Plato, Laws, book 10 91:

(플라톤, Laws, book 10 91:)

ὁρῶμεν οὖν εἴτε ἱκανῶσ ἤδη τοῖσ οὐχ ἡγουμένοισ θεοὺσ εἰρήκαμεν ὡσ εἰσὶν θεοί, εἴτε ἐπιδεῶσ. ἥκιστά γε, ὦ ξένε, πάντων ἐπιδεῶσ. τούτοισ μὲν τοίνυν ἡμῖν τὸ λόγων τέλοσ ἐχέτω· τὸν δὲ ἡγούμενον μὲν θεοὺσ εἶναι, μὴ φροντίζειν δὲ αὐτοὺσ τῶν ἀνθρωπίνων πραγμάτων, παραμυθητέον. ὦ ἄριστε δὴ φῶμεν, ὅτι μὲν ἡγῇ θεούσ, συγγένειά τισ ἴσωσ σε θεία πρὸσ τὸ σύμφυτον ἄγει τιμᾶν καὶ νομίζειν εἶναι· κακῶν δὲ ἀνθρώπων καὶ ἀδίκων τύχαι ἰδίᾳ καὶ δημοσίᾳ, ἀληθείᾳ μὲν οὐκ εὐδαίμονεσ, δόξαισ δὲ εὐδαιμονιζόμεναι σφόδρα ἀλλ’ οὐκ ἐμμελῶσ, ἄγουσί σε πρὸσ ἀσέβειαν, ἔν τε μούσαισ οὐκ ὀρθῶσ ὑμνούμεναι ἅμα καὶ ἐν παντοίοισ λόγοισ.

일치하는 문장이 없습니다.

SEARCH

MENU NAVIGATION