εὔθετος
First/Second declension Adjective;
Transliteration:
Principal Part:
εὔθετος
εὔθετον
Structure:
εὐθετ
(Stem)
+
ος
(Ending)
Sense
- well-arranged or easily stowed, well-fitting, ready for use
Declension
First/Second declension
The inflection forms above were generated by rules and some usages of them were not attested.
Due to a bug of system, some forms may display wrong accents.
- καὶ ἐγένετο ἐν τῷ παρατηρεῖν αὐτοὺσ ἡμέραν εὔθετον εἰσῆλθέ ποτε καθὼσ ἐχθὲσ καὶ τρίτησ ἡμέρασ μετὰ δύο μόνων κορασίων καὶ ἐπεθύμησε λούσασθαι ἐν τῷ παραδείσῳ, ὅτι καῦμα ἦν. (Septuagint, Liber Susanna 1:15)
- τί οὖν μαθόντεσ ἅπασαν τὴν διάλεκτον τοῦ συγγραφέωσ ἐπαινοῦμεν καὶ βιαζόμεθα λέγειν, ὅτι τοῖσ καθ’ ἑαυτὸν οὖσιν ἀνθρώποισ αὐτὰ ὁ Θουκυδίδησ ἔγραψε συνήθη πᾶσι καὶ γνώριμα ὄντα, ἡμῶν δὲ λόγοσ αὐτῷ τῶν ὕστερον ἐσομένων οὐκ ἦν, οἳ δ’ ἐκβάλλομεν ἐκ τῶν δικαστηρίων καὶ τῶν ἐκκλησιῶν ἅπασαν τὴν Θουκυδίδου λέξιν ὡσ ἄχρηστον, ἀλλ’ οὐχ ὁμολογοῦμεν τὸ διηγηματικὸν μέροσ αὐτῆσ πλὴν ὀλίγων πάνυ θαυμαστῶσ ἔχειν καὶ εἰσ πάσασ εἶναι τὰσ χρείασ εὔθετον, τὸ δὲ δημηγορικὸν οὐχ ἅπαν εἰσ μίμησιν ἐπιτήδειον εἶναι, ἀλλ’ ὅσον ἐστὶν αὐτοῦ μέροσ γνωσθῆναι μὲν ἅπασιν ἀνθρώποισ εὔπορον, κατασκευασθῆναι δ’ οὐχ ἅπασι δυνατόν; (Dionysius of Halicarnassus, , chapter 55 1:4)
- πλὴν οὔτε χειρῶν δημιούργημα πέμπω σοι τῶν ἐμῶν, ὡσ ἐκείνη φησὶ διδοῦσα τῷ μειρακίῳ τὸν πέπλον, οὔτ’ ἐσ γάμου μόνον ὡρ́αν, καὶ γαμετῇ χάριν εὔθετον, ἀλλὰ ποίημα μὲν καὶ γέννημα παιδείασ καὶ ψυχῆσ τῆσ ἐμῆσ, κτῆμα δὲ τὸ αὐτὸ καὶ χρῆμα πρὸσ ἁπάσασ τὰσ ἐν τῷ βίῳ χρείασ ὁπόσαι γίνονται διὰ λόγων ὠφέλιμον, ἀναγκαιότατον ἁπάντων χρημάτων, εἴ τι κἀγὼ τυγχάνω τῶν δεόντων φρονῶν, ἅπασι μὲν ὁμοίωσ τοῖσ ἀσκοῦσι τοὺσ πολιτικοὺσ λόγουσ, ἐν ᾗ ποτ’ ἂν ἡλικίᾳ τε καὶ ἕξει τυγχάνωσιν ὄντεσ· (Dionysius of Halicarnassus, De Compositione Verborum, chapter 12)
- τὸ ἐπιτήδειον εἰσ ψυχρῶν ὑδάτων ὑποδοχὴν ἢ τὸ πρὸσ ψυχροποσίαν εὔθετον. (Athenaeus, The Deipnosophists, Book 11, book 11, chapter 34 1:1)
- εὑρὼν δὲ χώραν πολλὴν μὲν εἰσ νομάσ, πολλὴν δὲ εἰσ ἀρότουσ εὔθετον, ἔρημον δὲ τὴν πλείστην καὶ οὐδὲ τὴν οἰκουμένην πολυάνθρωπον, ἀνακαθήρασ τὸ βάρβαρον ἐκ μέρουσ τινὸσ αὐτῆσ ᾤκισε πόλεισ μικρὰσ καὶ συνεχεῖσ ἐπὶ τοῖσ ὄρεσιν, ὅσπερ ἦν τοῖσ παλαιοῖσ τρόποσ οἰκήσεωσ συνήθησ. (Dionysius of Halicarnassus, Antiquitates Romanae, book 1, chapter 12 1:1)