Ancient Greek-English Dictionary Language

διττός

First/Second declension Adjective; 이형 Transliteration:

Principal Part: διττός διττή διττόν

Structure: διττ (Stem) + ος (Ending)

Sense

  1. Attic spelling of δισσός ‎(dissós)

Examples

  • "τὰ δὲ θερινὰ μᾶλλον, ἥ τε λυχνὶσ καὶ τὸ Διὸσ ἄνθοσ καὶ τὸ κρίνον καὶ τὸ ἴφυον καὶ ἀμάρακοσ ὁ Φρύγιοσ, ἔτι δὲ ὁ πόθοσ καλούμενοσ, οὗτοσ δὲ ἐστι διττόσ, ὁ μὲν ἔχων τὸ ἄνθοσ ὅμοιον ὑακίνθῳ, ὁ δ’ ἕτεροσ ἄχρωσ, ἔκλευκοσ,1 ᾧ χρῶνται πρὸσ τοὺσ τάφουσ. (Athenaeus, The Deipnosophists, Book 15, book 15, chapter 24 2:1)
  • τοῦ δὲ τρίτου τούτου ῥυθμοῦ διττὸσ ὁ τρόποσ· (Dionysius of Halicarnassus, De Compositione Verborum, chapter 177)
  • ἐοίκε δὲ λαθεῖν τούτουσ ἅπαντασ, ᾗ διττὸσ ἡμῶν ὡσ ἀληθῶσ ἕκαστόσ ἐστι καὶ σύνθετοσ· (Plutarch, De virtute morali, section 3 4:1)
  • ἐοίκε δὲ λαθεῖν τούτουσ ἅπαντασ, ᾗ διττὸσ ἡμῶν ὡσ ἀληθῶσ ἕκαστόσ ἐστι καὶ σύνθετοσ· (Plutarch, De virtute morali, section 3 2:2)
  • ἐπεὶ δ’ ὁ θεατὴσ διττόσ, ὁ μὲν ἐλεύθεροσ καὶ πεπαιδευμένοσ, ὁ δὲ φορτικὸσ ἐκ βαναύσων καὶ θητῶν καὶ ἄλλων τοιούτων συγκείμενοσ, ἀποδοτέον ἀγῶνασ καὶ θεωρίασ καὶ τοῖσ τοιούτοισ πρὸσ ἀνάπαυσιν· (Aristotle, Politics, Book 8 116:2)

Related

Source: Ancient Greek entries from Wiktionary

Find this word at Wiktionary

SEARCH

MENU NAVIGATION