 15, book 15, chapter 31 6:1)
  • οὗ μνημονεύει καὶ Ἱππῶναξ διὰ τούτων βακκάρι δὲ τὰσ ῥῖνασ ἤλειφον ἐστὶ δ’ οἱᾶ́ περ κρόκοσ. (Athenaeus, The Deipnosophists, Book 15, book 15, chapter 413)
  • δαίμων δ’ ἔνθα καὶ ἔνθα χορῶν, τοτὲ δ’ ἐσ μέσον ἑρ́πων, πυκνὰ ποσὶν διέπει, λαῖφοσ δ’ ἐπὶ νῶτα δαφοινὸν λυγκὸσ ἔχει, λιγυρῇσιν ἀγαλλόμενοσ φρένα μολπαῖσ ἐν μαλακῷ λειμῶνι, τόθι κρόκοσ ἠδ’ ὑάκινθοσ εὐώδησ θαλέθων καταμίσγεται ἄκριτα ποίῃ. (Anonymous, Homeric Hymns, 2:8)
  • θάλλει δ’ οὐρανίασ ὑπ’ ἄχνασ ὁ καλλίβοτρυσ κατ’ ἦμαρ ἀεὶ νάρκισσοσ, μεγάλαιν θεαῖν ἀρχαῖον στεφάνωμ’, ὅ τε χρυσαυγὴσ κρόκοσ· (Sophocles, Oedipus at Colonus, choral, antistrophe 11)

Related

Similar forms

Source: Ancient Greek entries from Wiktionary

Find this word at Wiktionary

SEARCH

MENU NAVIGATION