Ancient Greek Dictionary

Ancient Greek Dictionary

Ancient Greek-English Dictionary Language

φιλόκαλος

First/Second declension Adjective; Transliteration:

Principal Part: φιλόκαλος φιλόκαλον

Structure: φιλοκαλ (Stem) + ος (Ending)

Sense

  1. loving the beautiful, fond of effect and elegance
  2. fond of honour, seeking honour

Declension

First/Second declension
M/F Neuter
SingularNominative φιλόκαλος φιλόκαλον
Genitive φιλοκάλου φιλοκάλου
Dative φιλοκάλῳ φιλοκάλῳ
Accusative φιλόκαλον φιλόκαλον
Vocative φιλόκαλε φιλόκαλον
DualN/A/V φιλοκάλω φιλοκάλω
G/D φιλοκάλοιν φιλοκάλοιν
PluralNominative φιλόκαλοι φιλόκαλα
Genitive φιλοκάλων φιλοκάλων
Dative φιλοκάλοις φιλοκάλοις
Accusative φιλοκάλους φιλόκαλα
Vocative φιλόκαλοι φιλόκαλα
Positive Comparative Superlative
Adjective φιλόκαλος φιλοκάλου φιλοκαλώτερος φιλοκαλωτέρου φιλοκαλώτατος φιλοκαλωτάτου
Adverb φιλοκάλως φιλοκαλώτερον φιλοκαλώτατα

The inflection forms above were generated by rules and some usages of them were not attested.

Due to a bug of system, some forms may display wrong accents.

Examples

  • Σωρκανὸν ἐγκολπίσασθαι καὶ φιλίαν τιμᾶν καὶ μετιέναι καὶ προσδέχεσθαι καὶ γεωργεῖν, πολλοῖσ μὲν ἰδίᾳ πολλοῖσ δὲ καὶ δημοσίᾳ χρήσιμον καὶ ἔγκαρπον γενησομένην, φιλοκάλων ἐστὶ καὶ πολιτικῶν καὶ φιλανθρώπων οὐχ ὡσ ἔνιοι νομίζουσι φιλοδόξων· (Plutarch, Maxime cum principbus philosopho esse diserendum, chapter, section 11)
  • τὰ μὲν οὖν τῆσ ἄλλησ χώρασ φύσει τε οὕτωσ εἶχε, καὶ διεκεκόσμητο ὡσ εἰκὸσ ὑπὸ γεωργῶν μὲν ἀληθινῶν καὶ πραττόντων αὐτὸ τοῦτο, φιλοκάλων δὲ καὶ εὐφυῶν, γῆν δὲ ἀρίστην καὶ ὕδωρ ἀφθονώτατον ἐχόντων καὶ ὑπὲρ τῆσ γῆσ ὡρ́ασ μετριώτατα κεκραμένασ· (Plato, Hippias Major, Hippias Minor, Ion, Menexenus, Cleitophon, Timaeus, Critias, Minos, Epinomis, 38:1)
  • ἐὰν δὲ καὶ γυναικῶν ἐρῶντεσ ἰδίων τύχωσιν ἢ νεανίσκων φιλοκάλων ἔρωτα γενναῖον, παντάπασι γάνυνται καὶ καλλωπίζονται τῷ σκώπτεσθαι πρὸσ αὐτούσ. (Plutarch, Quaestiones Convivales, book 2, 15:5)
  • ἀγῶνεσ καὶ μυστήρια καὶ τὰ τῆσ Ἑλλάδοσ καλὰ πληροῖ τοῦτον τὸν στόλον, καὶ τῶν πανταχόθεν φιλοκάλων καὶ γενναίων οὗτόσ ἐστι συναγωγεὺσ καὶ πληρωτὴσ τῶν ἡδίστων θεαμάτων τοῖσ ἐπιφανεστάτοισ τῶν θεῶν τὰ κάλλιστα ὑπηρετῶν. (Aristides, Aelius, Orationes, 5:10)
  • Ἅρπαλοσ δὲ τῆσ χώρασ ἀπολειφθεὶσ ἐπιμελητήσ καὶ φιλοκαλῶν Ἑλληνικαῖσ φυτείαισ διακοσμῆσαι τὰ βασίλεια καὶ τοὺσ περιπάτουσ, τῶν μὲν ἄλλων ἐκράτησε, τὸν δὲ κιττὸν οὐκ ἔστεξεν ἡ γῆ μόνον, ἀλλ’ ἀεὶ διέφθειρεν οὐ φέροντα τὴν κρᾶσιν ἡ μὲν γὰρ πυρώδησ, ὁ δὲ φιλόψυχροσ, τῶν μὲν οὖν τοιούτων παρεκβάσεων, ἂν μέτρον ἔχωσιν, ἧττον ἴσωσ οἱ δύσκολοι κατηγορήσουσιν. (Plutarch, Alexander, chapter 35 8:1)

Related

Similar forms

Source: Henry George Liddell. Robert Scott. "A Greek-English Lexicon". revised and augmented throughout by. Sir Henry Stuart Jones.

Find this word at Perseus Greek Word Study Tool

SEARCH

MENU NAVIGATION