Ancient Greek-English Dictionary Language

εὐμενέω

ε-contract Verb; 자동번역 Transliteration:

Principal Part: εὐμενέω

Structure: εὐμενέ (Stem) + ω (Ending)

Etym.: from eu)menh/s

Sense

  1. to be gracious
  2. to deal kindly with

Conjugation

Present tense

Active
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular εὐμενῶ εὐμενεῖς εὐμενεῖ
Dual εὐμενεῖτον εὐμενεῖτον
Plural εὐμενοῦμεν εὐμενεῖτε εὐμενοῦσιν*
SubjunctiveSingular εὐμενῶ εὐμενῇς εὐμενῇ
Dual εὐμενῆτον εὐμενῆτον
Plural εὐμενῶμεν εὐμενῆτε εὐμενῶσιν*
OptativeSingular εὐμενοῖμι εὐμενοῖς εὐμενοῖ
Dual εὐμενοῖτον εὐμενοίτην
Plural εὐμενοῖμεν εὐμενοῖτε εὐμενοῖεν
ImperativeSingular εὐμένει εὐμενείτω
Dual εὐμενεῖτον εὐμενείτων
Plural εὐμενεῖτε εὐμενούντων, εὐμενείτωσαν
Infinitive εὐμενεῖν
Participle MasculineFeminineNeuter
εὐμενων εὐμενουντος εὐμενουσα εὐμενουσης εὐμενουν εὐμενουντος
Middle/Passive
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular εὐμενοῦμαι εὐμενεῖ, εὐμενῇ εὐμενεῖται
Dual εὐμενεῖσθον εὐμενεῖσθον
Plural εὐμενούμεθα εὐμενεῖσθε εὐμενοῦνται
SubjunctiveSingular εὐμενῶμαι εὐμενῇ εὐμενῆται
Dual εὐμενῆσθον εὐμενῆσθον
Plural εὐμενώμεθα εὐμενῆσθε εὐμενῶνται
OptativeSingular εὐμενοίμην εὐμενοῖο εὐμενοῖτο
Dual εὐμενοῖσθον εὐμενοίσθην
Plural εὐμενοίμεθα εὐμενοῖσθε εὐμενοῖντο
ImperativeSingular εὐμενοῦ εὐμενείσθω
Dual εὐμενεῖσθον εὐμενείσθων
Plural εὐμενεῖσθε εὐμενείσθων, εὐμενείσθωσαν
Infinitive εὐμενεῖσθαι
Participle MasculineFeminineNeuter
εὐμενουμενος εὐμενουμενου εὐμενουμενη εὐμενουμενης εὐμενουμενον εὐμενουμενου

Imperfect tense

The inflection forms above were generated by rules and some usages of them were not attested.

Due to a bug of system, some forms may display wrong accents.

Examples

  • οὐ γὰρ πολεμίαν με φεύγετε, ἀλλ’ ἔν τ’ Ἀθήναισ κἀνθάδ’ οὖσαν εὐμενῆ. (Euripides, Ion, episode, iambic 1:2)
  • ὦ φωσφόρ’ Ἑκάτη, πέμπε φάσματ’ εὐμενῆ. (Euripides, Helen, episode, dialogue 1:5)
  • χθὼν δ’ ἀντὶ καρποῦ καρπὸν ἀντί θ’ αἵματοσ αἷμ’ ἢν λάβῃ βρότειον, ἕξετ’ εὐμενῆ γῆν, ἥ ποθ’ ἡμῖν χρυσοπήληκα στάχυν σπαρτῶν ἀνῆκεν· (Euripides, Phoenissae, episode 2:28)
  • τῆσ μὲν γὰρ ἀρχῆσ τὸν ὄγκον ἀφελών εὐμενῆ πᾶσι καὶ ἄλυπον κατέστησε, νόμοισ δὲ πολλοῖσ ἐχρήσατο τῶν ἐκείνου, καὶ γὰρ ἀρχόντων καταστάσεωσ κυρίουσ ἐποίησε τοὺσ πολλούσ, καὶ τοῖσ φεύγουσι δίκην ἐπικαλεῖσθαι τὸν δῆμον, ὥσπερ ὁ Σόλων τοὺσ δικαστάσ, ἔδωκε. (Plutarch, Comparison of Solon and Publicola, chapter 2 1:2)
  • θεοὶ ὅσοι γῆν τὴν Πλαταιίδα ἔχετε, καὶ ἡρ́ωεσ, ξυνίστορεσ ἔστε, ὅτι οὔτε τὴν ἀρχὴν ἀδίκωσ, ἐκλιπόντων δὲ τῶνδε προτέρων τὸ ξυνώμοτον ἐπὶ γῆν τήνδε ἤλθομεν, ἐν ᾗ οἱ πατέρεσ ἡμῶν εὐξάμενοι ὑμῖν Μήδων ἐκράτησαν καὶ παρέσχετε αὐτὴν εὐμενῆ ἐναγωνίσασθαι τοῖσ Ἕλλησιν, οὔτε νῦν ἤν τι ποιῶμεν, ἀδικήσομεν· (Dionysius of Halicarnassus, , chapter 36 5:5)

Synonyms

  1. to be gracious

Related

Source: Henry George Liddell. Robert Scott. "A Greek-English Lexicon". revised and augmented throughout by. Sir Henry Stuart Jones.

Find this word at Perseus Greek Word Study Tool

SEARCH

MENU NAVIGATION