Ancient Greek-English Dictionary Language

καταισχύνω

Non-contract Verb; 자동번역 Transliteration:

Principal Part: καταισχύνω καταισχυνῶ

Structure: κατ (Prefix) + αἰσχύν (Stem) + ω (Ending)

Sense

  1. to disgrace, dishonour, put to shame, I put, to shame, covered, with dishonour
  2. to feel shame before, to be ashamed

Conjugation

Present tense

Active
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular καταισχύνω καταισχύνεις καταισχύνει
Dual καταισχύνετον καταισχύνετον
Plural καταισχύνομεν καταισχύνετε καταισχύνουσιν*
SubjunctiveSingular καταισχύνω καταισχύνῃς καταισχύνῃ
Dual καταισχύνητον καταισχύνητον
Plural καταισχύνωμεν καταισχύνητε καταισχύνωσιν*
OptativeSingular καταισχύνοιμι καταισχύνοις καταισχύνοι
Dual καταισχύνοιτον καταισχυνοίτην
Plural καταισχύνοιμεν καταισχύνοιτε καταισχύνοιεν
ImperativeSingular καταίσχυνε καταισχυνέτω
Dual καταισχύνετον καταισχυνέτων
Plural καταισχύνετε καταισχυνόντων, καταισχυνέτωσαν
Infinitive καταισχύνειν
Participle MasculineFeminineNeuter
καταισχυνων καταισχυνοντος καταισχυνουσα καταισχυνουσης καταισχυνον καταισχυνοντος
Middle/Passive
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular καταισχύνομαι καταισχύνει, καταισχύνῃ καταισχύνεται
Dual καταισχύνεσθον καταισχύνεσθον
Plural καταισχυνόμεθα καταισχύνεσθε καταισχύνονται
SubjunctiveSingular καταισχύνωμαι καταισχύνῃ καταισχύνηται
Dual καταισχύνησθον καταισχύνησθον
Plural καταισχυνώμεθα καταισχύνησθε καταισχύνωνται
OptativeSingular καταισχυνοίμην καταισχύνοιο καταισχύνοιτο
Dual καταισχύνοισθον καταισχυνοίσθην
Plural καταισχυνοίμεθα καταισχύνοισθε καταισχύνοιντο
ImperativeSingular καταισχύνου καταισχυνέσθω
Dual καταισχύνεσθον καταισχυνέσθων
Plural καταισχύνεσθε καταισχυνέσθων, καταισχυνέσθωσαν
Infinitive καταισχύνεσθαι
Participle MasculineFeminineNeuter
καταισχυνομενος καταισχυνομενου καταισχυνομενη καταισχυνομενης καταισχυνομενον καταισχυνομενου

Imperfect tense

The inflection forms above were generated by rules and some usages of them were not attested.

Due to a bug of system, some forms may display wrong accents.

Examples

  • καὶ ἐπορεύθησαν οἱ πέντε ἄνδρεσ καὶ ἦλθον εἰσ Λαισά. καὶ εἶδαν τὸν λαὸν τὸν ἐν μέσῳ αὐτῆσ καθήμενον ἐπ̓ ἐλπίδι, ὡσ κρίσισ Σιδωνίων ἡσυχάζουσα, καὶ οὐκ ἔστι διατρέπων ἢ καταισχύνων λόγον ἐν τῇ γῇ, κληρονόμοσ ἐκπιέζων θησαυρούσ, καὶ μακράν εἰσι Σιδωνίων καὶ λόγον οὐκ ἔχουσι πρὸσ ἄνθρωπον. (Septuagint, Liber Iudicum 18:7)
  • τὸ αὐτὸ δὴ καὶ σὺ πάσχων οὐχ ὁρᾷσ, ὁπόταν τὸ μὲν βιβλίον ἐν τῇ χειρὶ ἔχῃσ πάγκαλον, πορφυρᾶν μὲν ἔχον τὴν διφθέραν, χρυσοῦν δὲ τὸν ὀμφαλόν, ἀναγιγνώσκῃσ δὲ αὐτὸ βαρβαρίζων καὶ καταισχύνων καὶ διαστρέφων, ὑπὸ μὲν τῶν πεπαιδευμένων καταγελώμενοσ, ὑπὸ δὲ τῶν συνόντων σοι κολάκων ἐπαινούμενοσ, οἳ καὶ αὐτοὶ πρὸσ ἀλλήλουσ ἐπιστρεφόμενοι γελῶσι τὰ πολλά; (Lucian, Adversus indoctum et libros multos ementem, (no name) 7:6)
  • ἐπεὶ δὲ τοὺσ θρασυτάτουσ προσεταιρισάμενοσ ^ καὶ δορυφόρουσ συναγαγὼν ἐπαναστὰσ τῇ πόλει τύραννοσ κατέστη, ἀκρίτουσ μὲν ἀπέκτεινε πλείονασ ἢ μυρίουσ, τὰσ δὲ οὐσίασ ἑκάστων ἀφαιρούμενοσ καὶ πλούτου πρὸσ τὸ ἀκρότατον ἀφικόμενοσ οὐδεμίαν μὲν ἀκολασίασ ἰδέαν παραλέλοιπεν, ἁπάσῃ δὲ ὠμότητι καὶ ὕβρει κατὰ τῶν ἀθλίων πολιτῶν ἐχρήσατο, παρθένουσ διαφθείρων καὶ ἐφήβουσ καταισχύνων καὶ πάντα τρόπον τοῖσ ὑπηκόοισ ἐμπαροινῶν. (Lucian, Cataplus, (no name) 26:5)
  • ὁ γὰρ δυσάγωγοσ καὶ δυσπειθὴσ ἐγώ, ὁ καταισχύνων τὸν πατέρα καὶ ἀνάξια πράττων τοῦ γένουσ, τότε μὲν αὐτῷ τὰ πολλὰ ἐκεῖνα βοῶντι καὶ διατεινομένῳ ὀλίγα χρῆναι ἀντιλέγειν ᾠόμην. (Lucian, Abdicatus, (no name) 3:3)
  • ἵν’ οὖν μὴ καὶ αὐτὸσ ἐλέγχωμαι πάνυ μεῖζον τῆσ ἐμαυτοῦ κεφαλῆσ προσωπεῖον περικείμενοσ καὶ τὴν σκευὴν καταισχύνων, ἀπὸ γυμνοῦ σοι βούλομαι τοὐμοῦ προσώπου προσλαλεῖν, ἵνα μὴ συγκατασπάσω που πεσὼν τὸν ἡρ́ωα ὃν ὑποκρίνομαι. (Lucian, Nigrinus, Nigrinou Fiaosofia 11:3)

Synonyms

  1. to disgrace

  2. to feel shame before

Related

Derived

Source: Henry George Liddell. Robert Scott. "A Greek-English Lexicon". revised and augmented throughout by. Sir Henry Stuart Jones.

Find this word at Perseus Greek Word Study Tool

SEARCH

MENU NAVIGATION