ἐπιδεής
Third declension Adjective;
자동번역
Transliteration:
Principal Part:
ἐπιδεής
ἐπιδεές
Structure:
ἐπιδεη
(Stem)
+
ς
(Ending)
Sense
- in want of, inferior to
Declension
Third declension
The inflection forms above were generated by rules and some usages of them were not attested.
Due to a bug of system, some forms may display wrong accents.
- Ὅσα δὲ πιπτόντων ἢ ἄλλῳ τῳ τρόπῳ διακόπτεται καὶ φλᾶται, καὶ ἀνοιδίσκεται τὰ περιέχοντα τὸ ἕλκοσ, καὶ, διαπυήσαντα, πῦον ἀπὸ τῶν οἰδημάτων ἀποχωρέει κατὰ τὸ ἕλκοσ, τῶν τοιούτων ὅ τι ἂν δοκέη δεῖσθαι καταπλάσιοσ, οὐ χρὴ αὐτὸ τὸ ἕλκοσ καταπλάσσειν, ἀλλὰ τὰ περιέχοντα, ὅκωσ τὸ πῦον ἀποχωρέῃ, καὶ τὰ σκληρυνόμενα λαπαχθῇ‧ ἐπειδὰν δὲ λαπαχθῇ, καὶ ἡ φλεγμασίη παύσηται, ἐπὶ τὰ ἀφεστηκότα σπόγγουσ ἐπιδέων προσιστάναι, ἀρχόμενοσ ἀπὸ τοῦ ὑγίεοσ ὀλίγον προσχωρέων‧ ἐπὶ δὲ τῷ σπόγγῳ ἄνωθεν φύλλα ἐπέστω συχνά. (Hippocrates, Oeuvres Completes D'Hippocrate., , 10.3)
- Ἐπὴν δὲ περιβάλλῃ κατὰ τωὐτὸ δὶσ ἢ τρὶσ, ἐπὶ τὸ ἄνω νεμέσθω ἐπιδέων, ἵνα αἱ ἐπιῤῬοαὶ τοῦ αἵματοσ ἀπολαμβάνωνται, καὶ τελευτησάτω κεῖθι‧ χρὴ δὲ μὴ μακρὰ εἶναι τὰ πρῶτα ὀθόνια. (Hippocrates, Oeuvres Completes D'Hippocrate., , 4.5)
- Κἢν μέν τι τούτων τῶν εἰρημένων ἐλλείπῃ, γινώσκειν χρὴ ὅτι χαλαρωτέρη ἡ ἐπίδεσισ τοῦ μετρίου‧ ἢν δέ τι τῶν εἰρημένων πλεονάζῃ, χρὴ γινώσκειν ὅτι μᾶλλον ἐπιέχθη τοῦ μετρίου‧ καὶ τουτέοισι σημαινόμενοσ, τὸ ὕστερον ἐπιδέων, ἢ χαλᾷν μᾶλλον, ἢ πιέζειν. (Hippocrates, Oeuvres Completes D'Hippocrate., , 5.4)
- Ἐπὴν δὲ κατορθώσῃ, ἐπιδεῖν τοῖσιν ὀθονίοισι κατατεταμένα, ἤν τ’ ἐπὶ δεξιὰ, ἤν τ’ ἐπ’ ἀριστερὰ περιφέρειν ξυμφέρῃ αὐτέοισι τὰ πρῶτα ὀθόνια‧ βαλλέσθω δὲ τὴν ἀρχὴν τοῦ ὀθονίου κατὰ τὸ κάτηγμα, καὶ περιβαλλέσθω κατὰ τοῦτο τὰσ πρώτασ περιβολάσ‧ κἄπειτα νεμέσθω ἐπὶ τὴν ἄνω κνήμην ἐπιδέων, ὥσπερ ἐπὶ τοῖσιν ἄλλοισι κατήγμασιν εἴρηται. (Hippocrates, Oeuvres Completes D'Hippocrate., , 16.1)
- Ἢν δὲ τὸ ἕτερον ὀστέον κατεηγῇ ἐν κνήμῃ, κατατάσιοσ μὲν ἀσθενεστέρησ δεῖται, οὐ μὴν ἐπιλείπειν χρὴ, οὐδὲ βλακεύειν ἐν τῇ κατατάσει, μάλιστα μὲν ἐν τῇ πρώτῃ ἐπιδέσει κατατείνεσθαι, ὅσον ἐφικνέεται αἰεί ποτε πάντα τὰ κατήγματα, εἰ δὲ μὴ, ὡσ τάχιστα‧ ὅ τι γὰρ ἂν μὴ κατὰ τροπον ηὐθετισμένων τῶν ὀστέων ἐπιδέων τισ πιέζῃ, ὀδυναίτερον τὸ χωρίον γίνεται. (Hippocrates, Oeuvres Completes D'Hippocrate., , 17.1)