Hellas Alive Dictionary - φθονερος

Ancient Greek Dictionary

Ancient Greek Dictionary

Ancient Greek-English Dictionary Language

English

한국어

φθονερός

First/Second declension Adjective; 자동번역 Transliteration:

Principal Part: φθονερός φθονερή φθονερόν

Structure: φθονερ (Stem) + ος (Ending)

Etym.: fqo/nos

Sense

envious, jealous, grudging, enviously

Declension

First/Second declension

		Masculine	Feminine	Neuter
Singular	Nominative	φθονερός	φθονερᾱ́	φθονερόν
	Genitive	φθονεροῦ	φθονερᾶς	φθονεροῦ
	Dative	φθονερῷ	φθονερᾷ	φθονερῷ
	Accusative	φθονερόν	φθονερᾱ́ν	φθονερόν
	Vocative	φθονερέ	φθονερᾱ́	φθονερόν
Dual	N/A/V	φθονερώ	φθονερᾱ́	φθονερώ
Dual	G/D	φθονεροῖν	φθονεραῖν	φθονεροῖν
Plural	Nominative	φθονεροί	φθονεραί	φθονερά
	Genitive	φθονερῶν	φθονερῶν	φθονερῶν
	Dative	φθονεροῖς	φθονεραῖς	φθονεροῖς
	Accusative	φθονερούς	φθονερᾱ́ς	φθονερά
	Vocative	φθονεροί	φθονεραί	φθονερά

	Positive	Comparative	Superlative
Adjective	φθονερός φθονεροῦ	φθονερώτερος φθονερωτεροῦ	φθονερώτατος φθονερωτατοῦ
Adverb	φθονερώς	φθονερώτερον	φθονερώτατα

The inflection forms above were generated by rules and some usages of them were not attested.

Due to a bug of system, some forms may display wrong accents.

Examples

ἀλλ’ οὐδὲ ταῦτα νόον ἰαίνει φθονερῶν· (Pindar, Odes, pythian odes, pythian 2 28:1)
τήκει γὰρ φθονερῶν ὄμματα καὶ κραδίην. (Unknown, Greek Anthology, Volume IV, book 11, chapter 1933)
οὐκοῦν ὁ μὲν Λυδὸσ δικαίωσ πράγματα εἶχεν αὐτὸσ ἐπιθυμήσασ, ἐγὼ δὲ οὐκ ἐπιθυμῶν πράγματα ἔχω δἰ οὐδὲν ἕτερον ὑπὸ ἀνθρώπων ἀδυνάτων καὶ φθονερῶν ἢ ὅτι δοκῶ στέργειν ὑμᾶσ καὶ τὰ μὲν εὖ πεποίηκα τὴν πατρίδα, ταῖσ πρώταισ ἴσην αὐτὴν ἀποδείξασ τιμῆσ ἕνεκα, τὸ δὲ ποιήσω θεοῦ διδόντοσ. (Dio, Chrysostom, Orationes, 1:2)

Related

συγγνωμονικός (inclined to pardon)
νεμεσητικός (disposed to just indignation)
εὐδιάλλακτος (easy to reconcile)
αἰσχυντηλός (bashful)
μισοπόνηρος (hating knaves)
ἀπόλαυσις (enjoyment)
φίλαυτος (loving oneself)
καταφρόνημα (contempt)
κολαστικός (corrective)
κολακικός ()
μαχητικός (inclined to battle or war)
τιμωρητικός (revengeful)
προετικός (apt to throw away)
δεισιδαίμων (superstitious)
ἀξιέραστος (worthy of love)
πλουτίζω (to make wealthy)
ἀμελητέος (one must neglect)
εὐποιητικός (beneficent)
φιλητός (to be loved)
ἀφιλότιμος (without due ambition)
ἀπαρρησίαστος (not speaking freely)
φιλοθέωρος ()
φιλόθεος (loving God)
φιλόφιλος (loving one's friends)
καταγιγνώσκω (to remark)
ἐναντίωμα (an obstacle)
συνεξαμαρτάνω (to have part in a fault)
τετυφωμένως (stupidly)
ἐμμενετικός (disposed to abide)
νεόπλουτος (newly become rich)

Similar forms

Source: Henry George Liddell. Robert Scott. "A Greek-English Lexicon". revised and augmented throughout by. Sir Henry Stuart Jones.

Find this word at Perseus Greek Word Study Tool

이 저작물은 크리에이티브 커먼즈 저작자표시-비영리 4.0 국제 라이선스에 따라 이용할 수 있습니다.

bab2min@gmail.com

SEARCH

MENU NAVIGATION