Hippocrates, Oeuvres Completes D'Hippocrate., ΠΕΡΙ ΑΡΘΡΩΝ, 14.

(히포크라테스, Oeuvres Completes D'Hippocrate., ΠΕΡΙ ΑΡΘΡΩΝ, 14.)

Κληϊσ δὲ κατεαγεῖσα, ἢν μὲν ἀτρεκέωσ ἀποκαυλισθῇ, εὐιητοτέρη ἐστίν‧ ἢν δὲ παραμηκέωσ, δυσιητοτέρη. Τἀναντία δὲ τούτοισίν ἐστιν, ἢ ὡσ ἄν τισ οἰοίτο‧ τὴν μὲν γὰρ ἀτρεκέωσ ἀποκαυλισθεῖσαν προσαναγκάσειεν ἄν τισ μᾶλλον ἐσ τὴν φύσιν ἐλθεῖν‧ καὶ γὰρ εἰ πάνυ προμηθηθείη, τὸ ἀνωτέρω κατωτέρω ἂν ποιήσειε, σχήμασί τε ἐπιτηδείοισι καὶ ἐπιδέσει ἁρμοζούσῃ‧ εἰ δὲ μὴ τελέωσ ἱδρυνθείη, ἀλλ’ οὖν τὸ ὑπερέχον γε τοῦ ὀστέου οὐ κάρτα ὀξὺ γίνεται. Ὧν δὲ ἂν παράμηκεσ τὸ ὀστέον κατεαγῇ, ἰκέλη ἡ ξυμφορὴ γίνεται τοῖσιν ὀστέοισι τοῖσιν ἀπεσπασμένοισι, περὶ ὧν πρόσθεν γέγραπται‧ οὔτε γὰρ ἱδρυνθῆναι αὐτὸ πρὸσ ἑωυτὸ κάρτα ἐθέλει, ἥ τε ὑπερέχουσα ὄκρισ τοῦ ὀστέου ὀξείη γίνεται κάρτα. Τὸ μὲν οὖν ξύμπαν, εἰδέναι χρὴ, ὅτι βλάβη οὐδεμίη τῷ ὤμῳ, οὐδὲ τῷ ἄλλῳ σώματι γίνεται διὰ τὴν κάτηξιν τῆσ κληῗδοσ, ἢν μὴ ἐπισφακελίσῃ‧ ὀλιγάκισ δὲ τοῦτο γίνεται. Αἶσχόσ γε μὴν προσγίνεται περὶ τὴν κάτηξιν τῆσ κληῗδοσ, καὶ τούτοισι τὸ πρῶτον αἴσχιστον, ἔπειτα μὴν ἐπὶ ἧσσον γίνεται. Ξυμφύεται δὲ ταχέωσ κληϊσ, καὶ τἄλλα πάντα ὅσα χαῦνα ὀστέα‧ ταχείην γὰρ τὴν ἐπιπώρωσιν ποιέεται τὰ τοιαῦτα. Ὅταν μὲν οὖν νεωστὶ κατεαγῇ, οἱ τετρωμένοι σπουδάζουσιν, οἰόμενοι μέζον τὸ κακὸν εἶναι, ἢ ὅσον ἐστίν‧ οἵ τε ἰητροὶ προθυμέονται δῆθεν ὀρθῶσ ἰῆσθαι‧ προϊόντοσ δὲ τοῦ χρόνου, οἱ τετρωμένοι, ἅτε οὐκ ὀδυνώμενοι, οὐδὲ κωλυόμενοι οὔτε ὁδοιπορίησ, οὔτε ἐδωδῆσ, καταμελέουσιν‧ οἵ τε αὖ ἰητροὶ, ἅτε οὐ δυνάμενοι καλὰ τὰ χωρία ἀποδεικνύναι, ἀποδιδράσκουσι, καὶ οὐκ ἄχθονται τῇ ἀμελείῃ τῶν τετρωμένων‧ ἐν τούτῳ δὲ ἡ ἐπιπώρωσισ ξυνταχύνεται. Ἐπιδέσιοσ μὲν οὖν τρόποσ καθέστηκε παραπλήσιοσ τοῖσι πλείστοισι, κηρωτῇ καὶ σπλήνεσι καὶ ὀθονίοισι μαλθακοῖσιν ἰητρεύειν‧ καὶ τάδε δεῖ προσξυνιέναι καὶ μάλιστα ἐν τούτῳ τῷ χειρίσματι, ὅτι τούσ τε σπλῆνασ πλείστουσ κατὰ τὸ ἐξέχον χρὴ τιθέναι, καὶ τοῖσιν ἐπιδέσμοισι πλείστοισι καὶ μάλιστα κατὰ τοῦτο πιέζειν. Εἰ̓σὶ δὲ δή τινεσ, οἳ ἐπεσοφίσαντο ἤδη μολύβδιον βαρὺ προσεπικαταδεῖν, ὡσ καταναγκάζειν τὸ ὑπερέχον‧ ξυνιᾶσι μὲν οὖν ἴσωσ οὐδὲ οἱ ἁπλῶσ ἐπιδέοντεσ‧ ἀτὰρ δὴ οὐδ’ οὗτοσ ὁ τρόποσ κληῗδοσ κατήξιόσ ἐστιν‧ οὐ γὰρ δυνατὸν τὸ ὑπερέχον καταναγκάζεσθαι οὐδὲν, ὅ τι καὶ ἄξιον λόγου. Ἄλλοι δ’ αὖ τινέσ εἰσιν, οἵτινεσ, καταμαθόντεσ τοῦτο, ὅτι αὗται αἱ ἐπιδέσιεσ παράφοροί εἰσι καὶ οὐ κατὰ φύσιν καταναγκάζουσι τὰ ὑπερέχοντα, ἐπιδέουσι μὲν αὐτοὺσ, σπλήνεσι καὶ ὀθονίοισι χρώμενοι, ὥσπερ καὶ οἱ ἄλλοι‧ ζώσαντεσ δὲ τὸν ἄνθρωπον ταινίῃ τινὶ, ᾗ εὐζωστότατοσ αὐτὸσ ἑωυτοῦ ἐστιν, ὅταν ἐπιθῶσι τοὺσ σπλῆνασ ἐπὶ τὰ ὑπερέχοντα τοῦ κατήγματοσ, ἐξογκώσαντεσ ἐπὶ τὰ ἐξέχοντα, τὴν ἀρχὴν τοῦ ὀθονίου προσέδησαν πρὸσ τὸ ζῶσμα ἐκ τοῦ ἔμπροσθεν, καὶ οὕτωσ ἐπιδέουσιν, ἐπὶ τὴν ἴξιν τῆσ κληῗδοσ ἐπιτανύοντεσ, ἐσ τοὔπισθεν ἄγοντεσ‧ κἄπειτα περιβάλλοντεσ περὶ τὸ ζῶσμα, ἐσ τοὔμπροσθεν ἄγουσι, καὶ αὖθισ ἐσ τοὔπισθεν. Οἱ δέ τινεσ οὐχὶ περὶ τὸ ζῶσμα περιβάλλουσι τὸ ὀθόνιον, ἀλλὰ περὶ τὸ περίνεόν τε καὶ παρ’ αὐτὴν τὴν ἕδρην, καὶ παρὰ τὴν ἄκανθαν κυκλεύοντεσ τὸ ὀθόνιον, οὕτω πιέζουσι τὸ κάτηγμα. Ταῦτα γοῦν ἀπείρῳ μὲν ἀκοῦσαι φαίνεται ἐγγὺσ τοῦ κατὰ φύσιν εἶναι, χρεομένῳ δὲ ἄχρηστα‧ οὔτε γὰρ μόνιμα οὐδένα χρόνον, οὐδ’ εἰ κατακέοιτό τισ, καίτοι ἐγγυτάτω ἂν οὕτωσ‧ ἀλλ’ ὅμωσ εἰ καὶ κατακείμενοσ ἢ τὸ σκέλοσ συγκάμψειεν, ἢ αὐτὸσ καμφθείη, πάντα ἂν τὰ ἐπιδέσματα κινέοιτο‧ ἄλλωσ τε ἀσηρὴ ἡ ἐπίδεσισ‧ ἥ τε γὰρ ἕδρη ἀπολαμβάνεται, ἀθρόα τε τὰ ὀθόνια ἐν ταύτῃ τῇ στενοχωρίῃ γίνεται‧ τά τε αὖ περὶ τὴν ζώνην περιβαλλόμενα, οὐχ οὕτωσ ἰσχυρῶσ ἔζωσται, ὡσ οὐκ ἀναγκάσαι ἐσ τὸ ἄνω τὴν ζώνην ἐπανιέναι, καὶ οὕτωσ ἀνάγκη ἂν εἰή πάντα χαλᾷν τὰ ἐπιδέσματα. Ἄγχιστα δ’ἄν τισ δοκέοι ποιέειν, καίπερ οὐ μεγάλα ποιέων, εἰ τοῖσι μέν τισι τῶν ὀθονίων περὶ τὴν ζώνην περιβάλλοι, τοῖσι δὲ πλείστοισι τῶν ὀθονιων τὴν ἀρχαίην ἐπίδεσιν ἐπιδέοι‧ οὕτω γὰρ ἂν μάλιστο τὰ‧ ἐπιδέσματα μόνιμά τε εἰή, καὶ ἀλλήλοισι τιμωρέοι. Τὰ μὲν οὖν πλεῖσταεἴρηται, ἅσσα καταλαμβάνει τοὺσ τὴν κληῗδα καταγνυμένουσ. Προσξυνιέναι δὲ καὶ τόδε χρὴ, ὅτι κληϊσ ὡσ ἐπὶ τὸ πολὺ κατάγνυται, ὥστε τὸ μὲν ἀπὸ τοῦ στήθεοσ πεφυκὸσ ὀστέον ἐσ τὸ ἄνω μέροσ ὑπερέχειν, τὸ δὲ ἀπὸ τῆσ ἀκρωμίησ πεφυκὸσ ὀστέον ἐν τῷ κάτω μέρει εἶναι. Αἴτια δὲ τούτων τάδε, ὅτι τὸ μὲν στῆθοσ οὔτε κατωτέρω ἂν πολὺ, οὔτε ἀνωτέρω χωρήσειεν‧ σμικρὸσ γὰρ ὁ κιγκλισμὸσ τοῦ ἄρθρου τοῦ ἐν τῷ στήθεϊ‧ αὐτό τε γὰρ ἑωυτῷ ξυνεχέσ ἐστι τὸ στήθοσ, καὶ τῇ Ῥάχει‧ ἄγχιστα μὴν ἡ κληϊσ πρὸσ τὸ τοῦ ὤμου ἄρθρον πλοώδησ ἐστίν‧ ἠνάγκασται γὰρ πυκινοκίνητοσ εἶναι διὰ τὴν τῆσ ἀκρωμίησ σύζευξιν. Ἄλλωσ τε, ὅταν τρωθῇ, φεύγει ἐσ τὸ ἄνω μέροσ τὸ πρὸσ τῷ στήθει προσεχόμενον, καὶ οὐ μάλα ἐσ τὸ κάτω μέροσ ἀναγκάζεσθαι ἐθέλει‧ καὶ γὰρ πέφυκε κοῦφον, καὶ ἡ εὐρυχωρίη αὐτῷ ἄνω πλείων ἢ κάτω. Ὁ δὲ ὦμοσ, καὶ ὁ βραχίων, καὶ τὰ προσηρτημένα τούτοισιν εὐαπόλυτά ἐστιν ἀπὸ τῶν πλευρέων καὶ τοῦ στήθεοσ, καὶ διὰ τοῦτο δύναται καὶ ἀνωτέρω πολὺ ἀνάγεσθαι καὶ κατωτέρω ὅταν οὖν καταγῇ ἡ κληϊσ, τὸ πρὸσ τῷ ὤμῳ ὀστέον ἐσ τὸ κατωτέρω ἐπιῤῬέπει‧ ἐσ τοῦτο γὰρ ἐπιφορώτερον αὐτὸ ἅμα τῷ ὤμῳ καὶ τῷ βραχίονι κάτω Ῥέψαι μᾶλλον, ἢ ἐσ τὸ ἄνω. Ὁπότε οὖν ταῦτα τοιαῦτά ἐστιν, ἀξυνετέουσιν ὅσοι τὸ ὑπερέχον τοῦ ὀστέου ἐσ τὸ κάτω καταναγκάσαι οἰόνται. Ἀλλὰ δῆλον, ὅτι τὸ κάτω πρὸσ τὸ ἄνω προσακτέον ἐστίν‧ τοῦτο γὰρ ἔχει κίνησιν, τοῦτο γάρ ἐστι καὶ τὸ ἀποστὰν ἀπὸ τῆσ φύσιοσ. Δῆλον οὖν, ὅτι ἄλλωσ μὲν οὐδαμῶσ ἐστιν ἀναγκάσαι τοῦτο αἱ̔ γὰρ ἐπιδέσιεσ οὐδέν τι μᾶλλον προσαναγκάζουσιν ἢ ἀπαναγκάζουσιν̓‧ εἰ δέ τισ τὸν βραχίονα πρὸσ τῇσι πλευρῇσιν ἐόντα ἀναγκάζοι ὡσ μάλιστα ἄνω, ὡσ ὅτι ὀξύτατοσ ὁ ὦμοσ φαίνηται εἶναι, δῆλον ὅτι οὕτωσ ἂν ἁρμοσθείη πρὸσ τὸ ὀστέον τὸ ἀπὸ τοῦ στήθεοσ πεφυκὸσ, ὅθεν ἀπεσπάσθη. Εἰ οὖν τισ τῇ μὲν ἐπιδέσει χρῷτο τῇ νομίμῃ τοῦ ταχέωσ ξυναλθεσθῆναι εἵνεκα, ἡγήσαιτο δὲ τἄλλα πάντα μάτην εἶναι παρὰ τὸ σχῆμα τὸ εἰρημένον, ὀρθῶσ τε ἂν ξυνίοι, ἰητρεύοι τε ἂν τάχιστα καὶ κάλλιστα. Κατακέεσθαι μέντοι τὸν ἄνθρωπον μέγα τὸ διάφορόν ἐστιν‧ καὶ ἡμέραι ἱκαναὶ τεσσαρεσκαίδεκα, εἰ ἀτρεμέοι, εἴκοσι δὲ πάμπολλαι.

일치하는 문장이 없습니다.

SEARCH

MENU NAVIGATION