Ancient Greek-English Dictionary Language

καταισχύνω

Non-contract Verb; 자동번역 Transliteration:

Principal Part: καταισχύνω καταισχυνῶ

Structure: κατ (Prefix) + αἰσχύν (Stem) + ω (Ending)

Sense

  1. to disgrace, dishonour, put to shame, I put, to shame, covered, with dishonour
  2. to feel shame before, to be ashamed

Conjugation

Present tense

Active
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular καταισχύνω καταισχύνεις καταισχύνει
Dual καταισχύνετον καταισχύνετον
Plural καταισχύνομεν καταισχύνετε καταισχύνουσιν*
SubjunctiveSingular καταισχύνω καταισχύνῃς καταισχύνῃ
Dual καταισχύνητον καταισχύνητον
Plural καταισχύνωμεν καταισχύνητε καταισχύνωσιν*
OptativeSingular καταισχύνοιμι καταισχύνοις καταισχύνοι
Dual καταισχύνοιτον καταισχυνοίτην
Plural καταισχύνοιμεν καταισχύνοιτε καταισχύνοιεν
ImperativeSingular καταίσχυνε καταισχυνέτω
Dual καταισχύνετον καταισχυνέτων
Plural καταισχύνετε καταισχυνόντων, καταισχυνέτωσαν
Infinitive καταισχύνειν
Participle MasculineFeminineNeuter
καταισχυνων καταισχυνοντος καταισχυνουσα καταισχυνουσης καταισχυνον καταισχυνοντος
Middle/Passive
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular καταισχύνομαι καταισχύνει, καταισχύνῃ καταισχύνεται
Dual καταισχύνεσθον καταισχύνεσθον
Plural καταισχυνόμεθα καταισχύνεσθε καταισχύνονται
SubjunctiveSingular καταισχύνωμαι καταισχύνῃ καταισχύνηται
Dual καταισχύνησθον καταισχύνησθον
Plural καταισχυνώμεθα καταισχύνησθε καταισχύνωνται
OptativeSingular καταισχυνοίμην καταισχύνοιο καταισχύνοιτο
Dual καταισχύνοισθον καταισχυνοίσθην
Plural καταισχυνοίμεθα καταισχύνοισθε καταισχύνοιντο
ImperativeSingular καταισχύνου καταισχυνέσθω
Dual καταισχύνεσθον καταισχυνέσθων
Plural καταισχύνεσθε καταισχυνέσθων, καταισχυνέσθωσαν
Infinitive καταισχύνεσθαι
Participle MasculineFeminineNeuter
καταισχυνομενος καταισχυνομενου καταισχυνομενη καταισχυνομενης καταισχυνομενον καταισχυνομενου

Imperfect tense

The inflection forms above were generated by rules and some usages of them were not attested.

Due to a bug of system, some forms may display wrong accents.

Examples

  • ὦ ξέν’, οὐκ αἰδῇ θεοὺσ Κάδμον τε τὸν σπείραντα γηγενῆ στάχυν, Ἐχίονοσ δ’ ὢν παῖσ καταισχύνεισ γένοσ; (Euripides, episode 6:6)
  • ὦ πρέσβυ, Φοῖβόν τ’ οὐ καταισχύνεισ λόγοισ, τιμῶν τε Βρόμιον σωφρονεῖσ, μέγαν θεόν. (Euripides, episode 13:5)
  • προγόνουσ οὐ καταισχύνεισ σέθεν. (Euripides, Iphigenia in Aulis, episode, dialogue 3:23)
  • Ἆ δειλὴ Πενίη, τί ἐμοῖσ ἐπικειμένη ὤμοισ σῶμα καταισχύνεισ καὶ νόον ἡμέτερον, αἰσχρὰ δέ μ’ οὐκ ἐθέλοντα βίῃ καὶ δειλὰ διδάσκεισ ἐσθλὰ μετ’ ἀνθρώπων καὶ κάλ’ ἐπιστάμενον; (Unknown, Elegy and Iambus, Volume I, , 1386-1389365)
  • τούτου τοῦ δημιουργοῦ κατασκεύασμα ὢν καταισχύνεισ αὐτό; (Epictetus, Works, book 2, 21:1)
  • ὅ τι μὲν γὰρ ἂν τούτων καταπράξῃσ, καὶ σοὶ καλὸν ἔσται καὶ τῇ πόλει ἀγαθόν, ἐὰν δέ τι αὐτῶν ἀδυνατῇσ, οὔτε τὴν πόλιν βλάψεισ οὔτε σαυτὸν καταισχυνεῖσ. (Xenophon, Memorabilia, , chapter 5 29:2)

Synonyms

  1. to disgrace

  2. to feel shame before

Related

Derived

Source: Henry George Liddell. Robert Scott. "A Greek-English Lexicon". revised and augmented throughout by. Sir Henry Stuart Jones.

Find this word at Perseus Greek Word Study Tool

SEARCH

MENU NAVIGATION