Ancient Greek-English Dictionary Language

καταισχύνω

Non-contract Verb; 자동번역 Transliteration:

Principal Part: καταισχύνω καταισχυνῶ

Structure: κατ (Prefix) + αἰσχύν (Stem) + ω (Ending)

Sense

  1. to disgrace, dishonour, put to shame, I put, to shame, covered, with dishonour
  2. to feel shame before, to be ashamed

Conjugation

Present tense

Active
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular καταισχύνω καταισχύνεις καταισχύνει
Dual καταισχύνετον καταισχύνετον
Plural καταισχύνομεν καταισχύνετε καταισχύνουσιν*
SubjunctiveSingular καταισχύνω καταισχύνῃς καταισχύνῃ
Dual καταισχύνητον καταισχύνητον
Plural καταισχύνωμεν καταισχύνητε καταισχύνωσιν*
OptativeSingular καταισχύνοιμι καταισχύνοις καταισχύνοι
Dual καταισχύνοιτον καταισχυνοίτην
Plural καταισχύνοιμεν καταισχύνοιτε καταισχύνοιεν
ImperativeSingular καταίσχυνε καταισχυνέτω
Dual καταισχύνετον καταισχυνέτων
Plural καταισχύνετε καταισχυνόντων, καταισχυνέτωσαν
Infinitive καταισχύνειν
Participle MasculineFeminineNeuter
καταισχυνων καταισχυνοντος καταισχυνουσα καταισχυνουσης καταισχυνον καταισχυνοντος
Middle/Passive
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular καταισχύνομαι καταισχύνει, καταισχύνῃ καταισχύνεται
Dual καταισχύνεσθον καταισχύνεσθον
Plural καταισχυνόμεθα καταισχύνεσθε καταισχύνονται
SubjunctiveSingular καταισχύνωμαι καταισχύνῃ καταισχύνηται
Dual καταισχύνησθον καταισχύνησθον
Plural καταισχυνώμεθα καταισχύνησθε καταισχύνωνται
OptativeSingular καταισχυνοίμην καταισχύνοιο καταισχύνοιτο
Dual καταισχύνοισθον καταισχυνοίσθην
Plural καταισχυνοίμεθα καταισχύνοισθε καταισχύνοιντο
ImperativeSingular καταισχύνου καταισχυνέσθω
Dual καταισχύνεσθον καταισχυνέσθων
Plural καταισχύνεσθε καταισχυνέσθων, καταισχυνέσθωσαν
Infinitive καταισχύνεσθαι
Participle MasculineFeminineNeuter
καταισχυνομενος καταισχυνομενου καταισχυνομενη καταισχυνομενης καταισχυνομενον καταισχυνομενου

Imperfect tense

The inflection forms above were generated by rules and some usages of them were not attested.

Due to a bug of system, some forms may display wrong accents.

Examples

  • ‐ βαῖνε λευστήρων πέλασ πόνουσ τ’ Ἀχαιῶν ἀπόδοσ ἐν μικρῷ μακροὺσ θανοῦσ’, ἵν’ εἰδῇσ μὴ καταισχύνειν ἐμέ. (Euripides, The Trojan Women, episode 4:4)
  • πρὸσ θεῶν, ὅδ’ ἁνὴρ ὃσ συνεκκλέπτει γάμουσ τοὺσ σούσ, Ὀρέστην οὐ καταισχύνειν θέλων; (Euripides, episode 5:1)
  • ὁ Σωκράτησ ἐκέλευε τῶν ἐσοπτριζομένων νεανίσκων τοὺσ μὲν αἰσχροὺσ ἐπανορθοῦσθαι τῇ ἀρετῇ, τοὺσ δὲ καλοὺσ μὴ καταισχύνειν τῇ κακίᾳ τὸ εἶδοσ. (Plutarch, Conjugalia Praecepta, chapter, section 251)
  • φύσει γὰρ οὐσῶν φιλοτέκνων πασῶν τῶν γυναικῶν, ταύτην ἐποίησε τὴν πατρίδα μᾶλλον τῶν παίδων φιλοῦσαν, ἐνδεικνύμενοσ ὅτι εἴπερ αἱ γυναῖκεσ τοῦτο τολμήσουσι ποιεῖν, τούσ γ’ ἄνδρασ ἀνυπέρβλητόν τινα δεῖ τὴν εὔνοιαν ὑπὲρ τῆσ πατρίδοσ ἔχειν, καὶ μὴ φεύγειν αὐτὴν ἐγκαταλιπόντασ μηδὲ καταισχύνειν πρὸσ ἅπαντασ τοὺσ Ἕλληνασ, ὥσπερ Λεωκράτησ. (Lycurgus, Speeches, 136:2)
  • "ἣν δ’ ἂν ὑμεῖσ ἡμῖν τάξιν ἀποδῶτε πειρασόμεθα κοσμοῦντεσ καὶ φυλάττοντεσ μὴ καταισχύνειν τοὺσ προηγωνισμένουσ ἀγῶνασ. (Plutarch, , chapter 12 1:4)
  • ὑμῖν γὰρ ἔστιν ὁρ́κοσ, ὃν ὀμνύουσι πάντεσ οἱ πολῖται, ἐπειδὰν εἰσ τὸ ληξιαρχικὸν γραμματεῖον ἐγγραφῶσι καὶ ἔφηβοι γένωνται, μήτε τὰ ἱερὰ ὅπλα καταισχυνεῖν μήτε τὴν τάξιν λείψειν, ἀμυνεῖν δὲ τῇ πατρίδι καὶ ἀμείνω παραδώσειν. (Lycurgus, Speeches, 99:1)

Synonyms

  1. to disgrace

  2. to feel shame before

Related

Derived

Source: Henry George Liddell. Robert Scott. "A Greek-English Lexicon". revised and augmented throughout by. Sir Henry Stuart Jones.

Find this word at Perseus Greek Word Study Tool

SEARCH

MENU NAVIGATION