βήρυλλος
Second declension Noun; Feminine
자동번역
Transliteration:
Principal Part:
βήρυλλος
βηρύλλου
Structure:
βηρυλλ
(Stem)
+
ος
(Ending)
Declension
Second declension
The inflection forms above were generated by rules and some usages of them were not attested.
Due to a bug of system, some forms may display wrong accents.
- καὶ αἱ πλατεῖαι Ἱερουσαλὴμ ἐν βηρύλλῳ καὶ ἄνθρακι καὶ λίθῳ ἐκ Σουφεὶρ ψηφολογηθήσονται. (Septuagint, Liber Thobis 13:17)
- ἐπεὶ δ’ οὖν ποτε καὶ ἧκεν ἡ τοῦ ἀγῶνοσ ἡμέρα, τρεῖσ μὲν ἦσαν, ἔλαχεν δὲ μέσοσ αὐτῶν ὁ Εὐάγγελοσ ᾄδειν καὶ μετὰ Θέσπιν τὸν Θηβαῖον οὐ φαύλωσ ἀγωνισάμενον εἰσέρχεται ὅλοσ περιλαμπόμενοσ τῷ χρυσῷ καὶ τοῖσ σμαράγδοισ καὶ βηρύλλοισ καὶ ὑακίνθοισ· (Lucian, Adversus indoctum et libros multos ementem, (no name) 9:1)
- ναοὶ δὲ πάντων θεῶν βηρύλλου λίθου ᾠκοδομημένοι, καὶ βωμοὶ ἐν αὐτοῖσ μέγιστοι μονόλιθοι ἀμεθύστινοι, ἐφ’ ὧν ποιοῦσι τὰσ ἑκατόμβασ. (Lucian, Verae Historiae, book 2 11:4)
- καὶ ἐπειδὴ ἐποίησεν, στήλην βηρύλλου λίθου ἀναστήσασ ἐπέγραψα πρὸσ τῷ λιμένι. (Lucian, Verae Historiae, book 2 28:6)
- κατὰ δὲ θάτερον ἄλλοι προσήρτηντο λίθοι δώδεκα, κατὰ τρεῖσ εἰσ τέσσαρα μέρη διῃρημένοι, σάρδιον τόπαζοσ σμάραγδοσ, ἄνθραξ ἰάσπισ σάπφειροσ, ἀχάτησ ἀμέθυστοσ λιγύριον, ὄνυξ βήρυλλοσ χρυσόλιθοσ, ὧν ἐφ’ ἑκάστου πάλιν εἷσ τῶν ἐπωνύμων ἐγέγραπτο. (Flavius Josephus, De bello Judaico libri vii, 266:1)
- ὁ πέμπτοσ σαρδόνυξ, ὁ ἕκτοσ σάρδιον, ὁ ἕβδομοσ χρυσόλιθοσ, ὁ ὄγδοοσ βήρυλλοσ, ὁ ἔνατοσ τοπάζιον, ὁ δέκατοσ χρυσόπρασοσ, ὁ ἑνδέκατοσ ὑάκινθοσ, ὁ δωδέκατοσ ἀμέθυστοσ· (APOKALUYIS IWANOU, chapter 19 64:1)
- λέγεται δὲ καὶ διότι ὁ σμάραγδοσ καὶ ὁ βήρυλλοσ ἐν τοῖσ τοῦ χρυσίου μετάλλοισ ἐγγίνεται. (Strabo, Geography, book 16, chapter 4 39:8)
- καὶ ἡ μὲν πρώτη τριάσ ἐστι σαρδόνυξ τόπαζοσ σμάραγδοσ, ἡ δευτέρα δὲ ἄνθρακα παρέχεται καὶ ἰάσπιν καὶ σάπφειρον, τῆσ δὲ τρίτησ λίγυροσ μὲν ἄρχει εἶτα ἀμέθυσοσ ἀχάτησ δὲ τρίτοσ ἔνατοσ ὢν τοῖσ πᾶσι, τετάρτου δὲ στίχου χρυσόλιθοσ μὲν πρόκειται, μετὰ δὲ αὐτὸν ὄνυξ, εἶτα βήρυλλοσ, τελευταῖοσ οὗτοσ. (Flavius Josephus, Antiquitates Judaicae, Book 3 211:1)
- καὶ Βήρυλλοσ τὸν αὐτοκράτορα παρακαλέσασ ἐπέτυχε γραφῆναι τὴν ἐπιστολήν. (Flavius Josephus, Antiquitates Judaicae, Book 20 226:1)
