Sense

1. to water, to besprinkle with praise

Examples

• ἐκπέμψαι πλοῖα, καὶ στρατιώτασ ἐπὶ τὰσ κατάρσεισ παραφυλάξοντασ· (Plutarch, Septem sapientium convivium, chapter, section 18 8:1)
• παραπλέων δὲ τὴν χώραν ὁ Θεμιστοκλῆσ, ᾗπερ κατάρσεισ ἀναγκαίασ καὶ καταφυγὰσ ἑώρα τοῖσ πολεμίοισ, ἐνεχάραττε κατὰ τῶν λίθων ἐπιφανῆ γράμματα, τοὺσ μὲν εὑρίσκων ἀπὸ τύχησ, τοὺσ δ’ αὐτὸσ ἱστὰσ περὶ τὰ ναύλοχα καὶ τὰσ ὑδρείασ, ἐπισκήπτων Ιὤσι διὰ τῶν γραμμάτων, εἰ μὲν οἱο͂́ν τε, μετατάξασθαι πρὸσ αὐτοὺσ πατέρασ ὄντασ καὶ προκινδυνεύοντασ ὑπὲρ τῆσ ἐκείνων ἐλευθερίασ, εἰ δὲ μή, κακοῦν τὸ βαρβαρικὸν ἐν ταῖσ μάχαισ καὶ συνταράττειν. (Plutarch, , chapter 9 1:2)
• ἀναγωγαὶ δὲ καὶ κατάρσεισ καὶ πλήθουσ ὑπερβολὴ καὶ ὠνίων καὶ νεῶν πανηγύρεωσ καὶ λιμένοσ καὶ ἀγορᾶσ ἐστιν ἐγκώμιον, οὐ πόλεωσ· (Dio, Chrysostom, Orationes, 49:6)

Similar forms

• κατάρας (43)
• κατάραν (33)
• κατάρχειν (19)
• κατάρατος (19)
• κατάρατε (15)
• κατάρξαι (14)
• καταράτους (13)
• κατάραντες (13)
• κατάρα (12)
• κατᾶραι (12)
• καταρτίσας (9)
• καταρχὴ (9)
• καταρῶνται (9)
• καταρᾶσθαι (9)
• καταρᾶται (9)
• κατάρχεται (8)
• καταράκτας (8)
• κατάρρυτος (8)
• κατάρρυτον (7)
• κατάρχει (7)
• καταράσῃ (7)
• κατάραι (7)
• καταρρέον (7)
• καταρρεῖ (7)
• κατάρατον (6)
• καταρχὴν (6)
• κατάραις (6)
• καταράτων (6)
• καταράκτην (5)
• κατάῤῬοον (4)
• καταρῶν (4)
• καταράκτου (4)
• κατάῤῬοοι (4)
• καταρτίσαι (4)
• καταράτου (4)
• κατάρξαντα (4)
• καταρρεῖν (4)
• καταράκτης (4)
• κατάρχεις (4)
• κατάρᾳ (4)
• κατάρατοι (4)
• κατάρρους (4)
• καταρχὰς (4)
• καταριθμῶν (4)
• καταρᾶσθε (3)
• καταράτῳ (3)
• καταρχῆς (3)
• κατάρξας (3)
• καταρράκτῃ (3)
• κατάρσεις (3)
• κατάρξῃ (3)
• καταριθμεῖ (3)
• καταράτοις (3)
• καταράττων (3)
• κατάρχοντα (3)
• κατάρδει (3)
• κατάρχομαι (3)
• κατάρατός (3)
• καταρτισθῇ (2)
• κατάραντος (2)
• καταράκται (2)
• κατάρασιν (2)
• κατάρατο (2)
• καταρρόους (2)
• κατάρχομεν (2)
• κατάρατ (2)
• καταργήσει (2)
• καταῤῬυῇ (2)
• κατάρξει (2)
• κατάρδων (2)
• καταρρέπει (2)
• καταρρῖψαι (2)
• κατάῤῬοος (2)
• κατάρρουν (2)
• καταραθείη (2)
• καταργῆσαι (2)
• κατάρροι (2)
• καταῤῬοπίη (2)
• καταρρύτῳ (2)
• κατάρχηται (2)
• κατάρχων (2)
• καταράττει (2)
• κατάρξασα (2)
• κατάρρυτόν (2)
• κατάρτισαι (2)
• καταρχῇ (2)
• κατάρασαί (2)
• κατάρρου (1)
• καταρρυῇς (1)
• καταρρῶγες (1)
• καταρχέτω (1)
• κατάρχοιτο (1)
• καταράξει (1)
• κατάρξειεν (1)
• καταργεῖ (1)
• κατάρης (1)
• καταροῦσιν (1)
• καταρράψας (1)
• καταρρέπῃ (1)
• καταρρίψει (1)
• καταῤῬοϊκά (1)
• κατάῤῬοπα (1)
• καταρρυεῖς (1)
• κατάρρυτός (1)
• κατάρυτα (1)
• κατάρχοντο (1)
• κατάραντα (1)
• κατάρδειν (1)
• κατάργυρος (1)
• καταρκέει (1)
• καταῤῬέοι (1)
• κατάρρηξον (1)
• κατάῤῬους (1)
• καταρτίζων (1)
• κατάρωσιν (1)
• κατάρραφον (1)
• καταῤῬέει (1)
• καταρρέζῃς (1)
• κατάρροιαι (1)
• κατάῤῬοπον (1)
• κατάρρῳ (1)
• κατάρτισιν (1)
• καταρώμεθα (1)
• κατάρχοιμ (1)
• κατάρχωσι (1)
• καταρᾷ (1)
• καταρᾶσθαί (1)
• κατάρην (1)
• καταρνεῖ (1)
• καταρράψαι (1)
• καταῤῬόους (1)
• καταρρυείς (1)
• καταρτύσων (1)
• κατάργυρα (1)
• καταριστᾶν (1)
• καταρραγῇ (1)
• κατάρρηξιν (1)
• καταρροϊκά (1)
• κατάρρυτοι (1)
• κατάρρων (1)
• καταρτίσω (1)
• κατάρχῃ (1)
• καταράσθω (1)
• κατάρατόν (1)
• κατάρξειν (1)
• καταριγηλὰ (1)
• καταρρα (1)
• καταρρέει (1)
• καταρρέων (1)
• κατάρροοι (1)
• καταρρυεὶς (1)
• καταρτίσει (1)
• καταρωμένη (1)
• Καταράκταν (1)
• κατάραντας (1)
• κατάρδουσι (1)
• καταργῶμεν (1)
• καταρκέσει (1)
• καταρρακτῇ (1)
• καταρρήξω (1)
• καταῤρόους (1)
• καταρτύῃ (1)
• καταρχόμεθ (1)
• κατᾶραί (1)
• καταρακτῶν (1)
• κατάρξαιτο (1)
• κατάρξω (1)
• κατάργματα (1)
• καταρραγὲν (1)
• καταρρήξας (1)
• κατάρροιαν (1)

Source: Henry George Liddell. Robert Scott. "A Greek-English Lexicon". revised and augmented throughout by. Sir Henry Stuart Jones.