Ancient Greek Text

Ancient Greek Text

헬라어 문장 내 검색 Language

εὔφημον ἦμαρ οὐ πρέπει κακαγγέλῳ γλώσσῃ μιαίνειν·
(아이스킬로스, 아가멤논, episode 5:1)
εὔφημον, ὦ τάλαινα, κοίμησον στόμα.
(아이스킬로스, 아가멤논, episode 2:4)
ὑμῖν δ’ ἐπαινῶ γλῶσσαν εὔφημον φέρειν, σιγᾶν θ’ ὅπου δεῖ καὶ λέγειν τὰ καίρια.
(아이스킬로스, Libation Bearers, episode 5:2)
εὔφημον εἰή τοὔποσ εὐφημουμένῃ.
(아이스킬로스, 탄원하는 여인들, episode 2:20)
ἰδὼν δὲ Εὔφημον τὸν Καλλίου τοῦ Τηλοκλέουσ ἀδελφὸν ἐν τῷ χαλκείῳ καθήμενον, ἀναγαγὼν αὐτὸν εἰσ τὸ Ἡφαιστεῖον λέγειν ἅπερ ὑμῖν ἐγὼ εἴρηκα, ὡσ ἴδοι ἡμᾶσ ἐν ἐκείνῃ τῇ νυκτί·
(안도키데스, 연설, Περὶ τῶν μυστηρίων 73:2)
εἰπεῖν οὖν τὸν Εὔφημον ὅτι καλῶσ ποιήσειεν εἰπών, καὶ νῦν ἥκειν κελεῦσαί οἱ εἰσ τὴν Λεωγόρου οἰκίαν, "ἵν’ ἐκεῖ συγγένῃ μέτ’ ἐμοῦ Ἀνδοκίδῃ καὶ ἑτέροισ οἷσ δεῖ.
(안도키데스, 연설, Περὶ τῶν μυστηρίων 73:4)
εἰ μὲν οὖν ῥήτωρ τισ ἡμῖν ἐξ ἀκροατοῦ μετεσκεύασαι, ὡρ́α σοι παραλαμβάνειν τὸν θρόνον, εἰ δὲ μικρὸσ μικρὰ ἀπολαμβάνων περὶ ταῦτα διατρίβεισ, ἐγὼ μὲν οὐδὲν εὔφημον ἐπενεγκεῖν ἔχω σοι, βούλομαι δ’ ὃ μικρῷ πρόσθεν ἔφην διὰ πλειόνων ἐξετάσαι τὸ τῆσ αἰτίασ, ἐπειδή γε καὶ σὺ συμφαίησ ἂν τὰ πολλὰ ταύτῃ κρίνεσθαι.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Περὶ τοῦ παραφθέγματος 30:8)
ἀλλὰ χρὴ θεᾶσ Μούσησ ἀνοίγειν ἱερὸν εὔφημον στόμα.
(아리스토파네스, Birds, Episode6)
ἦλθον δὲ οὐ χρημάτων ἔμποροσ οὐδὲ τῶν πρὸσ ὑπηρεσίαν τοῦ στρατοπέδου σκευοφορῶν ἢ βοηλατῶν, οὐδὲ πρεσβείαν ἐπρέσβευον συμμαχικὴν ἤ τινα εὔφημον, τῶν ἀπὸ γλώττησ μόνον συνευχομένων, γυμνὸσ ἄτερ κόρυθόσ τε καὶ ἀσπίδοσ, οὐδ’ ἔχον ἔγχοσ, οὐ μὴν οὐδὲ ἄλλο ὅπλον οὐθέν.
(디오, 크리소토모스, 연설, Ὀλυμπικὸσ ἢ περὶ τῆσ πρώτησ τοῦ θεοῦ ἐννοίας 21:1)
καὶ τῆσ μὲν ὁμονοίασ τό τε ὄνομα εὔφημον ἥ τε πεῖρα ἀρίστη καὶ λυσιτελεστάτη πᾶσι·
(디오, 크리소토모스, 연설 (2), ΕΝ ΤΗΙ ΠΑΤΡΙΔΙ ΠΕΡΙ ΤΗΣ ΠΡΟΣ ΑΠΑΜΕΙΣ 46:3)
] γλῶσσαν εὔφημον ἴσχειν·
(디오게네스 라에르티오스, Lives of Eminent Philosophers, ΒΙΩΝ ΚΑΙ ΓΝΩΜΩΝ ΤΩΝ ΕΝ ΦΙΛΟΣΟΦΙΑΙ ΕΥΔΟΚΙΜΗΣΑΝΤΩΝ ΤΩΝ ΕΙΣ ΔΕΚΑ ΤΟ ΠΡΩΤΟΝ, Kef. s'. KLEOBOULOS 4:5)
στόμα τ’ εὔφημον φρουρεῖν ἀγαθόν, φήμασ τ’ ἀγαθὰσ τοῖσ ἐθέλουσιν μαντεύεσθαι γλώσσησ ἰδίασ ἀποφαίνειν.
(에우리피데스, Ion, choral, anapests6)
[εἰ δ’ ὥσ]περ Ἀρίστων ἐ[ν τῇ ε]ἰσαγγελίᾳ γρά[φει], οὕτωσ ὑπέλα[βον τ]ὰ περὶ το[ύτων εἶν]αι, οὐκ ἔδει δήπ[ου αὐτ]οὺσ κωλύειν [τοὺσ ἐγγυ]τάτω γένου[σ ἐξά]γειν τὸν Εὔφημον, ἀλλ’ ἐᾶν.
(히페레이데스, Speeches, Ἀποπλογία ὑπὲρ Λυκόφρονος 5:1)
Χαλεπὸν μὲν ἄνθρωπον ὄντα δαίμονόσ τινοσ ἐπήρειαν διαφυγεῖν, πολὺ δὲ χαλεπώτερον ἀπολογίαν εὑρεῖν παραλόγου καὶ δαιμονίου πταίσματοσ, ἅπερ ἀμφότερα νῦν ἐμοὶ συμβέβηκεν, ὃσ ἀφικόμενοσ παρὰ σέ, ὡσ προσείποιμι τὸ ἑωθινόν, δέον τὴν συνήθη ταύτην φωνὴν ἀφεῖναι καὶ χαίρειν κελεύειν, ἐγὼ δὲ ὁ χρυσοῦσ ἐπιλαθόμενοσ ὑγιαίνειν σε ἠξίουν, εὔφημον μὲν καὶ τοῦτο, οὐκ ἐν καιρῷ δὲ ὡσ οὐ κατὰ τὴν ἑώ.
(루키아노스, Pro lapsu inter salutandum 1:1)
ἀντιπεμπέτω δὲ ὁ πένησ τῷ πλουσίῳ ὁ μὲν πεπαιδευμένοσ βιβλίον τῶν παλαιῶν, εἴ τι εὔφημον καὶ συμποτικόν, ἢ αὐτοῦ σύγγραμμα ὁποῖον ἂν δύνηται, καὶ τοῦτο λαμβανέτω ὁ πλούσιοσ πάνυ φαιδρῷ τῷ προσώπῳ καὶ λαβὼν ἀναγινωσκέτω εὐθύσ, ἢν δὲ ἀπωθῆται ἢ ἀπορρίψῃ, ἴστω τῆ τῆσ ἁρ́πησ ἀπειλῇ ἔνοχοσ ὤν, κἂν πέμψῃ ὅσα ἐχρῆν·
(루키아노스, Saturnalia, Νόμοι δεύτεροι 3:4)

SEARCH

MENU NAVIGATION