Ancient Greek-English Dictionary Language

ἐπίκοινος

First/Second declension Adjective; 자동번역 Transliteration:

Principal Part: ἐπίκοινος ἐπίκοινον

Structure: ἐπικοιν (Stem) + ος (Ending)

Sense

  1. common to many, promiscuous, sharing equally in, in common

Examples

  • ψιλὸν μὲν γὰρ αὐτῶν ἐστι τὸ τ, δασὺ δὲ τὸ θ, μέσον δὲ καὶ ἐπίκοινον τὸ δ. (Dionysius of Halicarnassus, De Compositione Verborum, chapter 1468)
  • Ἀγάθυρσοι δὲ ἁβρότατοι ἀνδρῶν εἰσι καὶ χρυσοφόροι τὰ μάλιστα, ἐπίκοινον δὲ τῶν γυναικῶν τὴν μῖξιν ποιεῦνται, ἵνα κασίγνητοι τε ἀλλήλων ἐώσι καὶ οἰκήιοι ἐόντεσ πάντεσ μήτε φθόνῳ μήτε ἔχθεϊ χρέωνται ἐσ ἀλλήλουσ. (Herodotus, The Histories, book 4, chapter 104 1:1)
  • γυναῖκασ δὲ νομίζοντεσ πολλὰσ ἔχειν ἕκαστοσ ἐπίκοινον αὐτέων τὴν μῖξιν ποιεῦνται τρόπῳ παραπλησίῳ τῷ καὶ Μασσαγέται· (Herodotus, The Histories, book 4, chapter 172 2:1)
  • ταῦτα μὲν λέγουσι, μῖξιν δὲ ἐπίκοινον τῶν γυναικῶν ποιέονται, οὔτε συνοικέοντεσ κτηνηδόν τε μισγόμενοι. (Herodotus, The Histories, book 4, chapter 180 6:2)
  • χρεωμένοισι γὰρ Ἀργείοισι ἐν Δελφοῖσι περὶ σωτηρίησ τῆσ πόλιοσ τῆσ σφετέρησ ἐχρήσθη ἐπίκοινον χρηστήριον, τὸ μὲν ἐσ αὐτοὺσ τοὺσ Ἀργείουσ φέρον, τὴν δὲ παρενθήκην ἔχρησε ἐσ Μιλησίουσ. (Herodotus, The Histories, book 6, chapter 19 2:1)

Related

Source: Henry George Liddell. Robert Scott. "A Greek-English Lexicon". revised and augmented throughout by. Sir Henry Stuart Jones.

Find this word at Perseus Greek Word Study Tool

SEARCH

MENU NAVIGATION