Hellas Alive Dictionary - ενοικεω

Ancient Greek Dictionary

Ancient Greek-English Dictionary Language

English

한국어

ἐνοικέω

ε-contract Verb; 자동번역 Transliteration:

Principal Part: ἐνοικέω ἐνοικήσω

Structure: ἐν (Prefix) + οἰκέ (Stem) + ω (Ending)

Sense

to dwell in, gave, to dwell in
to inhabit, the inhabitants

Conjugation

Present tense

Active
		1st person	2nd person	3rd person
Indicative	Singular	ἐνοίκω	ἐνοίκεις	ἐνοίκει
	Dual		ἐνοίκειτον	ἐνοίκειτον
	Plural	ἐνοίκουμεν	ἐνοίκειτε	ἐνοίκουσιν*
Subjunctive	Singular	ἐνοίκω	ἐνοίκῃς	ἐνοίκῃ
	Dual		ἐνοίκητον	ἐνοίκητον
	Plural	ἐνοίκωμεν	ἐνοίκητε	ἐνοίκωσιν*
Optative	Singular	ἐνοίκοιμι	ἐνοίκοις	ἐνοίκοι
	Dual		ἐνοίκοιτον	ἐνοικοίτην
	Plural	ἐνοίκοιμεν	ἐνοίκοιτε	ἐνοίκοιεν
Imperative	Singular		ἐνοῖκει	ἐνοικεῖτω
	Dual		ἐνοίκειτον	ἐνοικεῖτων
	Plural		ἐνοίκειτε	ἐνοικοῦντων, ἐνοικεῖτωσαν
Infinitive		ἐνοίκειν
Participle		Masculine	Feminine	Neuter
Participle		ἐνοικων ἐνοικουντος	ἐνοικουσα ἐνοικουσης	ἐνοικουν ἐνοικουντος
Middle/Passive
		1st person	2nd person	3rd person
Indicative	Singular	ἐνοίκουμαι	ἐνοίκει, ἐνοίκῃ	ἐνοίκειται
	Dual		ἐνοίκεισθον	ἐνοίκεισθον
	Plural	ἐνοικοῦμεθα	ἐνοίκεισθε	ἐνοίκουνται
Subjunctive	Singular	ἐνοίκωμαι	ἐνοίκῃ	ἐνοίκηται
	Dual		ἐνοίκησθον	ἐνοίκησθον
	Plural	ἐνοικώμεθα	ἐνοίκησθε	ἐνοίκωνται
Optative	Singular	ἐνοικοίμην	ἐνοίκοιο	ἐνοίκοιτο
	Dual		ἐνοίκοισθον	ἐνοικοίσθην
	Plural	ἐνοικοίμεθα	ἐνοίκοισθε	ἐνοίκοιντο
Imperative	Singular		ἐνοίκου	ἐνοικεῖσθω
	Dual		ἐνοίκεισθον	ἐνοικεῖσθων
	Plural		ἐνοίκεισθε	ἐνοικεῖσθων, ἐνοικεῖσθωσαν
Infinitive		ἐνοίκεισθαι
Participle		Masculine	Feminine	Neuter
Participle		ἐνοικουμενος ἐνοικουμενου	ἐνοικουμενη ἐνοικουμενης	ἐνοικουμενον ἐνοικουμενου

Imperfect tense

Active
		1st person	2nd person	3rd person
Indicative	Singular	ἐνῴκουν	ἐνῴκεις	ἐνῴκειν*
	Dual		ἐνῳκεῖτον	ἐνῳκείτην
	Plural	ἐνῳκοῦμεν	ἐνῳκεῖτε	ἐνῴκουν
Middle/Passive
		1st person	2nd person	3rd person
Indicative	Singular	ἐνῳκούμην	ἐνῴκου	ἐνῳκεῖτο
	Dual		ἐνῳκεῖσθον	ἐνῳκείσθην
	Plural	ἐνῳκούμεθα	ἐνῳκεῖσθε	ἐνῳκοῦντο

The inflection forms above were generated by rules and some usages of them were not attested.

Due to a bug of system, some forms may display wrong accents.

Examples

ἀλλ’ ὀλολύξατε φαινομέναισιν ταῖσ ἀρχαίαισιν Ἀθήναισ καὶ θαυμασταῖσ καὶ πολυύμνοισ, ἵν’ ὁ κλεινὸσ Δῆμοσ ἐνοικεῖ. (Aristotle, Choral, anapests12)
ἔτι δὲ πρὸσ τούτοισ, ἔφη ὁ Σωκράτησ, ἐν ὁπόσαισ τε χώραισ ἐνοικεῖ καὶ εἰσ ὁπόσασ ἐπιστρέφεται, ἐπιμελεῖται τούτων ὅπωσ κῆποί τε ἔσονται, οἱ παράδεισοι καλούμενοι, πάντων καλῶν τε κἀγαθῶν μεστοὶ ὅσα ἡ γῆ φύειν θέλει, καὶ ἐν τούτοισ αὐτὸσ τὰ πλεῖστα διατρίβει, ὅταν μὴ ἡ ὡρ́α τοῦ ἔτουσ ἐξείργῃ. (Xenophon, Works on Socrates, , chapter 4 14:1)
ὅπου μὲν γὰρ πολλοὶ μισθωσάμενοι μίαν οἴκησιν διελόμενοι ἔχουσι, συνοικίαν καλοῦμεν, ὅπου δ’ εἷσ ἐνοικεῖ, οἰκίαν. (Aeschines, Speeches, , section 1241)
οὐ γὰρ ἐν ταῖσ τύχαισ αὐτῶν ἐνοικεῖ τὸ ἄπορον, ἀλλ’ ἐν τοῖσ τρόποισ· (Dionysius of Halicarnassus, Antiquitates Romanae, Books VII-IX, book 9, chapter 53 4:1)
"ἀλλ’ ὥσπερ τὰ κουρεῖα Θεόφραστοσ εἰώθει καλεῖν ἀοίνα συμπόσια διὰ τὴν λαλιάν, οὕτωσ ἀοίνοσ ἀεὶ μέθη καὶ σκυθρωπὴ ταῖσ τῶν ἀπαιδεύτων ἐνοικεῖ ψυχαῖσ, ἐπιταραττομένη ὑπ’ ὀργῆσ τινοσ ἢ δυσμενείασ ἢ φιλονεικίασ ἢ ἀνελευθερίασ· (Plutarch, Quaestiones Convivales, book 7, 5:17)

Synonyms

to dwell in
- ἐγκατοικέω (to dwell in)
- ἐμβραδύνω (to dwell on)
- μεταναιετάω (to dwell with)
- ναιετάω (to dwell)
- συγκατοικέω (to dwell with)
- συνναίω (to dwell with)
to inhabit
- οἰκέω (, I inhabit)
- οἰκετεύω (to inhabit)
- ναίω ( I inhabit)
- ἔχω ( I inhabit)
- περιναιετάω (to be inhabited)
- ναιετάω (to dwell in, inhabit)
- ἐνναίω (to dwell in, to inhabit)
- ἐξοικέω (to be completely inhabited)

Derived

ἀποικέω (to go away from home, to settle in a foreign country, emigrate)
διοικέω (to manage a house, to manage, control)
εἰσοικέω (to settle in)
ἐξοικέω (to emigrate, to be completely inhabited)
ἐποικέω (to go as settler or colonist to, to settle in, to be settled with hostile views against)
κατοικέω (to dwell in, to settle in, to colonise)
μετοικέω (to change one's abode, remove to, to settle in)
οἰκέω (, I inhabit, I colonize)
παροικέω (to dwell beside, dwell along the coast of, to live near)
περιοικέω (to dwell round)
προδιοικέω (to regulate, order, govern)
προεποικέω (to colonise before)
προσοικέω (to dwell by or near, neighbouring tribes, to dwell in or near)
προσσυνοικέω (to settle with, in, join with)
συνοικέω (to dwell together, to live with, to live together)
ὑπεροικέω (to dwell above or beyond)
ὑποικέω (to dwell under: to lie hidden)

Similar forms

Source: Henry George Liddell. Robert Scott. "A Greek-English Lexicon". revised and augmented throughout by. Sir Henry Stuart Jones.

Find this word at Perseus Greek Word Study Tool

이 저작물은 크리에이티브 커먼즈 저작자표시-비영리 4.0 국제 라이선스에 따라 이용할 수 있습니다.

bab2min@gmail.com

Ancient Greek Dictionary

Ancient Greek-English Dictionary Language

English

한국어

ἐνοικέω

Sense

Conjugation

Present tense

Imperfect tense

Examples

Synonyms

to dwell in

to inhabit

Derived

Similar forms

SEARCH

MENU NAVIGATION

Ancient Greek Dictionary

Ancient Greek-English Dictionary Language English 한국어

ἐνοικέω

Sense

Conjugation

Present tense

Imperfect tense

Examples

Synonyms

to dwell in

to inhabit

Derived

Similar forms

SEARCH

MENU NAVIGATION

Ancient Greek-English Dictionary Language

English

한국어