뜻

1. 저자, 발명가, 목격자

1. an inventor, discoverer

예문

• Ἕρμιπποσ ’ ἐν α περὶ νομοθετῶν τῶν μονομαχούντων εὑρετὰσ ἀποφαίνει Μαντινεῖσ Δημώνακτοσ ἑνὸσ τῶν πολιτῶν συμβουλεύσαντοσ, καὶ ζηλωτὰσ τούτων γενέσθαι Κυρηναίουσ. (Athenaeus, The Deipnosophists, Book 4, book 4, chapter 41 1:1)

  (아테나이오스, The Deipnosophists, Book 4, book 4, chapter 41 1:1)

• Ἀλλὰ θαυμαστοὺσ ἄνδρασ οὐ παρεσχήκαμεν οἱο͂ν τεχνῶν τινων εὑρετὰσ ἢ σοφίᾳ διαφέροντασ. (Flavius Josephus, Contra Apionem, 82:1)

  (플라비우스 요세푸스, Contra Apionem, 82:1)

• Ὅθεν δὴ καὶ τὸ προφερόμενον ἡμῖν ὑπό τινων ἔγκλημα, τὸ δὴ μὴ καινῶν εὑρετὰσ ἔργων ἢ λόγων ἄνδρασ παρασχεῖν, ἐντεῦθεν συμβέβηκεν· (Flavius Josephus, Contra Apionem, 137:1)

  (플라비우스 요세푸스, Contra Apionem, 137:1)

• Ἀναξανδρίδησ δ’ ἐν Γεροντομανίᾳ καὶ εὑρετὰσ τῶν γελοίων φησὶ γενέσθαι Ῥαδάμανθυν καὶ Παλαμήδην, λέγων οὕτωσ· (Athenaeus, The Deipnosophists, Book 14, book 14, chapter 31)

  (아테나이오스, The Deipnosophists, Book 14, book 14, chapter 31)

• "καὶ Ἀπολλώνιον καὶ Ἀρίσταρχον, ἑτέρων τοιούτων εὑρετὰσ; (Plutarch, Non posse suaviter vivi secundum Epicurum, section 114)

  (플루타르코스, Non posse suaviter vivi secundum Epicurum, section 114)

유사 형태

• εὑρ́ετο (40)
• εὑρετὴν (33)
• εὑρετὴς (21)
• εὑρετὰς (9)
• εὑρ́ετε (5)
• εὑρετής (4)
• εὑρετικὸς (3)
• εὑρετικὴν (3)
• εὑρεταὶ (3)
• εὑρετήν (3)
• εὑρ́ετ (2)
• εὑρέτιν (2)
• εὑρετὰ (2)
• εὑρέτις (2)
• εὑρέτω (1)
• εὑρετάς (1)
• εὑρετὸν (1)
• εὑρέτην (1)
• εὑρέτωσαν (1)
• εὑρετῇ (1)
• εὑρετικόν (1)
• εὑρέτριαν (1)
• εὑρετικούς (1)
• εὑρετῶν (1)
• εὑρετικοὶ (1)
• εὑρετοῦ (1)
• εὑρεταῖς (1)

출처: Henry George Liddell. Robert Scott. "A Greek-English Lexicon". revised and augmented throughout by. Sir Henry Stuart Jones.