Ancient Greek-English Dictionary Language

κατήγορος

First/Second declension Adjective; Transliteration:

Principal Part: κατήγορος κατήγορον

Structure: κατηγορ (Stem) + ος (Ending)

Sense

  1. an accuser, a betrayer

Examples

  • μὰ Δί’, ἀλλὰ κατήγορον ἀντὶ δικαστοῦ ἴσθι με ἕξων, ὃσ τὸ πῦρ ὑφελόμενοσ ψυχράν μοι τὴν κάμινον ἀπολέλοιπασ. (Lucian, Prometheus, (no name) 5:3)
  • αἰσχρὸν γὰρ ἀπειπεῖν τιμωρουμένουσ ἐστὶ τοὺσ προδότασ τῆσ πόλεωσ γεγενημένουσ, καὶ ὑπολείπεσθαί τινασ τῶν ἀδίκων καὶ πονηρῶν ἀνθρώπων, ὅτε οἱ θεοὶ φανεροὺσ ὑμῖν ποιήσαντεσ παρέδοσαν τιμωρήσασθαι, ἑορακότεσ τὸν δῆμον ἅπαντα κατήγορον τούτου γεγενημένον καὶ προκεχειρικότα πρῶτον τῶν ἄλλων ἐπὶ τὸ τὴν τιμωρίαν ἐν ὑμῖν δοῦναι. (Dinarchus, Speeches, 16:2)
  • "ἀλλ’ αὐτὸν ἡδέωσ ἂν ἐροίμην τὸν κατήγορον, εἰ τοῖσ ἑαυτῶν πράγμασι τὴν διαφορὰν οὐκ ἐνορῶσι ταύτην, καθ’ ἣν τὰ μὲν μόνιμα καὶ ἄτρεπτα ταῖσ οὐσίαισ ἐστίν, ὡσ λέγουσι καὶ τὰσ ἀτόμουσ ἀπαθείᾳ καὶ στερρότητι πάντα χρόνον ὡσαύτωσ ἔχειν, τὰ δὲ συγκρίματα πάντα ῥευστὰ καὶ μεταβλητὰ καὶ γιγνόμενα καὶ ἀπολλύμεν εἶναι, μυρίων μὲν εἰδώλων ἀπερχομένων ἀεὶ καὶ ῥεόντων, μυρίων δ’ ὡσ εἰκὸσ ἑτέρων ἐκ τοῦ περιέχοντοσ ἐπιρρεόντων καὶ ἀναπληρούντων τὸ ἄθροισμα, ποικιλλόμενον ὑπὸ τῆσ ἐξαλλαγῆσ ταύτησ καὶ μετακεραννύμενον, ἅτε δὴ καὶ τῶν ἐν βάθει τοῦ συγκρίματοσ ἀτόμων οὐδέποτε λῆξαι κινήσεωσ οὐδὲ παλμῶν πρὸσ ἀλλήλασ δυναμένων ὥσπερ αὐτοὶ λέγουσιν· (Plutarch, Adversus Colotem, section 161)
  • εὔχομαι γὰρ τῇ Ἀθηνᾷ καὶ τοῖσ ἄλλοισ θεοῖσ καὶ τοῖσ ἡρ́ωσι τοῖσ κατὰ τὴν πόλιν καὶ τὴν χώραν ἱδρυμένοισ, εἰ μὲν εἰσήγγελκα Λεωκράτη δικαίωσ καὶ κρίνω τὸν προδόντ’ αὐτῶν καὶ τοὺσ νεὼσ καὶ τὰ ἕδη καὶ τὰ τεμένη καὶ τὰσ ἐν τοῖσ νόμοισ τιμὰσ καὶ θυσίασ τὰσ ὑπὸ τῶν ὑμετέρων προγόνων παραδεδομένασ, ἐμὲ μὲν ἄξιον ἐν τῇ τήμερον ἡμέρᾳ τῶν Λεωκράτουσ ἀδικημάτων κατήγορον ποιῆσαι, ὃ καὶ τῷ δήμῳ καὶ τῇ πόλει συμφέρει, ὑμᾶσ δ’ ὡσ ὑπὲρ πατέρων καὶ παίδων καὶ γυναικῶν καὶ πατρίδοσ καὶ ἱερῶν βουλευομένουσ, καὶ ἔχοντασ ὑπὸ τῇ ψήφῳ τὸν προδότην ἁπάντων τούτων, ἀπαραιτήτουσ δικαστὰσ καὶ νῦν καὶ εἰσ τὸν λοιπὸν χρόνον γενέσθαι τοῖσ τὰ τοιαῦτα καὶ τηλικαῦτα παρανομοῦσιν· (Lycurgus, Speeches, 3:2)
  • ἡ δὲ τῶν θυμουμένων τραχεῖα καὶ ῥυπαρὰ γενομένη καὶ ῥυεῖσα πρὸσ λόγουσ ἀτόπουσ ἔχθρασ ἀνηκέστου δημιουργὸν ὕβριν ἐκφέρει καὶ δυσμενείασ ὑπούλου κατήγορον. (Plutarch, De cohibenda ira, section 7 2:2)

Related

Similar forms

Source: Henry George Liddell. Robert Scott. "A Greek-English Lexicon". revised and augmented throughout by. Sir Henry Stuart Jones.

Find this word at Perseus Greek Word Study Tool

SEARCH

MENU NAVIGATION