διαδέξιος
First/Second declension Adjective;
자동번역
Transliteration:
Principal Part:
διαδέξιος
διαδέξιον
Structure:
διαδεξι
(Stem)
+
ος
(Ending)
Declension
First/Second declension
The inflection forms above were generated by rules and some usages of them were not attested.
Due to a bug of system, some forms may display wrong accents.
- Ἢν ζόφοσ τὰσ ὄψιασ σχῇ, καὶ δῖνοσ ἀμφὶ τὴν κεφαλὴν ἑλίσσηται, καὶ ὦτα βομβέῃ ὅκωσ Ῥεόντων καναχηδὸν ποταμῶν, ἢ οἱο͂ν ἄνεμοσ ἱστίοισι ἐγκυβερνῆ, ἢ αὐλῶν, ἢ καὶ συρίγγων ἐνοπὴ, ἢ τρισμοῦ ἁμάξησ ἰαχὴ, ὀνομάζο μεν σκότωμα τὸ πάθοσ, κακὸν μὲν, κἢν σύμπτωμα κεφαλῆσ, κακὸν δὲ, κἢν ἐκ διαδέξιοσ κεφαλαίησ, ἢ ἐξ ἑωυτέησ χρονίου νούσου φύῃ. (Aretaeus, The Extant Works of Aretaeus, The Cappadocian., , 18)
- ἢν δὲ μὴ ἐκ διαδέξιοσ νούσου, ἀλλ’ ἑωυτέου ἄρχηται ὁ λήθαργοσ, καὶ δοκέῃ πεπλῆσθαι ὁ νουσέων, ἢν μὲν αἵματοσ, φλέβα τὴν ἐπ’ ἀγκῶνι τάμνειν · ἢν δὲ φλέγματοσ ὑδατώδεοσ εἴτε ἄλλων χυμῶν, καθαίρειν χρὴ κνεώρῳ σὺν τῇ πτισάνῃ, ἢ ἐλλεβόρῳ μέλανι ξὺν μελικρή τῳ, πρὸσ τῇσι ἀρχῇσι, ἢν μετρίωσ βούλῃ· ἢν δὲ μεζόνωσ, τοῦ φαρμάκου τῆσ ἱερῆσ καλευμένησ νήστι διδόναι ὁλκῆσβ’, ξὺν μελικρήτου κυάθοισ τρισὶ, καὶ περιμείναν τα καθήρασθαι , τότε διδόναι σιτία, ἢν καιρὸσ ᾖ· ἢν δὲ μὴ, εἰσ τὴν ἐπιοῦσαν ἡμέρην ἡ τροφή· εὐκαιρίη δέ κοτε καὶ ἐν ἑσπέρῃ γίγνεται τῆσ ἱερῆσ ὁλκῆσ ͵α’ ὕδατι ἢ μελικρή τῳ λυομένησ, κυάθοισ δύο. (Aretaeus, The Extant Works of Aretaeus, The Cappadocian., ARETAIOU KAPPADOKOU OCEWN NOUSWN QERAPEUTIKON, 103)
- Καὶ ἐκ διαδέξιοσ μὲν κεφαλαίησ γίγνεται σκοτοδινίη · ἀτὰρ καὶ αὐτὴ πρώτη ἐπ’ αἰτίῃσι φύεται, αἱμορρο ί̈δων Ῥόου ἐπισχέσι · κἢν ἀπὸ Ῥινὸσ αἷμα μὴ Ῥέῃ, πρόσθεν Ῥέον, ἢ μὴ διαπνέηται τὸ σκῆνοσ, ἢ ἱδρῶτι, ἢ πόνῳ, πρόσθεν πονεύμενον. (Aretaeus, The Extant Works of Aretaeus, The Cappadocian., ARETAIOU KAPPADOKOU XRONIWN NOUSWN QERAPEUTIKON, 71)
- ἢν δὲ ἐκ πολλῶν μὲν ἤδη χρόνων ἐῄ, ἀτὰρ καὶ ἐκ διαδέξιοσ πατέρων φανῇ, ξυναποθνήσκει ἡ νοῦσοσ. (Aretaeus, The Extant Works of Aretaeus, The Cappadocian., ARETAIOU KAPPADOKOU XRONIWN NOUSWN QERAPEUTIKON, 74)
- τὴν μὲν δὴ Τροιζηνίην, τῆσ ἦρχε Πρηξῖνοσ, αὐτίκα αἱρέουσι ἐπισπόμενοι οἱ βάρβαροι, καὶ ἔπειτα τῶν ἐπιβατέων αὐτῆσ τὸν καλλιστεύοντα ἀγαγόντεσ ἐπὶ τῆσ πρῴρησ τῆσ νεὸσ ἔσφαξαν, διαδέξιον ποιεύμενοι τὸν εἷλον τῶν Ἑλλήνων πρῶτον καὶ κάλλιστον. (Herodotus, The Histories, book 7, chapter 180 2:1)