Sense

1. a surname, name given after, a surname, the naming, a name for
2. a name

Examples

• τὴν δὲ αἰτίαν τῆσ ἐπωνυμίασ καὶ ἀνθ̓ ὅτου ἐσ τοὺσ ἡρ́ωασ κατελέγη καὶ τῶν Ἀσκληπιαδῶν εἷσ ἔδοξεν, οὐ χεῖρον ἴσωσ διηγήσασθαι, ὡσ μάθητε οὐ Σκύθαισ μόνον ἐπιχώριον ὂν ἀπαθανατίζειν καὶ πέμπειν παρὰ τὸν Ζάμολξιν, ἀλλὰ καὶ Ἀθηναίοισ ἐξεῖναι θεοποιεῖν τοὺσ Σκύθασ ἐπὶ τῆσ Ἑλλάδοσ. (Lucian, Scytha 2:2)
• ὡσ ἀγαθόν ἐστ’ ἐπωνυμίασ πολλὰσ ἔχειν· (Aristophanes, Plutus, Episode 1:32)
• εἶχον δ’ ἕκαστοι τὰσ ἐπωνυμίασ ἀπὸ τῶν τόπων ἐν οἷσ ἐγεώργουν. (Aristotle, Athenian Constitution, work Ath. Pol., chapter 13 5:3)
• τῶν δὲ σωματικῶν οὐ μόνον Σύλλασ οὐδὲ Νίγρουσ οὐδὲ Ῥούφουσ, ἀλλὰ καὶ Καίκουσ καὶ Κλωδίουσ ἐπωνυμίασ τίθενται, καλῶσ ἐθίζοντεσ μήτε τυφλότητα μήτ’ ἄλλην τινὰ σωματικὴν ἀτυχίαν ὄνειδοσ ἡγεῖσθαι μηδὲ λοιδορίαν, ἀλλ’ ὡσ οἰκείοισ ὑπακούειν ὀνόμασιν. (Plutarch, Lives, chapter 11 4:3)
• "ἅμα νεότητι καὶ ἀνοίᾳ φλεγόμενοι τὴν ψυχὴν μεθ’ ὕβρεωσ" ἐδέξαντο θεῶν ἐπωνυμίασ καὶ ναῶν ἱδρύσεισ, βραχὺν ἤνθησεν ἡ δόξα χρόνον, εἶτα κενότητα καὶ ἀλαζονείαν μετ’ ἀσεβείασ καὶ παρανομίασ προσοφλόντεσ. (Plutarch, De Iside et Osiride, section 24 3:1)

Similar forms

• ἐπώνυμον (179)
• ἐπωνυμίαν (145)
• ἐπωνυμίας (62)
• ἐπώνυμος (57)
• ἐπωνυμίην (35)
• ἐπωνύμους (32)
• ἐπώνυμοι (26)
• ἐπωνύμων (24)
• ἐπωνύμοις (10)
• ἐπωνύμου (9)
• ἐπώνυμα (8)
• ἐπωνυμία (8)
• ἐπωνυμίᾳ (8)
• ἐπώνυμός (7)
• ἐπωνύμῳ (6)
• ἐπωνύμιον (6)
• ἐπωνυμίαι (5)
• ἐπωνυμίη (4)
• ἐπώνυμόν (3)
• ἐπωνύμως (2)
• ἐπωνυμίαις (2)
• ἐπώνυμοί (1)
• ἐπώνυμε (1)
• ἐπωνυμίης (1)
• ἐπώνυμά (1)
• ἐπωνυμιέων (1)
• ἐπωνυμιῶν (1)

Source: Henry George Liddell. Robert Scott. "A Greek-English Lexicon". revised and augmented throughout by. Sir Henry Stuart Jones.