Ancient Greek-English Dictionary Language

εὔφημος

First/Second declension Adjective; Transliteration:

Principal Part: εὔφημος εὔφημος εὔφημον

Structure: εὐφημ (Stem) + ος (Ending)

Etym.: fh/mh

Sense

  1. uttering sound of good omen
  2. abstaining from inauspicious words

Examples

  • Χαλεπὸν μὲν ἄνθρωπον ὄντα δαίμονόσ τινοσ ἐπήρειαν διαφυγεῖν, πολὺ δὲ χαλεπώτερον ἀπολογίαν εὑρεῖν παραλόγου καὶ δαιμονίου πταίσματοσ, ἅπερ ἀμφότερα νῦν ἐμοὶ συμβέβηκεν, ὃσ ἀφικόμενοσ παρὰ σέ, ὡσ προσείποιμι τὸ ἑωθινόν, δέον τὴν συνήθη ταύτην φωνὴν ἀφεῖναι καὶ χαίρειν κελεύειν, ἐγὼ δὲ ὁ χρυσοῦσ ἐπιλαθόμενοσ ὑγιαίνειν σε ἠξίουν, εὔφημον μὲν καὶ τοῦτο, οὐκ ἐν καιρῷ δὲ ὡσ οὐ κατὰ τὴν ἑώ. (Lucian, Pro lapsu inter salutandum 1:1)
  • ἀντιπεμπέτω δὲ ὁ πένησ τῷ πλουσίῳ ὁ μὲν πεπαιδευμένοσ βιβλίον τῶν παλαιῶν, εἴ τι εὔφημον καὶ συμποτικόν, ἢ αὐτοῦ σύγγραμμα ὁποῖον ἂν δύνηται, καὶ τοῦτο λαμβανέτω ὁ πλούσιοσ πάνυ φαιδρῷ τῷ προσώπῳ καὶ λαβὼν ἀναγινωσκέτω εὐθύσ, ἢν δὲ ἀπωθῆται ἢ ἀπορρίψῃ, ἴστω τῆ τῆσ ἁρ́πησ ἀπειλῇ ἔνοχοσ ὤν, κἂν πέμψῃ ὅσα ἐχρῆν· (Lucian, Saturnalia, 3:4)
  • στόμα τ’ εὔφημον φρουρεῖν ἀγαθόν, φήμασ τ’ ἀγαθὰσ τοῖσ ἐθέλουσιν μαντεύεσθαι γλώσσησ ἰδίασ ἀποφαίνειν. (Euripides, Ion, choral, anapests6)
  • [εἰ δ’ ὥσ]περ Ἀρίστων ἐ[ν τῇ ε]ἰσαγγελίᾳ γρά[φει], οὕτωσ ὑπέλα[βον τ]ὰ περὶ το[ύτων εἶν]αι, οὐκ ἔδει δήπ[ου αὐτ]οὺσ κωλύειν [τοὺσ ἐγγυ]τάτω γένου[σ ἐξά]γειν τὸν Εὔφημον, ἀλλ’ ἐᾶν. (Hyperides, Speeches, 5:1)
  • ἀλλὰ χρὴ θεᾶσ Μούσησ ἀνοίγειν ἱερὸν εὔφημον στόμα. (Aristophanes, Birds, Episode6)

Synonyms

  1. uttering sound of good omen

Related

Source: Ancient Greek entries from Wiktionary

Find this word at Wiktionary

SEARCH

MENU NAVIGATION