Ancient Greek Dictionary

Ancient Greek Dictionary

Ancient Greek-English Dictionary Language

ἐγκρατής

Third declension Adjective; Transliteration:

Principal Part: ἐγκρατής ἐγκρατές

Structure: ἐγκρατη (Stem) + ς (Ending)

Etym.: kra/tos

Sense

  1. in possession of power
  2. holding fast
  3. stout, strong

Declension

Third declension
M/F Neuter
SingularNominative ἐγκρατής έ̓γκρατες
Genitive ἐγκρατούς ἐγκράτους
Dative ἐγκρατεί ἐγκράτει
Accusative ἐγκρατή έ̓γκρατες
Vocative ἐγκρατές έ̓γκρατες
DualN/A/V ἐγκρατεί ἐγκράτει
G/D ἐγκρατοίν ἐγκράτοιν
PluralNominative ἐγκρατείς ἐγκράτη
Genitive ἐγκρατών ἐγκράτων
Dative ἐγκρατέσιν* ἐγκράτεσιν*
Accusative ἐγκρατείς ἐγκράτη
Vocative ἐγκρατείς ἐγκράτη
Positive Comparative Superlative
Adjective ἐγκρατής ἐγκρατούς ἐγκρατέστερος ἐγκρατεστέρου ἐγκρατέστατος ἐγκρατεστάτου
Adverb ἐγκρατέως ἐγκρατέστερον ἐγκρατέστατα

The inflection forms above were generated by rules and some usages of them were not attested.

Due to a bug of system, some forms may display wrong accents.

Examples

  • καὶ γὰρ ἐκεῖνοσ Περιάνδρῳ ποτὲ τῷ Κορινθίων τυράννῳ πυνθανομένῳ διὰ τοῦ πεμφθέντοσ ἀγγέλου, πῶσ ἂν ἐγκρατέστατα τὴν ἀρχὴν κατάσχοι, λόγον μὲν οὐδένα ἀπέστειλεν, ἀκολουθεῖν δὲ τὸν ἥκοντα παρ’ αὐτοῦ κελεύσασ, ἦγε δι’ ἀρούρασ σιτοσπόρου καὶ τοὺσ ὑπερέχοντασ τῶν σταχύων ἀποθραύων ἐρρίπτει χαμαὶ διδάσκων, ὅτι δεῖ τῶν ἀστῶν τοὺσ δοκιμωτάτουσ κολούειν τε καὶ διαφθείρειν. (Dionysius of Halicarnassus, Antiquitates Romanae, Books IV-VI, book 4, chapter 56 4:1)
  • ἐγγενόμενοσ δέ τισ Λυκομήδησ Μαντινεύσ, γένει τε οὐδενὸσ ἐνδεὴσ χρήμασί τε προήκων καὶ ἄλλωσ φιλότιμοσ, οὗτοσ ἐνέπλησε φρονήματοσ τοὺσ Ἀρκάδασ, λέγων ὡσ μόνοισ μὲν αὐτοῖσ πατρὶσ Πελοπόννησοσ εἰή, μόνοι γὰρ αὐτόχθονεσ ἐν αὐτῇ οἰκοῖεν, πλεῖστον δὲ τῶν Ἑλληνικῶν φύλων τὸ Ἀρκαδικὸν εἰή καὶ σώματα ἐγκρατέστατα ἔχοι. (Xenophon, Hellenica, , chapter 1 29:1)

Synonyms

  1. in possession of power

  2. holding fast

  3. stout

Similar forms

Source: Ancient Greek entries from Wiktionary

Find this word at Wiktionary

SEARCH

MENU NAVIGATION