- συλλέγουσι δὲ ἄρα τὰ ᾠὰ καὶ ἐσπουδάκασι περὶ αὐτὰ οἱ περίοικοι, οὐχ ὡσ φαγεῖν μόνον, ἀλλὰ καὶ σκεύεσι χρῶνται κενώσαντεσ καὶ ἐκπώματα ποιοῦνται ἀπ̓ αὐτῶν· (Lucian, Dipsades 11:1)
(루키아노스, Dipsades 11:1)
- τῆσ τε γὰρ πορφύρασ τὸ ἄνθοσ ὁρῶν ἐμακάριζον, καὶ τῶν ἀκολουθούντων τὸ πλῆθοσ καὶ τὸν χρυσὸν καὶ τὰ λιθοκόλλητα ἐκπώματα καὶ τὰσ κλίνασ τὰσ ἀργυρόποδασ· (Lucian, Cataplus, (no name) 16:4)
(루키아노스, Cataplus, (no name) 16:4)
- καὶ ἐκπώματα ἦν χρυσᾶ καὶ διάκονοι ὡραῖοι καὶ μουσουργοὶ καὶ γελωτοποιοὶ μεταξύ, καὶ ὅλωσ ἡδίστη τισ ἦν ἡ διατριβή, πλὴν ἀλλ’ ἕν με ἐλύπει οὐ μετρίωσ, ὁ Θεσμόπολισ ἐνοχλῶν καὶ ἀρετήν τινα πρόσ με διεξιὼν καὶ διδάσκων ὡσ αἱ δύο ἀποφάσεισ μίαν κατάφασιν ἀποτελοῦσι καὶ ὡσ εἰ ἡμέρα ἐστί, νὺξ οὐκ ἔστιν, ἐνίοτε δὲ καὶ κέρατα ἔφασκεν εἶναί μοι· (Lucian, Gallus, (no name) 11:6)
(루키아노스, Gallus, (no name) 11:6)
- ἄκουε δὲ ἤδη καὶ τὸ ἐνύπνιον ᾤμην γὰρ τὸν Εὐκράτην αὐτὸν ἄπαιδα ὄντα οὐκ οἶδ’ ὅπωσ ἀποθνήσκειν, εἶτα προσκαλέσαντά με καὶ διαθήκασ θέμενον ἐν αἷσ ὁ κληρονόμοσ ἦν ἀπάντων ἐγώ, μικρὸν ἐπισχόντα ἀποθανεῖν ἐμαυτὸν δὲ παρελθόντα ἐσ τὴν οὐσίαν τὸ μὲν χρυσίον καὶ τὸ ἀργύριον ἐξαντλεῖν σκάφαισ τισὶ μεγάλαισ ἀέναόν τε καὶ πολὺ ἐπιρρέον, τὰ δ’ ἄλλα, τὴν ἐσθῆτα καὶ τραπέζασ καὶ ἐκπώματα καὶ διακόνουσ, πάντα ἐμὰ ὡσ τὸ εἰκὸσ εἶναι. (Lucian, Gallus, (no name) 12:1)
(루키아노스, Gallus, (no name) 12:1)
- ἐπεὶ δὲ ἀπέθανε πρῴην, ἅπαντα ἐκεῖνα κατὰ τοὺσ νόμουσ Σίμωνόσ ἐστι, καὶ νῦν ἐκεῖνοσ ὁ τὰ ῥάκια τὰ πιναρά, ὁ τὸ τρύβλιον περιλείχων, ἄσμενοσ ἐξελαύνει ἁλουργῆ καὶ ὑσγινοβαφῆ ἀμπεχόμενοσ, οἰκέτασ καὶ ζεύγη καὶ χρυσᾶ ἐκπώματα καὶ ἐλεφαντόποδασ τραπέζασ ἔχων, ὑφ’ ἁπάντων προσκυνούμενοσ, οὐδὲ προσβλέπων ἔτι ἡμᾶσ· (Lucian, Gallus, (no name) 14:11)
(루키아노스, Gallus, (no name) 14:11)
- καθάριοσ γὰρ καὶ ῥοδοδάκτυλοσ καὶ ἐπισταμένωσ ὀρέγει τὸ ἔκπωμα, καὶ ὅ σε λυπεῖ μάλιστα, καὶ φιλεῖ ἥδιον τοῦ νέκταροσ. (Lucian, Dialogi deorum, 7:7)
(루키아노스, Dialogi deorum, 7:7)
- εἰ δὲ ἄχθῃ παρὰ παιδὸσ ὡραίου δεχομένη τὸ ἔκπωμα, σοὶ μὲν ὁ υἱὸσ οἰνοχοείτω, σὺ δέ, ὦ Γανύμηδεσ, ἐμοὶ μόνῳ ἀναδίδου τὴν κύλικα καὶ ἐφ̓ ἑκάστῃ δὶσ φίλει με καὶ ὅτε πλήρη ὀρέγοισ κᾆτα αὖθισ ὁπότε παῤ ἐμοῦ ἀπολαμβάνοισ. (Lucian, Dialogi deorum, 9:1)
(루키아노스, Dialogi deorum, 9:1)
- ὁ δὲ καὶ ἔστενε καὶ ὑπεδάκρυε, καὶ εἴ ποτε πιοῦσα παραδοίην τῷ Γανυμήδει τὸ ἔκπωμα, ὁ δὲ ᾔτει ἐν αὐτῷ ἐκείνῳ πιεῖν καὶ λαβὼν ἐφίλει μεταξὺ καὶ πρὸσ τοὺσ ὀφθαλμοὺσ προσῆγε καὶ αὖθισ ἀφεώρα ἐσ ἐμέ· (Lucian, Dialogi deorum, 3:3)
(루키아노스, Dialogi deorum, 3:3)
- Εἶτα πῶσ ὁ οἰνοχόοσ ὀρέξει πλῆρεσ οὕτω βαρὺ ἔκπωμα; (Lucian, 37:1)
(루키아노스, 37:1)
- εἰ δέ τινι προπίοιμι σκύφον ἢ φιάλην αἰτήσασ, ὁ ἐκπιὼν ἀποφερέτω καὶ τὸ ἔκπωμα. (Lucian, 41:1)
(루키아노스, 41:1)