Ancient Greek Dictionary

Ancient Greek Dictionary

Ancient Greek-English Dictionary Language

εὐθύδικος

First/Second declension Adjective; Transliteration:

Principal Part: εὐθύδικος εὐθύδικον

Structure: εὐθυδικ (Stem) + ος (Ending)

Etym.: di/kh

Sense

  1. righteous-judging

Declension

First/Second declension
M/F Neuter
SingularNominative εὐθύδικος εὐθύδικον
Genitive εὐθυδίκου εὐθυδίκου
Dative εὐθυδίκῳ εὐθυδίκῳ
Accusative εὐθύδικον εὐθύδικον
Vocative εὐθύδικε εὐθύδικον
DualN/A/V εὐθυδίκω εὐθυδίκω
G/D εὐθυδίκοιν εὐθυδίκοιν
PluralNominative εὐθύδικοι εὐθύδικα
Genitive εὐθυδίκων εὐθυδίκων
Dative εὐθυδίκοις εὐθυδίκοις
Accusative εὐθυδίκους εὐθύδικα
Vocative εὐθύδικοι εὐθύδικα
Positive Comparative Superlative
Adjective εὐθύδικος εὐθυδίκου εὐθυδικότερος εὐθυδικοτέρου εὐθυδικότατος εὐθυδικοτάτου
Adverb εὐθυδίκως εὐθυδικότερον εὐθυδικότατα

The inflection forms above were generated by rules and some usages of them were not attested.

Due to a bug of system, some forms may display wrong accents.

Examples

  • φρένα δ’ εὐθύδικον ἀτρέμ’ ἀμπαύσασ μεριμνᾶν δεῦρ’ ἐπάθρησον νόῳ, ᾗ σὺν Χαρίτεσσι βαθυζώνοισ ὑφάνασ ὕμνον ἀπὸ ζαθέασ νάσου ξένοσ ὑμετέραν πέμ‐ πει κλεεννὰν ἐσ πόλιν, χρυσάμπυκοσ Οὐρανίασ κλει‐ νὸσ θεράπων· (Bacchylides, , epinicians, ode 5 1:2)
  • Εὐθύδικοσ προῃρεῖτο τὰσ ὑπὲρ τοῦ δήμου πράξεισ· (Dinarchus, Speeches, 39:3)
  • ἄκουε τοίνυν καὶ ἄλλον, ὦ Τόξαρι, Εὐθύδικον τὸν Χαλκιδέα. (Lucian, Toxaris vel amicitia, (no name) 19:1)
  • πλεῖν μὲν γὰρ ἔφη ἐξ Ἰταλίασ Ἀθήναζε περὶ δύσιν Πλειάδοσ συλλογιμαίουσ τινὰσ ἀνθρώπουσ κομίζων, ἐν δὲ τούτοισ εἶναι τὸν Εὐθύδικον καὶ μετ’ αὐτοῦ Δάμωνα, Χαλκιδέα καὶ τοῦτον, ἑταῖρον αὐτοῦ· (Lucian, Toxaris vel amicitia, (no name) 19:3)
  • ἡλικιώτασ δὲ εἶναι, τὸν μὲν Εὐθύδικον ἐρρωμένον καὶ καρτερόν, τὸν δὲ Δάμωνα ὕπωχρον καὶ ἀσθενικόν, ἄρτι ἐκ νόσου μακρᾶσ, ὡσ ἐδόκει, ἀνιστάμενον. (Lucian, Toxaris vel amicitia, (no name) 19:4)
  • καὶ εἰ μὴ Εὐθύδικοσ ὁ ἰατρόσ, πρὸσ ὃν οὗτοι τὸ πρῶτον ἦλθον δεόμενοι ἐπιτεμεῖν τὴν κεφαλὴν αὐτοῦ, πρὸσ τὴν ἐξ Ἀρείου πάγου βουλὴν εἶπεν τὴν ἀλήθειαν πᾶσαν, τοιαύτην ἂν δίκην οὗτοσ εἰλήφει παρ’ ἐμοῦ <τοῦ> μηδὲν ἀδικοῦντοσ, ἣν ὑμεῖσ οὐδὲ κατὰ τῶν τὰ μέγιστ’ ἀδικούντων ὑμᾶσ ἐπιχειρήσαιτ’ ἂν ποιήσασθαι. (Demosthenes, Speeches 31-40, 39:1)

Synonyms

  1. righteous-judging

Related

Similar forms

Source: Henry George Liddell. Robert Scott. "A Greek-English Lexicon". revised and augmented throughout by. Sir Henry Stuart Jones.

Find this word at Perseus Greek Word Study Tool

SEARCH

MENU NAVIGATION