Ancient Greek-English Dictionary Language

δυσάλωτος

First/Second declension Adjective; Transliteration:

Principal Part: δυσάλωτος δυσάλωτον

Structure: δυσαλωτ (Stem) + ος (Ending)

Etym.: a(lw=nai

Sense

  1. hard to catch or take
  2. hard to conquer, tut, beyond reach

Examples

  • γίνεται δὲ ἐδώδιμοσ ὅταν τοῦ οἴστρου παύσηται, μίσγεται δὲ μετὰ τὴν φωλείαν, ὥσ φησι Θεόφραστοσ, καὶ ἑώσ μὲν ἂν ἔχῃ μικρὰ τὰ κυήματα, δυσάλωτοσ, ὅταν δὲ μείζω γένηται, διὰ τὸν οἴστρου ἁλίσκεται. (Athenaeus, The Deipnosophists, Book 7, book 7, chapter 63 1:7)
  • κακῶν γὰρ δυσάλωτοσ οὐδείσ. (Sophocles, Oedipus at Colonus, choral, antistrophe 114)
  • ἡ δὲ Φιδήνη πολιορκηθεῖσα οὐ πολλαῖσ ἡμέραισ, καθ’ ὃ μάλιστα δυσάλωτοσ εἶναι μέροσ ἐδόκει καὶ ὑπ’ ὀλίγων ἐφυλάσσετο, κατὰ τοῦτ’ ἐλήφθη. (Dionysius of Halicarnassus, Antiquitates Romanae, Books IV-VI, book 5, chapter 43 1:1)
  • τείχη γὰρ αὕτη λίαν ἰσχυρὰ περιεβέβλητο καὶ τὰ ἄλλα δυσάλωτοσ ἐδόκει· (Flavius Josephus, Antiquitates Judaicae, Book 8 453:2)

Synonyms

  1. hard to catch or take

Related

Source: Henry George Liddell. Robert Scott. "A Greek-English Lexicon". revised and augmented throughout by. Sir Henry Stuart Jones.

Find this word at Perseus Greek Word Study Tool

SEARCH

MENU NAVIGATION