Ancient Greek Dictionary

Ancient Greek Dictionary

Ancient Greek-English Dictionary Language

φθονερός

First/Second declension Adjective; 자동번역 Transliteration:

Principal Part: φθονερός φθονερή φθονερόν

Structure: φθονερ (Stem) + ος (Ending)

Etym.: fqo/nos

Sense

  1. envious, jealous, grudging, enviously

Declension

First/Second declension
Masculine Feminine Neuter
SingularNominative φθονερός φθονερᾱ́ φθονερόν
Genitive φθονεροῦ φθονερᾶς φθονεροῦ
Dative φθονερῷ φθονερᾷ φθονερῷ
Accusative φθονερόν φθονερᾱ́ν φθονερόν
Vocative φθονερέ φθονερᾱ́ φθονερόν
DualN/A/V φθονερώ φθονερᾱ́ φθονερώ
G/D φθονεροῖν φθονεραῖν φθονεροῖν
PluralNominative φθονεροί φθονεραί φθονερά
Genitive φθονερῶν φθονερῶν φθονερῶν
Dative φθονεροῖς φθονεραῖς φθονεροῖς
Accusative φθονερούς φθονερᾱ́ς φθονερά
Vocative φθονεροί φθονεραί φθονερά
Positive Comparative Superlative
Adjective φθονερός φθονεροῦ φθονερώτερος φθονερωτεροῦ φθονερώτατος φθονερωτατοῦ
Adverb φθονερώς φθονερώτερον φθονερώτατα

The inflection forms above were generated by rules and some usages of them were not attested.

Due to a bug of system, some forms may display wrong accents.

Examples

  • ἀνδρόσ τοι τὰ μὲν ἔνδικ’ αἰὲν εἰπεῖν, εἰπόντοσ δὲ μὴ φθονερὰν ἐξῶσαι γλώσσασ ὀδύναν. (Sophocles, Philoctetes, choral, strophe 21)
  • καὶ διὰ τοῦτο ὡσ ἄπιστον βλασφημοῦσι καὶ φθονεράν. (Dio, Chrysostom, Orationes, 21:1)
  • ἔνθα δὴ καταμέμψαιτ’ ἄν τισ ὡσ φθονερὰν ἐπὶ ταῖσ ἀρεταῖσ τὴν τύχην καὶ κωλύουσαν ἀεὶ τὰ παράδοξα τῶν κατορθωμάτων. (Flavius Josephus, De bello Judaico libri vii, 70:1)

Related

Similar forms

Source: Henry George Liddell. Robert Scott. "A Greek-English Lexicon". revised and augmented throughout by. Sir Henry Stuart Jones.

Find this word at Perseus Greek Word Study Tool

SEARCH

MENU NAVIGATION