Sense

1. knowing, wise, prudent
2. acquainted with, skilled or versed in
3. knowing how to do, with knowledge
4. possessed of perfect knowledge

Examples

• Οὐαὶ οἱ συνετοὶ ἑαυτοῖσ καὶ ἐνώπιον αὐτῶν ἐπιστήμονεσ. (Septuagint, Liber Isaiae 5:20)
• ἧσ γὰρ μηδείσ ἐστιν ἰδιώτησ, ἀλλὰ πάντεσ ἐπιστήμονεσ διὰ τὴν χρῆσίν τε καὶ ἀνάγκην, οὐ προσήκει ταύτησ οὐδένα τεχνίτην καλεῖσθαι· (Hippocrates, Hippocrates Collected Works I, , iv.2)
• "τὸ δὲ μετὰ τοῦτο ἐπισκεπτέον, ὅτι οἱ μουσικῆσ ἐπιστήμονεσ πρὸσ τὴν κριτικὴν πραγματείαν οὔκ εἰσιν αὐτάρκεισ. (Pseudo-Plutarch, De musica, section 361)
• οἱ δ’ αὖ θεῖοι καὶ ἀγαθοὶ καὶ ἐπιστήμονεσ ἄρχοντεσ τοὺσ αὐτοὺσ τούτουσ, πολλάκισ δὲ καὶ ἄλλουσ παραλαμβάνοντεσ, αἰσχυνομένουσ τε ἔχουσιν αἰσχρόν τι ποιεῖν καὶ πείθεσθαι οἰομένουσ βέλτιον εἶναι, καὶ ἀγαλλομένουσ τῷ πείθεσθαι ἕνα ἕκαστον καὶ σύμπαντασ, πονεῖν ὅταν δεήσῃ, οὐκ ἀθύμωσ πονοῦντασ. (Xenophon, Works on Socrates, , chapter 21 6:1)
• σοφοὺσ δὲ καλεῖσ πότερον τοὺσ ἐπιστήμονασ, περὶ ὅτου ἂν ἐπιστήμονεσ ὦσιν, ἢ τοὺσ μή; (Plato, Alcibiades 1, Alcibiades 2, Hipparchus, Lovers, Theages, Charmides, Laches, Lysis, 11:2)

Similar forms

• ἐπιστήμην (405)
• ἐπιστήμη (320)
• ἐπιστήμης (257)
• ἐπιστημῶν (87)
• ἐπιστήμων (72)
• ἐπιστήμῃ (67)
• ἐπιστήμας (56)
• ἐπιστῆμαι (44)
• ἐπιστήμονα (24)
• ἐπιστήμαις (22)
• ἐπιστήμονας (20)
• ἐπιστημόνως (13)
• ἐπιστήμονες (13)
• ἐπιστημονικὸν (4)
• ἐπιστήμονι (3)
• ἐπιστημόνων (3)
• ἐπιστημονικόν (2)
• ἐπιστῆμαί (2)
• ἐπιστήμονές (2)
• ἐπιστῆμον (2)
• ἐπιστημονικὰς (2)
• ἐπιστήμονος (2)
• ἐπιστήμαιν (1)
• ἐπιστῆμόν (1)
• ἐπιστημονικῇ (1)
• ἐπιστήματος (1)
• ἐπιστήμονά (1)
• ἐπιστήμοσιν (1)
• ἐπιστήματα (1)
• ἐπιστημονικὴν (1)

Source: Henry George Liddell. Robert Scott. "A Greek-English Lexicon". revised and augmented throughout by. Sir Henry Stuart Jones.