Sense

1. to water, to besprinkle with praise

Examples

• ἐκπέμψαι πλοῖα, καὶ στρατιώτασ ἐπὶ τὰσ κατάρσεισ παραφυλάξοντασ· (Plutarch, Septem sapientium convivium, chapter, section 18 8:1)
• παραπλέων δὲ τὴν χώραν ὁ Θεμιστοκλῆσ, ᾗπερ κατάρσεισ ἀναγκαίασ καὶ καταφυγὰσ ἑώρα τοῖσ πολεμίοισ, ἐνεχάραττε κατὰ τῶν λίθων ἐπιφανῆ γράμματα, τοὺσ μὲν εὑρίσκων ἀπὸ τύχησ, τοὺσ δ’ αὐτὸσ ἱστὰσ περὶ τὰ ναύλοχα καὶ τὰσ ὑδρείασ, ἐπισκήπτων Ιὤσι διὰ τῶν γραμμάτων, εἰ μὲν οἱο͂́ν τε, μετατάξασθαι πρὸσ αὐτοὺσ πατέρασ ὄντασ καὶ προκινδυνεύοντασ ὑπὲρ τῆσ ἐκείνων ἐλευθερίασ, εἰ δὲ μή, κακοῦν τὸ βαρβαρικὸν ἐν ταῖσ μάχαισ καὶ συνταράττειν. (Plutarch, , chapter 9 1:2)
• ἀναγωγαὶ δὲ καὶ κατάρσεισ καὶ πλήθουσ ὑπερβολὴ καὶ ὠνίων καὶ νεῶν πανηγύρεωσ καὶ λιμένοσ καὶ ἀγορᾶσ ἐστιν ἐγκώμιον, οὐ πόλεωσ· (Dio, Chrysostom, Orationes, 49:6)

Similar forms

• κατάρας (43)
• κατάραν (33)
• κατάρατος (19)
• κατάρχειν (19)
• κατάρατε (15)
• κατάρξαι (14)
• κατάραντες (13)
• καταράτους (13)
• κατᾶραι (12)
• κατάρα (12)
• καταρχὴ (9)
• καταρῶνται (9)
• καταρᾶσθαι (9)
• καταρᾶται (9)
• καταρτίσας (9)
• καταράκτας (8)
• κατάρχεται (8)
• κατάρρυτος (8)
• κατάρρυτον (7)
• καταράσῃ (7)
• κατάρχει (7)
• κατάραι (7)
• καταρρέον (7)
• καταρρεῖ (7)
• κατάραις (6)
• καταρχὴν (6)
• καταράτων (6)
• κατάρατον (6)
• καταράκτην (5)
• καταράκτου (4)
• κατάῤῬοοι (4)
• καταράτου (4)
• κατάρξαντα (4)
• καταρρεῖν (4)
• καταρτίσαι (4)
• καταράκτης (4)
• κατάρᾳ (4)
• κατάρατοι (4)
• κατάρχεις (4)
• καταριθμῶν (4)
• κατάρρους (4)
• καταρχὰς (4)
• κατάῤῬοον (4)
• καταρῶν (4)
• κατάρξῃ (3)
• καταριθμεῖ (3)
• κατάρσεις (3)
• καταράτοις (3)
• καταράττων (3)
• κατάρδει (3)
• κατάρχοντα (3)
• κατάρχομαι (3)
• κατάρατός (3)
• καταρᾶσθε (3)
• καταράτῳ (3)
• κατάρξας (3)
• καταρράκτῃ (3)
• καταρχῆς (3)
• κατάρατ (2)
• καταργήσει (2)
• καταρρόους (2)
• κατάρχομεν (2)
• κατάρξει (2)
• κατάρδων (2)
• καταρρέπει (2)
• καταρρῖψαι (2)
• καταῤῬυῇ (2)
• καταραθείη (2)
• καταργῆσαι (2)
• κατάρροι (2)
• κατάῤῬοος (2)
• κατάρρουν (2)
• καταράττει (2)
• κατάρξασα (2)
• καταῤῬοπίη (2)
• καταρρύτῳ (2)
• κατάρχηται (2)
• κατάρχων (2)
• κατάρασαί (2)
• κατάρρυτόν (2)
• κατάρτισαι (2)
• καταρχῇ (2)
• κατάραντος (2)
• καταρτισθῇ (2)
• καταράκται (2)
• κατάρασιν (2)
• κατάρατο (2)
• κατάρραφον (1)
• καταῤῬέει (1)
• καταρρέζῃς (1)
• κατάρροιαι (1)
• κατάῤῬους (1)
• καταρτίζων (1)
• κατάρωσιν (1)
• καταρᾷ (1)
• καταρᾶσθαί (1)
• κατάρην (1)
• καταρνεῖ (1)
• καταρράψαι (1)
• κατάῤῬοπον (1)
• κατάρρῳ (1)
• κατάρτισιν (1)
• καταρώμεθα (1)
• κατάρχοιμ (1)
• κατάρχωσι (1)
• κατάργυρα (1)
• καταριστᾶν (1)
• καταρραγῇ (1)
• κατάρρηξιν (1)
• καταρροϊκά (1)
• καταῤῬόους (1)
• καταρρυείς (1)
• καταρτύσων (1)
• καταράσθω (1)
• κατάρατόν (1)
• κατάρξειν (1)
• καταριγηλὰ (1)
• καταρρα (1)
• καταρρέει (1)
• καταρρέων (1)
• κατάρρυτοι (1)
• κατάρρων (1)
• καταρτίσω (1)
• κατάρχῃ (1)
• Καταράκταν (1)
• κατάραντας (1)
• κατάρδουσι (1)
• καταργῶμεν (1)
• καταρκέσει (1)
• καταρρακτῇ (1)
• καταρρήξω (1)
• κατάρροοι (1)
• καταρρυεὶς (1)
• καταρτίσει (1)
• καταρωμένη (1)
• κατᾶραί (1)
• καταρακτῶν (1)
• κατάρξαιτο (1)
• κατάρξω (1)
• κατάργματα (1)
• καταρραγὲν (1)
• καταρρήξας (1)
• κατάρροιαν (1)
• καταῤρόους (1)
• καταρτύῃ (1)
• καταρχόμεθ (1)
• καταράξει (1)
• κατάρξειεν (1)
• καταργεῖ (1)
• κατάρης (1)
• καταροῦσιν (1)
• καταρράψας (1)
• καταρρέπῃ (1)
• καταρρίψει (1)
• κατάρρου (1)
• καταρρυῇς (1)
• καταρρῶγες (1)
• καταρχέτω (1)
• κατάρχοιτο (1)
• κατάραντα (1)
• κατάρδειν (1)
• κατάργυρος (1)
• καταρκέει (1)
• καταῤῬέοι (1)
• κατάρρηξον (1)
• καταῤῬοϊκά (1)
• κατάῤῬοπα (1)
• καταρρυεῖς (1)
• κατάρρυτός (1)
• κατάρυτα (1)
• κατάρχοντο (1)

Source: Henry George Liddell. Robert Scott. "A Greek-English Lexicon". revised and augmented throughout by. Sir Henry Stuart Jones.