φαλλός
Second declension Noun; Masculine
자동번역
Transliteration:
Principal Part:
φαλλός
φαλλοῦ
Structure:
φαλλ
(Stem)
+
ος
(Ending)
Sense
- penis
- an image of a penis, phallus
Declension
Second declension
The inflection forms above were generated by rules and some usages of them were not attested.
Due to a bug of system, some forms may display wrong accents.
- υἱοὶ δὲ Ρουβήν. Ἐνὼχ καὶ Φαλλούσ, Ἀσρὼν καὶ Χαρμί. (Septuagint, Liber Genesis 46:9)
- Καὶ οὗτοι ἀρχηγοὶ οἴκων πατριῶν αὐτῶν. υἱοὶ Ρουβὴν πρωτοτόκου Ἰσραήλ. Ἐνὼχ καὶ Φαλλούσ, Ἀσρὼν καὶ Χαρμεί. αὕτη ἡ συγγένεια Ρουβήν. (Septuagint, Liber Exodus 6:14)
- υἱοὶ Ρουβὴν πρωτοτόκου Ἰσραήλ. Ἐνὼχ καὶ Φαλλούσ, Ἀσρὼμ καὶ Χαρμί. (Septuagint, Liber I Paralipomenon 5:3)
- ὁ ἕβδομοσ τῷ μηνὶ τῷ ἑβδόμῳ Χελλὴσ ὁ ἐκ Φαλλοὺσ ἀπὸ τῶν υἱῶν Ἐφραίμ, καὶ ἐπὶ τῆσ διαιρέσεωσ αὐτοῦ εἴκοσι καὶ τέσσαρεσ χιλιάδεσ. (Septuagint, Liber I Paralipomenon 27:10)
- "τούσδε φαλλοὺσ Διόνυσοσ Ἥρῃ μητρυιῇ ἀνέθηκα. (Lucian, De Syria dea, (no name) 16:3)
- ὦ Ξανθία, σφῷν δ’ ἐστὶν ὀρθὸσ ἑκτέοσ ὁ φαλλὸσ ἐξόπισθε τῆσ κανηφόρου· (Aristophanes, Acharnians, Lyric-Scene12)
- ἀμφορεὺσ οἴνου καὶ κληματίσ, εἶτα τράγον τισ εἷλκεν, ἄλλοσ ἰσχάδων ἄρριχον ἠκολούθει κομίζων, ἐπὶ πᾶσι δ’ ὁ φαλλόσ ἀλλὰ νῦν ταῦτα παρεώραται καὶ ἠφάνισται , χρυσωμάτων περιφερομένων καὶ ἱματίων πολυτελῶν καὶ ζευγῶν ἐλαυνομένων καὶ προσωπείων. (Plutarch, De cupiditate divitiarum, section 8 10:1)
- "τῇ δὲ τετρακύκλῳ ταύτῃ ἠκολούθουν γυναῖκεσ ἔχουσαι ἱμάτια πολυτελῆ καὶ κόσμον προσηγορεύοντο δὲ πόλεισ, αἵ τε ἀπ’ Ιὠνίασ καὶ αἱ λοιπαὶ Ἑλληνίδεσ ὅσαι τὴν Ἀσίαν καὶ τὰσ νήσουσ κατοικοῦσαι ὑπὸ τοὺσ Πέρσασ ἐτάχθησαν ἐφόρουν δὲ πᾶσαι στεφάνουσ χρυσοῦσ, ἐφέρετο καὶ ἐπ’ ἄλλων τετρακύκλων θύρσοσ ἐνενηκοντάπηχυσ χρυσοῦσ καὶ λόγχη ἀργυρᾶ ἑξηκοντάπηχυσ καὶ ἐν ἄλλῃ φαλλὸσ χρυσοῦσ πηχῶν ρκ’ διαγεγραμμένοσ καὶ διαδεδεμένοσ στέμμασι διαχρύσοισ, ἔχων ἐπ’ ἄκρου ἀστέρα χρυσοῦν, οὗ ἦν ἡ περίμετροσ πηχῶν σ’. (Athenaeus, The Deipnosophists, Book 5, book 5, chapter 31 1:8)
- ὄρχιν ἀνθρώπου τὸν δεξιὸν ἀποτεμόντεσ ἐν γῇ φυτεύουσιν, ἐκ δὲ αὐτοῦ δένδρον ἀναφύεται μέγιστον, σάρκινον, οἱο͂ν φαλλόσ· (Lucian, Verae Historiae, book 1 22:8)
