- καθαρά τε γὰρ ἀποχρώντωσ γίνεται καὶ διαυγήσ, ὥσ2περ τὰ διαφανέστατα τῶν ναμάτων, ἀκριβήσ τε καὶ λεπτὴ παρ’ ἥντιν’ οὖν ἑτέραν τῶν τὴν αὐτὴν διάλεκτον εἰργασμένων, τήν τε κοινότητα διώκει τῶν ὀνομάτων καὶ τὴν σαφήνειαν ἀσκεῖ πάσησ ὑπεριδοῦσα κατασκευῆσ ἐπιθέτου· (Dionysius of Halicarnassus, Epistula ad Pompeium Geminum, chapter 2 3:2)
(디오니시오스, Epistula ad Pompeium Geminum, chapter 2 3:2)
- οὐ μὴν ἀλλὰ καὶ ἐκ τῶν μελλόντων λέγεσθαι μᾶλλον ἔσται καταφανὴσ καὶ μάλιστα ἐκ τῶν ἀποδεικτικῶν καὶ παθητικῶν λόγων, ἐν οἷσ ὁ μὲν Λυσίασ ἁπλούστερόσ τίσ ἐστι καὶ κατὰ τὴν σύνθεσιν τῶν ὀνομάτων καὶ κατὰ τὴν κοινότητα τῶν σχημάτων, οὑτοσὶ δὲ ποικιλώτεροσ. (Dionysius of Halicarnassus, chapter 122)
(디오니시오스, chapter 122)
- ἔνεστι μὲν οὖν ἐν τῇ κατασκευῇ τῶν ὀνομάτων αὐτῷ τὸ τραγικὸν τὸ κωμικὸν τὸ σοβαρὸν τὸ πεζόν, ἀσάφεια κοινότησ, ὄγκοσ καὶ δίαρμα, σπερμολογία καὶ φλυαρία ναυτιώδησ. (Plutarch, Comparationis Aristophanis et Menandri compendium, section 1 8:2)
(플루타르코스, Comparationis Aristophanis et Menandri compendium, section 1 8:2)
- τῶν δὲ κατὰ τὰσ φύσεισ καὶ τὰ ἤθη κοινοτήτων ὥσπερ ἐφαμίλλων οὐσῶν καὶ γὰρ ἀνδρεῖοι καὶ φιλόπονοι καὶ θυμοειδεῖσ καὶ μεγαλόφρονεσ ἀμφότεροι γεγόνασιν, ἐκεῖνο δόξειεν ἂν διαφορὰν ἔχειν μόνον, ὅτι Μάρκελλοσ μὲν ἐν πολλαῖσ πόλεσιν ὑποχειρίοισ γενομέναισ σφαγὰσ ἐποίησεν, Ἐπαμεινώνδασ δὲ καὶ Πελοπίδασ οὐδένα πώποτε κρατήσαντεσ ἀπέκτειναν οὐδὲ πόλεισ ἠνδραποδίσαντο. (Plutarch, Comparison of Pelopidas and Marcellus, chapter 1 1:2)
(플루타르코스, Comparison of Pelopidas and Marcellus, chapter 1 1:2)
- ἀλλ’ ἐπεὶ τὸν Νομᾶ καὶ Λυκούργου διεληλύθαμεν βίον, ἐκκειμένων ἀμφοῖν, εἰ καὶ χαλεπὸν ἔργον, οὐκ ἀποκνητέον συναγαγεῖν τὰσ διαφοράσ, αἱ μὲν γὰρ κοινότητεσ ἐπιφαίνονται ταῖσ πράξεσιν, οἱο͂ν ἡ σωφροσύνη τῶν ἀνδρῶν, ἡ εὐσέβεια, τὸ πολιτικόν, τὸ παιδευτικόν, τὸ μίαν ἀρχὴν παρὰ τῶν θεῶν ἀμφοτέρουσ λαβεῖν τῆσ νομοθεσίασ· (Plutarch, Comparison of Lycurgus and Numa, chapter 1 1:1)
(플루타르코스, Comparison of Lycurgus and Numa, chapter 1 1:1)
- τε τῶν γυναικῶν καὶ παίδων καὶ τῆσ οὐσίασ κοινότησ καὶ τὰ συσσίτια τῶν γυναικῶν, ἔτι δ’ ὁ περὶ τὴν μέθην νόμοσ, τὸ τοὺσ νήφοντασ συμποσιαρχεῖν, καὶ τὴν ἐν τοῖσ πολεμικοῖσ ἄσκησιν ὅπωσ ἀμφιδέξιοι γίνωνται κατὰ τὴν μελέτην, ὡσ δέον μὴ τὴν μὲν χρήσιμον εἶναι τοῖν χεροῖν τὴν δὲ ἄχρηστον. (Aristotle, Politics, Book 2 318:1)
(아리스토텔레스, 정치학, Book 2 318:1)
- ἑώσ δ’ ἂν κοινοῦ τινοσ ἐφάπτῃ, ἐκείνων πέρι σοι ἔσται ὁ λόγοσ ὧν ἂν ἡ κοινότησ ᾖ. (Plato, Cratylus, Theaetetus, Sophist, Statesman, 402:5)
(플라톤, Cratylus, Theaetetus, Sophist, Statesman, 402:5)
- ἡ γὰρ κοινότησ ἡ ὑπάρχουσα αὐτοῖσ πρὸσ τὰ ἀμετάβολα ἱκανὴ τὸ μέχρι τούτου συντελέσαι, συμφόρησιν δὲ ἐκ τούτων κίνησιν ἐχόντων οὐχ οἱο͂́ν τε γίνεσθαι. (Diogenes Laertius, Lives of Eminent Philosophers, I, EPIKOUROS 59:5)
(디오게네스 라에르티오스, Lives of Eminent Philosophers, I, EPIKOUROS 59:5)
- ἡ μὲν γὰρ περὶ τὰσ κτήσεισ ἰσότησ καὶ περὶ τὴν δίαιταν ἀφέλεια καὶ κοινότησ σώφρονασ μὲν ἔμελλε τοὺσ κατ’ ἰδίαν βίουσ παρασκευάζειν, ἀστασίαστον δὲ τὴν κοινὴν παρέξεσθαι πολιτείαν, ἡ δὲ πρὸσ τοὺσ πόνουσ καὶ πρὸσ τὰ δεινὰ τῶν ἔργων ἄσκησισ ἀλκίμουσ καὶ γενναίουσ ἀποτελέσειν ἄνδρασ. (Polybius, Histories, book 6, chapter 48 3:1)
(폴리비오스, Histories, book 6, chapter 48 3:1)