εἰκός
3군 변화 명사; 중성
로마알파벳 전사:
고전 발음: []
신약 발음: []
기본형:
εἰκός
εἰκότος
형태분석:
εἰκοτ
(어간)
+
ς
(어미)
어원: neut. partic. of ei)=ka or e)/oika,
뜻
- 합리적, 가능성 있음, 그럴싸함
- likely, probable, reasonable, (neuter substantive) likelihood, probability, (in Aristotle's Logic) a probable proposition
곡용 정보
3군 변화
위에 제시된 변화형은 규칙에 따라 생성된 것이며 일부 형태는 실제 사용여부가 입증되지 않았으니, 참고용으로만 사용하시길 바랍니다.
현재 일부 변화형의 강세가 잘못 표기되는 오류가 있어 수정 중에 있으니 유의하시길 바랍니다.
- ὁ δὲ Πτολεμαῖοσ ὡσ ἂν καὶ τἆλλα οὐ κάρτα φρενήρησ τισ ὤν, ἀλλ’ ἐν κολακείᾳ δεσποτικῇ τεθραμμένοσ, οὕτωσ ἐξεκαύθη καὶ συνεταράχθη πρὸσ τῆσ παραδόξου ταύτησ διαβολῆσ, ὥστε μηδὲν τῶν εἰκότων λογισάμενοσ, μηδ’ ὅτι ἀντίτεχνοσ ἦν ὁ διαβάλλων μηδ’ ὅτι μικρότεροσ ἢ κατὰ τηλικαύτην προδοσίαν ζωγράφοσ, καὶ ταῦτα εὖ πεπονθὼσ ὑπ’ αὐτοῦ καὶ παρ’ ὁντινοῦν τῶν ὁμοτέχνων, τετιμημένοσ, ἀλλ’ οὐδὲ τὸ παράπαν εἰ ἐξέπλευσεν Ἀπελλῆσ ἐσ Τύρον ἐξετάσασ, εὐθὺσ ἐξεμήνιεν καὶ βοῆσ ἐνεπίμπλα τὰ βασίλεια τὸν ἀχάριστον κεκραγὼσ καὶ τὸν ἐπίβουλον καὶ συνωμότην. (Lucian, Calumniae non temere credundum, (no name) 3:1)
(루키아노스, Calumniae non temere credundum, (no name) 3:1)
- καὶ οὐδὲ ταύτην τὴν διήγησιν ἁπλῶσ πωσ συστρέψασ καὶ ἀκατασκευάστωσ τίθησιν, ἀλλὰ καὶ ταύτην μακροτέραν οὖσαν ἀποτομαῖσ τισι διαλαμβάνει καὶ καθ’ ἕκαστον εἶδοσ μάρτυρασ ἀναβιβάζεται καὶ προκλήσεισ ἀναγινώσκει καὶ συνθήκασ παρέχεται τεκμηρίοισ τε καὶ σημείοισ καὶ τοῖσ ἐκ τῶν εἰκότων ἐλέγχοισ ἅπασι χρῆται. (Dionysius of Halicarnassus, chapter 15 1:1)
(디오니시오스, chapter 15 1:1)
- ἄτοπον ἀπορρίψασ τὸν λόγον ἐγώ μοι δοκῶ μηδὲ τὴν γῆν ἄμοιρον εἰκότων καὶ πιθανῶν ἀποφαίνειν, ποιησάμενοσ ἀρχὴν ᾧ μάλιστα Χρύσιπποσ ὑπὲρ τοῦ ἀέροσ κέχρηται. (Plutarch, De primo frigido, chapter, section 17 2:2)
(플루타르코스, De primo frigido, chapter, section 17 2:2)
- οὐ μὴν ἀλλὰ συμβαίνει τι τῶν εἰκότων αὐτοῖσ πρὸσ σωτηρίαν. (Plutarch, Caius Marius, chapter 40 5:2)
(플루타르코스, Caius Marius, chapter 40 5:2)
- δ’ ἐννοεῖν ὑμᾶσ ἀμφοτέρουσ χρεὼν καὶ ἀναμιμνῄσκεσθαι ποσάκισ ἐν ἐλπίδι ἑκάτεροι γεγόνατε τοῦ νῦν οἰέσθαι σχεδὸν ἀεί τινοσ σμικροῦ ἐπιδεεῖσ εἶναι τὸ μὴ πάντα κατὰ νοῦν πράττειν, καὶ δὴ καὶ ὅτι τὸ σμικρὸν τοῦτο μεγάλων καὶ μυρίων κακῶν αἴτιον ἑκάστοτε συμβαίνει γιγνόμενον, καὶ πέρασ οὐδέν ποτε τελεῖται, συνάπτει δὲ ἀεὶ παλαιὰ τελευτὴ δοκοῦσα ἀρχῇ φυομένῃ νέᾳ, διολέσθαι δ’ ὑπὸ τοῦ κύκλου τούτου κινδυνεύσει καὶ τὸ τυραννικὸν ἅπαν καὶ τὸ δημοτικὸν γένοσ, ἥξει δέ, ἐάνπερ τῶν εἰκότων γίγνηταί τι καὶ ἀπευκτῶν, σχεδὸν εἰσ ἐρημίαν τῆσ Ἑλληνικῆσ φωνῆσ Σικελία πᾶσα, Φοινίκων ἢ Ὀπικῶν μεταβαλοῦσα εἴσ τινα δυναστείαν καὶ κράτοσ. (Plato, Epistles, Letter 8 12:1)
(플라톤, Epistles, Letter 8 12:1)